شب سوم فاطمیه دوم 99، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

من مهدی ام در دست تیغ انتقامم /مادر بود بر قبر مخفی ات سلامم /ای قلب مجروحم کباب از غربت تو /باریده اشکم قرن ها بر تربت تو /شب تا سحرها سوختم از سوز داغت /بودم چراغ قبر بی شمع و چراغت /عمری برایت گریه همچون ابر کردم /هم سوختم، هم ساختم، هم صبر کردم /دیروز رو گرداند امت یک سر از تو /امروز باشد مهدی ات تنهاتر از تو /مادر دلم خون است از بندم رها کن /دستی برآور، بر ظهور من دعا کن /یا با ظهورم انتقامت را بگیرم /یا در کنار قبر پنهانت بمیرم /یابن العسکری بیا و پرده ز راز شهادتش بردار /پسر که بی خبر از مادر جوانش نیست /مادر شنیدم بارها قاتل تو را کشت /ای یار تنهای علی آخر چرا کشت /مادر شنیدم بارها از پا فتادی /دیدی علی تنها بود، باز ایستادی /قنفذ در آن ساعت به ثانی اقتدا کرد /دست تو را از دامن حیدر جدا کرد /مادر مپنداری من از تو دور بودم /آن روز در صلب حسینت نور بودم /آوای مهدی مهدی ات آمد به گوشم /برخاست بر صلب حسین از دل خروشم /نفرین بر آن قوم خدانشناس کردم /درد تو را در قلب خود احساس کردم /ای کاش بودم تا علی را یار بودم /جای تو من بین در و دیوار بودم /کی می شود بردارم از جانت مهن را /از خاک بیرون آورم باز آن دو تن را /در حلقه ی زنجیرشان محکم ببندم /فریاد یا آقا رسد از بند بندم /دریا کنم از خون دل چشم ترم را /پرسم چرا کشتید آخر مادرم را /گیرم امیرالمومنین را دست بستید /بازوی زهرا را چرا آخر شکستید

کسی که دغدغه ی وصل یار را دارد /همیشه از گنه و معصیت اِبا دارد /کسی که وقت اذان گریه می کند چشمش /دگر ز دیدن نامحرمان حیا دارد /کسی که می شنود روضه های غربت را /برای آمدن منتقم دعا دارد /دوباره مرغ دلم روی بام تنهایی /به لب ترانه ی "یابن الحسن بیا" دارد /برای آن که بیایی به ما سری بزنی /دلم توسل بر مادرِ شما دارد /شبیه قلب تو این قلب های خسته ی ما /ز داغ "فاطمیه" تا ابد عزا دارد /مرا به وقت زیارت تو همسفر فرما /که با تو رفتنِ کرب و بلا صفا دارد

رفتی و روزگار خوشی ها عوض شده /با درد مهربانی دنیا عوض شده /چه عزت و چه منزلتی داشت دخترت /بعد از تو طرز حرمت طاها عوض شده /اجر رسالت تو ادا کرده اند زود /جای مودت و ستم اما عوض شده /کی داغدیده را وسط کوچه می زند /آداب تسلیت به مُعَزا عوض شده /من بین کوچه ها و علی بین خانه است /تقسیم کار کاملا اینجا عوض شده /وقتی که راضی است مدینه به مرگ من /طرز دعای ام ابیها عوض شده /با این شکستگی روی دست و گونه ام /شکل وضوی فاطمه حتی عوض شده /نشناختم مقابل آیینه خویش را /ترکیب روی زُهره ی زهرا عوض شده

این قرارمون نبود که رفتی از کنار من چه زود /قرارمون نبود بیای پیشم منو ببینی با رخ کبود /این قرارمون نبود بگو به من گناه من چی بود /النگوهامو برده اون کسی که خاتمت رو کربلا ربود /کجاها بودی تا امشب، من از همش خبر دارم /تو اومدی و ثابت شد پدر دارم /بابای من حسینم حسین***گریه می کنم پدر، منو از این خرابه ها ببر /بیا و حال و روزمو ببین شدم با حرمله من همسفر /گریه می کنم شبا برای روضه های کربلا /برای کفن و دفن تو پدر که چیدنت به روی بوریا /بگو چطور تنت رو تو بیابونا رها کردن /چطور سر تو رو از پشت جدا کردن /بابای من حسینم حسین

تو مدینه این روزا یه اتفاقی دل عالم رو به دست غم سپرده /صدای شکستن یه در میاد و بشکنه اون دستی که هیزم آورده /اگه بارون بباره لااقل در نمی سوزه /اگه بارون بباره دل حیدر نمی سوزه /اگه بارون بباره دیگه مادر نمی سوزه /بارون ببار مادرم تو آتیشه /بارون ببار یاسو کندن از ریشه /بارون ببار اگه میشه /آه مادر آه مادر***تو مدینه این روزا توی یه خونه مادری "عجِّل وفاتی" رو می خونه /همه آرزوی زینبش همینه مادرش خدا کنه زنده بمونه /اگه مادر نمونه خونه مون میشه ویرونه /اگه مادر نمونه داداشم می گیره بونه /اگه مادر نمونه میره خوشبختی از خونه /وای مادرم باز مثل قدیما شو /وای مادرم دلخوشی بابا شو /وای مادرم دیگه پاشو /آه مادر آه مادر***دیگه "محسن" پر زد و تو آسمونه ولی درد و غصه ها ادامه داره /گمونم که مادرم نمونه اما روضه ها تا کربلا ادامه داره /اگه بارون بباره کسی بی سر نمی میره /اگه بارون بباره گل مادر نمی میره /اگه بارون بباره "علی اصغر" نمی میره /بارون ببار تشنه لب فراوونه /بارون ببار اصغرم چه بی جونه /بارون ببار که بمونه /آه حسین آه حسین

آه نوشته روی کتیبه "نور چشمای زهرا غریبه" /بوی خونه یا بوی سیبه، روضه ی قتلگاهش عجیبه /تو شعر نمی گنجه، با حرف نمیشه گفت /اما از این گودال باید همیشه گفت /عرشو بی حوصله کرد، هلهله کرد /زینبت تا گله کرد، هلهله کرد /رو زدی واسه ی آب پیش رباب /خنده ای حرمله کرد، هلهله کرد /وای حسین وای حسین***روضه باید سربسته باشه "کاش که شمر از روی سینه پا شه" /خب علی الله حالا که جا شه می زنه ضربه تا سر جدا شه /این صحبتا سخته، این روضه ها بازه /روی تنت رفتن با نعلای تازه /غرق خونه بدنت، می زدنت /پاره شد پیرهنت، می زدنت /مردم ده اومدن خاکت کنن /بوریا شد کفنت می زدنت

ای کشتی نجات بشر، قلزم کَرَم /باور نمی کنم که تو باشی برادرم /بر سینه ی شکسته تو چون نظر کنم /یاد آورم ز سینه ی مجروح مادرم