ولادت حضرت فاطمه (س) مهدی میرداماد، سال 1399

امشب شادی و شورم تویی مادر/کل فخر و غرورم تویی مادر/باید بشکنه آیینه قلبم/وقتی سنگ صبورم تویی مادر/تویی راضیه مرضیه فاطمه/دخیل نخ چادر تو مریمه/جونم فدات ای ملیکه مکرمه/یک عمر زیر سایش هستم/با عشق این علم و می بوسم/امشب به نیت دست تو/دست مادرمو می بوسم/ام الائمه مادر مادر

بهار یه شبه نه سه ماه شبی که میادش مثه ماه/نگار اون که با نگاه میکشه یه مدار واسه ماه/خمار منم و تویی که میشینیم تا سحر سر راه/مست مولاست اون که زهراییه/عشق زهراست هر کی مولاییه/دل زهرایی دل دریاییه/جای عاشقای فاطمه تو بهشت عجب جاییه/همین که دلم تو صف عاشقاست برا من شرفه/همین برا من هدفه که براش بمیرم یه دفه/زمین مثه یک صدفه گوهرش حرمه نجفهاین بارون گل نیلوفره/این تصویر سوره کوثره/آسمون زیر قدم مادره/خدایی علم فاطمیون از همه بالا تره/شبی که مثه سحره دلم از همه بی خبره/میاد اونی که برای همه عاشقا مادره/خودش دلا رو میخره با خودش تا خدا میبره/امشب تا عرش رو لبا زمزمست/امشب تا صبح شب قدره همست/داره میکائیل میگه با هر نفس/دوای همه دردا توی اشاره فاطمست

زهرا همان که در سحر آفریدنش/گفته خدا تبارک بر وجه أحسنش/ زهرا همان که عطر خداوند می وزد/هر روز پنج مرتبه از باغ سوسنش/ هر صبح در طواف ملائک به دور او/معراج می چکد ز تماشای گلشنش/ زهرا همان که بر دل پیغمبر خدا/جان دوباره می دهد از شوق دیدنش/ از ابتدای خلقت خود از همان ازل/دارد نگین عشق علی را به گردنش/دیگر از این چه مرتبه ای با شکوه تر/باشد بزرگ کرب و بلا طفل دامنش/ «حَتَّی تَوَرَّمَتْ قَدَمَاهَا» حکایتی ست/از عاشقانه های سحرهای روشنش/ بی شک منا و مکه دگر محرمی نداشت/پنهان نبود اگر ز نظر خاک مدفنش/شرح فضائلش همه عین عبادت است/تکریم پایداری و حلم و شهادت است/آمد که روشنی بدهد آفتاب را/بخشد به چشم تار جهان نور ناب را/باران و رود و چشمه‌ی و دریا به نام اوست/مهریه اش نموده خداوند، آب را/ اصلاً تمام جنت و دوزخ به دست اوست/داده به او شفاعت روز حساب را/با شرط حب فاطمه و آل فاطمه/پاداش می دهند قیامت، ثواب را/ از سرّ نام فاطمه این نکته روشن است/برداشته خدا ز محبش عذاب را/ با آیه های روشن عمر شریف خود/تفسیر کرد سوره به سوره کتاب را/ حتی به پیش سائل اعمی محال بود/بردارد از مقابل چهره نقاب را/ بی حرمتی به ساحت قدسی فاطمه ست/هر کس که زیر پا بگذارد حجاب را/ آری برای فاطمیون این وقار ماند/با نور چادری که از او یادگار ماند

والاست زهرا بالاتر از بالاتر از بالاست زهرا/دنیای حیدر تنها دلیل خلقت دنیاست زهرا/تنها در عالم هم دختر و هم مادر باباست زهرا/مانند اسمش در روز محشر محشر کبراست زهرا/در سایه اش ماند خورشید از بس پرچمش بالاست زهرا/کل ائمه زهرایی اند اما فقط زهراست زهرا/گم شد در عالم از بس که قبر مخفی اش پیداست زهرا/از بس حسینیست اصلا برای ظهر عاشوراست زهرا

بانوی آب و آیینه/دلخوشیمون فقط اینه/میگیم انشالله نوکری مادرم فاطمه میبینه/وکبائل محبی و باتو امسال داریم چه سالی/رد نکن کاسه های خالی و انشالله/اول سالم با زهراست/اخر سالم با زهراست/سال ظهوره وقتی که هر نفس ما یا زهراست هر نفس ما یا زهراست/روز میلاد خانومه/روز مادر دل آرومه/هرکی که دلتنگ زهرا باشه/میره پابوس حضرت معصومه/زیر پای شما بهشتمه/دعای بی بی پشتمه/همه ی دنیا توی مشتمه انشالله/اول کارم با زهراست/آخر کارم با زهراست/سال ظهوره سالی که هر نفس ما زهراست

همه بهشته زیر قدمای مادر/توتیای چشمام خاک زیر پای مادر/بوی بهار میرسه به مشام جان ها/باز ستاره بارونه همه آسمونا/جونم به فدای تو مادر خوبم تو دنیامی/هستم همیشه گدات مادر خوبم تو رویامی/سایه رو سر منی تا محشر مادر منی/مادر مادر مادر مادر/داره باز ستاره میباره از عرش اعلا/آیه تبارک همه وجود مولا/آسمون و زمینه همگی هلاکش/حور و پری و ملک همه سینه چاکش/جونم به فدای تو مادر خوبم تو دنیامی/هستم همیشه گدات مادر خوبم آسمونم/خواهشم اینه مادرم صدام کنی بگی پسرم/پیچیده بوی یاس تو شب میلاد کوثر/رو لبم نشسته علی علی علی یا حیدر/کاشکی بشم با ضریح علی روبرو/آخر سال سحر نجفم آرزو/حیدر نور امامت شاه ولایت بی همتایی/حیدر عشق فاطمه بابای همه شیعه هایی/ذکر من یاد علیه حرز من ناد علیه