شب دوم فاطمیه دوم،‌ حاج سعید حدادیان

شهر از فتنه و بیداد و ستم غوغا بود/بین رو به صفتان شیر خدا تنها بود/باب وحی از ستم اهل جهنم میسوخت/شعله اش در جگر سوخته مولا بود/تا شود شعله آن آتش سوزان خاموش/عوض آب روان چشم علی (ع) دریا بود/یاس توحید که نیلو فری از سیلی شد/اثرش بر گل رخسار علی (ع) پیدا بود/ریخت دشمن به همسر مولا مولا/بازویش بسته وچشمش بسوی زهرا (س) بود/خصم جانی علی دخت پیمبر را زد/عصمت الله زدن اجر ذوی القربی بود/چار کودک به سوی مادرشان بود نگاه/نگه فاطمه (س) سوی حرم بابا بود/در که شد باز نفس در دل محسن (ع) پیچید/آه نشنیده او ناله ی یا اما بود/دشمن آن دم که به بیت علوی برد هجوم/در آتش زده با فاطمه زیر پا بود/جگر آل عبا سوخته شد/تن و تابوت به هم دوخته شد

ای تکیه گاه علی تکیه به دیوار نکن/با این بازوی کبود جان علی کار نکن/خانومم به رفتن اصرار نکن/جلو چشم حسنت گریه نکن/سر قبر محسنت گریه نکن/نود و پنج روزه که دلم میسوزه/صدای خنده زهرا نمیاد/نود و پنج روزه که دلم میسوزه/دستای شکسته بالا نمیاد/نود و پنج روزه که دلم میسوزه/محسنم دیگه به دنیا نمیاد/ویلی علی المظلومه