شب پنجم فاطمیه اول 99، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

باز گویم راز دل با فاطمه /یا محمّد، یا علی، یا فاطمه /اسم اعظم راز اسماء شماست /اولین حرف الفبای شماست /اهل دل چون نامه انشاء می کنند /ابتدا با نام زهرا می کنند /نام زهرا عقده از دل می برد /کشتی دل را به ساحل می برد /خلقت عالم پی تشریف اوست /چهار دفتر، دفتر توصیف اوست /فیض بخش اولین و آخرین / نور چشم رحمة للعالمین /کعبه سنگی از نشان خانه اش / راز کوثر اشک دانه دانه اش /زیر پا فرش از حصیر انداخته / متکا از لیف خرما ساخته /هر رسولی جرعه نوش جام اوست /معنی آیات رحمت نام اوست /ای که در عصمت خدا را مظهری / تو "محمّد" در لباس دیگری /کوثر و طوبای پیغمبر تویی /آفتاب خانه ی حیدر تویی /پایگاه وحی و قرآن خانه ات /گه تویی شمع و علی پروانه ات /گه علی شمع و تویی پروانه اش / او جهان را جان تویی جانانه اش /پایه های خانه ات ارکان عشق /آستانت مرکز فرمان عشق /حُسن را سرمایه از آبای توست /علم را پیرایه از ابنای توست /بر رسولان حکمتت آموزگار /بر امامان مصحفت دستور کار /خانه ی حق زادگاه شوهرت / عرصه ی خون جلوه گاه دخترت /سرفرازی چون "حسن" پرورده ای /عشقبازی چون "حسین" آورده ای /خوش بود از روی این دو عالمت /این دو گوهر حاصل عمر کَمَت /ای شده بر خلقت امکان سبب /تو بهشت مصطفایی زان سبب /زود بردت در بر احمد خدا /تا نباشد از بهشت خود جدا /فاطمه ای آنکه قبرت را علی /از نظرها ساخته پنهان ولی /هر کجا یادت انیس ما بُود / تربت گم گشته ات آنجا بُود

وی را دیدم چو ایام سلامت /به لب لبخند و همچون سرو قامت /بود سرگرم کار سخت خانه /زند بر گیسوی اطفال شانه /چو گل دیدم که زینب را ببوید /لباس کودکان خویش شوید /دلی در شادی و غم غرق دارد /نگاهش با همیشه فرق دارد

صاحب عزای حضرت خیرالنساء بیا /ای بانی شکسته دل روضه ها بیا /درد فراق تو به خدا می کشد مرا /رحمی نما به حال دل این گدا بیا /از بس به هجر روی تو عادت نموده ایم /دل می رود به سمت گناه و خطا بیا /ما در میان بحر گنه غوطه می خوریم /آقا نجاتمان بده از این بلا بیا /لطف تو بوده گریه کن مادرت شدیم /ای سفره دار واسعه ی "هل اتی" بیا /آقا به حق چادر خاکی مادرت /آقا به حق داغ دل مرتضی بیا

ای جان بر لب آمده جانی برای من /پا رو به قبله تاب و توانی برای من /خیلی توقع "علی" از تو زیاد نیست /تنها همین که زنده بمانی برای من /یک ذره ام به فکر خودت باش "فاطمه" /بس نیست این همه نگرانی برای من /من بی قرار لحظه ای آرامش تو ام /اما تو فکر پختن نانی برای من /دنیای مهر و عاطفه ای که گذاشتی /نُه سال عاشقانه جوانی برای من /در پاسخ سلام فقط سعی می کنی /تا پلک ها به هم برسانی برای من /از سرفه های خونی تو دستم آمده /تا رفتنت نمانده زمانی برای من /من که گِله ندارم از این وضع بگذر از /تغییر شکل قد کمانی برای من /تلخ است حرف غسل و کفن می شود عزیز /از آیه های عشق بخوانی برای من /پس این وداع چیست، خداحافظی چرا؟ /من التماس می کنم که بمانی برای من

نشستم کنارت که من رو ببینی /می خوام تا که از جات بلند شی بشینی /نشستم کنارت عزیزم نگام کن /شبیه گذشته بخند و صِدام کن /تو اصلا نباید تو بستر بمونی /مگه قول ندادی با حیدر بمونی /عجب روزگار خوشی پیش رو بود /تو ذهن من و تو چقدر آرزو بود /ببین بچه هامون دارن اشک می ریزن /تو رو جون اینها که خیلی عزیزن /عزیزم بلند شو تو باید بمونی /تو باید غمای علی رو بدونی /چرا با اشاره جوابم رو میدی /دوباره با اشکات نگو دل بریدی /نگات میگه دیگه نمی خوای بمونی /عزیزم بلند شو تو خیلی جوونی /تو خیلی جوونی چرا قد کمونی /هنوزم لباسات پر از بوی دوده /چرا زیر چشمات سیاه و کبوده /دلم روشنه تو بلند میشی از جا /من و بچه ها رو نمیذاری تنها /خودم خوب می دونم که بی جونه دستت /واسه موی زینب بگیر شونه دستت

از در و دیوار به گوش همه رسد پیام حضرت فاطمه /ولایت ولایت، از علی حمایت، علی ولی الله، علی ولی الله /قسم به خون محسن شهیدم، من پشت در غیر از علی ندیدم /وجودم با علی است، بین دیوار و در سرودم این سخن، علی ولی الله، علی ولی الله /من ترک دست و جان و سر نمودم تا بند از دست علی گشودم /راه شیعیان است، ولایت عیان است، علی ولی الله، علی ولی الله /علی اگر بی یاور و معین است، برای من امیر مؤمنین است /منم یار علی، طرفدار علی، علی ولی الله، علی ولی الله

خزون شده بهارمون، خرابه روزگارمون /داری بدون من میری، پس چی میشه قرارمون /ستاره ی شبای من، آیینه ی خدای من /ازت خجالت می کشم آخه شدی فدای من /کنار من می زدنت، زخمیه کل بدنت /با کسی حرف نمی زنه مگه چی دیده حسنت /تو رو چهل نفر زدن، پری رو با تبر زدن /جلوی چشم دخترم سر تو رو به در زدن /گرفته میخ امون تو، تمومیِ توون تو /الهی حید ر بمیره شکسته استخون تو /زهرای من، زهرای من

خواب دیدم تو حَرمت مُقبل با محتشمت /می خونند شعر غمت یا ایها الرسول /این بی سر حسین توست، زخمی پَر حسین توست /بی لشگر حسین توست یا ایها الرسول /ای کشته ی گرسنه و تشنه ابی عبدالله /حلقومتو سپردی به دشنه ابی عبدالله /هر دفعه که صدا زدی مادر ابی عبدالله /خنده ت زدن سیاهی لشگر ابی عبدالله /سید مظلوم حسین جانم***خواب دیدم تو حَرمت مُقبل با محتشمت /می خونند شعر غمت "باز این چه شورش است" /می گفتند از لب تو، از گودال، مرکب تو /برگشت و زینب تو تنها شد و شکست /تنها شدی و جنگیدی تنها ابی عبدالله /کشتند تو رو مقابل زن ها ابی عبدالله /لب می گزیدی و شدی مایوس ابی عبدالله /کشتند تو رو با غصه ی ناموس ابی عبدالله /سید مظلوم حسین جانم

حسینم، این همه بر سینه آذرم مزنید /نمک به زخم دل درد پرورم مزنید /در این مدینه همین جا سر مرا ببُرید /غلاف تیغ به بازوی مادرم نزنید