شب اول فاطمیه اول 99، مهدی رسولی

ای کتاب ثنای تو قرآن /وی ثناگسترت خدای جهان /بارش رحمت تو بی آغاز /دفتر مدحت تو بی پایان /خانه ی کوچک تو قبله ی دل /حجره ی خاکی تو کعبه ی جان /بذل یک نان تو کند نازل /سوره ی "هل اتی علی الانسان" /کیستی ای تجلّی توحید /کیستی ای حقیقت قرآن /کیستی تو که مصطفی می گفت /جان بابا فدات فاطمه جان /برتر از درک و دانش همه ای /چه بخوانم تو را که فاطمه ای /ای به شخصت خدا رسانده سلام /وی نبی پیش پات کرده قیام /چهره ات نوربخش قلب علی /سینه ات بوسه گاه خیرالانام /عمر هستی به پیش عمر کَمَت /همچنان آفتاب بر لب بام /دختر اطهر و بزرگ رسول /مادر یازده امام همام /من چه آرم به مدح و منقبتت /که خدایت نهاده "فاطمه" نام /می رسد از مزار گمشده ات /به هر آزاده این خجسته پیام /سرسپردن به پای دوست، حلال /دست دادن به دست غیر، حرام /آنکه گیرد ز فاطمه تعلیم /پیش ظالم نمی شود تسلیم /ای کلام تو آیت محکم /ای پیام تو در وجود کم /تا کنم از فضائل تو بیان /تا زنم از مدایح تو رقم /نطق کوتاه و الکَن است زبان /دست لرزان و عاجز است قلم /عدم از یک نظاره ات هستی /هستی از یک اشاره ی تو عدم /دین ز تو سرفراز گشت و خمید /قامتت زیر بار محنت و غم /پیش سیل ستم به حفظ امام /ایستادی چو کوه مستحکم /گر دفاع تو را آنچنان قیام نبود /از خدا و رسول نام نبود /ای خداوند را خجسته جمال /وی رسول خدا به قدر و جلال /از ازل بوده، تا ابد هستی /که تو را گفته عمر هجده سال /پا فشردی پی دفاع علی /دست مشکل گشات رفت ز حال /انبیایند سرفراز از تو /گرچه قدت خمید همچو هلال

دلم شکسته، دلم شبیه دل دخترم شکسته /دلم مثل بال کبوترم شکسته /درسته که امامتم ولی داغ تو تنها قاتل منه /دلم رو غربتت می سوزونه، دلم رو پهلوی تو می شکنه /کجا میری تنها سپاه من، کجا میری تنها پناه من /کجا میری آخه بدون من، بی گناه من /اَنا المظلوم ***پرت شکسته، برا چی سرتاسر پیکرت شکسته /چه جوری در خورده بهت سرت شکسته /آیینه ی شکسته ی علی تو رو خدا از پیش ما نرو /امانت پیمبر خدا اینجوری پیش مصطفی نرو /نشونش نده کنج ابروتو، نشونش نده زخم بازوتو /نزار تا ببینه جای میخ رو پهلوتو /تو مظلومه منم مظلوم، اَنَا المظلوم***صِدام می لرزه، تکون بده دستتو دست و پام می لرزه /کنار جسمت تن بچه هام می لرزه /یه کمی حرف بزن علی نمیره، حرف رفتن نزن علی می میره /علیه نشسته بالای سرت کَلّمنی، چیزی که به من نمیگه پسرت کَلّمنی /بگو تو کوچه چی اومد به سرت کَلّمنی***می میرم برات تو فقط گریه نکن /جون من فدات تو فقط گریه نکن /پیش بچه هات تو فقط گریه نکن /می خندم برات تو فقط گریه نکن

هوای این خونه مثل زمستونه /پا به پای چشمات سجاده ات گریونه /چادرو سر کردی، نگاه به در کردی /حال و روزت رو کی این روزا می دونه /الله اکبر از این دستای خسته /الله اکبر نمازت شد نشسته /الله اکبر صدات بالا نمیاد /الله اکبر دعا کن دلشکسته /بهار خونه ی ما چرا شدی خزونی /برا خودت دعا کن مادر دم اذونی***رنگ رُخت شد زرد، تب داری اما سرد /غریبی بابا زخماتو کاری کرد /مُهرتو آوردی، بغضتو هی خوردی /دم قنوتات هی اشکامو جاری کرد /الله اکبر گله داری از در /الله اکبر تیمم کردی مادر /الله اکبر صدات بالا نمیاد /الله اکبر دعا کن با چشم تر /دیگه نگو که میری آخه هنوز جوونی /برا خودت دعا کن مادر دم اذونی***عزم خدا کردی، منو صدا کردی /سفره درد دل با زینب وا کردی /با یه تن تب دار تو خونه مون این بار /روضه ی گودالو با حرفات به پا کردی /الله اکبر زدی باز حرف رفتن /الله اکبر جدا شد روحت از تن /الله اکبر کَفَنا رو آوردم /الله اکبر وصیت کردی با من /گفتی کنار گودال برو اگه بتونی /برای من دعا کن مادر دم اذونی

صاحب قبر بی نشون سلام مادر / برا زیارتت کجا بیام مادر / عرش و فرشته ها به پات می افتند / به احترام تو قیام می کنند / وقت نماز تو قیامت میشه / بس که فرشته ها سلام می کنند / نماز بخون ظلمت شب سحر شه / از پرتو نوری که داره سیمات / وقت قنوتت برا ما دعا کن / محتاجه دنیا به تو و دعاهات / مادر مریض بشه بازم یه مادره / از فکر بچه هاش خوابش نمی بره / خون گریه می کنه با اشک بچه هاش / بیخود که نیست بهشت افتاده زیر پاش / صاحب قبر بی نشون سلام مادر / برا زیارتت کجا بیام مادر