شب اول فاطمیه اول 99، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

زهرایی و به خانه ی تو همچو آفتاب /هر صبح و شام سید بطحا کند سلام /بر فضه ی تو مائده می آید از بهشت /بر مادر تو حی تعالی کند سلام /درگاه توست قبله ی دل ها و با ادب /هر زنده دل به قبله ی دل ها کند سلام /فرمود مصطفی که جزایش بُود بهشت /هر کس سه روز بر من و زهرا کند سلام /ای قبر بی نشان تو پنهان ز عاشقان /مهدی کنار قبر تو تنها کند سلام

چو آفتاب رسالت به رخ حجاب گرفت /ز دود ظلم و ستم صحنه ی تراب گرفت /دریغ زحمت آن باغبان که بعد از او /میان مزرعه آتش فتاد و آب گرفت /ستمگری که عدوی کتاب و عترت بود /به قتل فاطمه داد دل از کتاب گرفت /برای کشتن زهرا فدک بهانه نمود /فدک نه، هستی زهرا و بوتراب گرفت /به حکم دین پی احقاق حق خود زهرا /طریق خانه ی غاصب به اضطراب گرفت /پس از گرفتن آن نامه شد به خانه روان /که دیگری سر راهش به التهاب گرفت /کسوف در همه جا می شود ولی آن روز /چه روی داد که در کوچه آفتاب گرفت***نشنیده کَس محرم ز محرم رو بگیرد /یا نوجوانی دست بر زانو بگیرد

قسم به جلوه ی ایمان و عصمت زهرا /بیا که شاد شود قلب حضرت زهرا / گناهکاری ما را ببخش آقا جان /به حُرمت نظر لطف و رحمت زهرا / دعا برای محبین خود به لب داری /میان نافله ات طبق عادت زهرا / شعاع نور بصیرت به ما عنایت کن /از آفتاب رفیع بصیرت زهرا / رسیده ایم که ما را علی شناس کنی /به پای مکتب درس ولایت زهرا / کمی به ما بچشان مزه ی عبادت را /قسم به گریه ی وقت عبادت زهرا /اجازه هست شریک غم شما بشویم /برای ناله زدن در مصیبت زهرا / چه شد که اهل مدینه پس از رسول خدا /عوض شدند و شکستند حُرمتِ زهرا

قبل از آنی که بیاید سائلی در پشت در /می نشیند منتظر بانوی محشر پشت در /خانه وقتی خانه ی زهراست پس هر سائلی /بعد دق الباب خندان می شود در پشت در /آنقدر از صاحب این خانه احسان دیده بود /سجده کرد و اشهدش را گفت کافر پشت در / در زدند و با خودش می گفت حتما سائل است /باز هم با کیسه ی نان رفت مادر پشت در /در کمال حیرت اما دید بانوی حرم /جای سائل آمده این بار لشگر پشت در /در زدند و در زدند و در زدند تا در شکست /آه شد آغاز جنگی نابرابر پشت در /با غضب شیطان به سوی اهل جنت حمله برد /پا نهاد ابلیس بر آیات کوثر پشت در /غنچه ی یاس و هجوم آتش و مسمار داغ /شد چنین یک سوم سادات پرپر پشت در /نیست پاسخ همچنان این پرسش تاریخ را /از چه بابت رفت فضه جای حیدر پشت در

دوباره فاطمیه، بازم یه داغ دیگه /گوش کنید آی جماعت صاحب عزا چی میگه /میگه مادر هزار ساله به داغت اسیرم /تا روزی که حق تو رو پس بگیرم /هر جایی که روضه باشه منم میرم، آی مادرم /وای مادرم، وای مادرم، وای مادرم /هزار ساله که خونه این چشمای تر من /شیعه ها کم نذارید برای مادر من /اهل مدینه اون روزا دقش دادن /وقتی که با سیلی به جونش افتادن /همسایه ها فقط یه گوشه وایستادن، وای مادرم /وای مادرم ، وای مادرم ، وای مادرم

السلام علی من جعل الله شفاء فی تربته /صد مرده زنده می شود از ذکر "یا حسین" /ارباب ما معلم عیسی بن مریم است

یه عالمه گریه به روضه بدهکارم /تا خوب نشه زخمات دست بر نمی دارم /بزار حالا حالا نوکر شما باشم /لحظه ی مرگم تو خاک کربلا باشم /بده که پیشِ تو مویِ سرم سپید نشه /بده که نوکرت بمیره و شهید نشه /من اصلا اومدم برات شهید بشم /تا که پیش زهرا رو سپید بشم /طردم نکنی، طردم نکنی /عزیزم حسین، عزیزم عزیزم عزیزم حسین