شب اول فاطمیه دوم،‌ حاج سعید حدادیان

سرشک سرخم به رخ روانه/غریب و زارم در آشیانه/شرر کشد از دلم زبانه/به سینه دارم غم زمانه/کسی ز آه شراره خیزم/خبر ندارد به جز کنیزم/کجایی ای مهدی عزیزمعدو مرا کشت در آشیانه/بیا بیا ای فروغ دیده/نظاره کن بر من شهیده/دلم شکسته قدم خمیده/که مانده کوه غمم به شانه/تو داغ مادر به سینه داری/مرا بود خون ز سینه جاری/تو را بود اشک سوگواری/مرا ز سیلی به رُخ نشانه/مدینه غرق شرار و دود است/بیا بگو جرم من چه بود است/که عضو عضو تنم کبود است/نشانه دارد ز تازیانه

دوای من مرگ اجل طبیب است/تمام دردم غم حبیب است/علی غریب است علی غریب است/نشسته تنها میان خانه/شاعر: استاد سازگار/گریه نکن چه آه جانگدازی داری/گریه نکن هنوز راه درازی داری

گریه نکن گریه نکن چه آه جانگدازی داری/گریه نکن گریه نکن هنوز راه درازی داری/تو قبله ی بلا میشی محور کربلا میشی/واویلتا،‌ واویلتا،‌ واویلتا/گریه نکن گریه نکن عازم کربلا میشی/گریه نکن گریه نکن تنگ غروب تنها میشی/تو دشت سرخ نینوا،‌ باید یه روزه پیر بشی/‌حسین اگه شهید بشه باید تو هم اسیر بشی/واویلتا،‌ واویلتا،‌ واویلتا/گریه نکن گریه نکن داغ برادر میبینی/گریه نکن گریه نکن پیکر بی سر میبینی/یه روز تو مقتل میزاری صورت رو زخم حنجرش/یه شب توی شام میاد به دیدن تو با سرش/واویلتا،‌ واویلتا،‌ واویلتا/گریه نکن گریه نکن به سختی سجود من/گریه نکن گریه نکن به صورت کبود من/شام غریبان حسین،‌ وقتی تو خیمه میشینی/به هر طرف نگاه کنی،‌ صورت نیلی میبینی/واویلتا،‌ واویلتا،‌ واویلتا/وا زینبا، وا زینبا