شب اول فاطمیه اول 99، محمدرضا بذری

دردناک ترین حادثه ی زندگی من /مهر من و مهتاب شب بندگی من /با اشک به دیوار و در کوچه نوشتم /این کوچه شده باعث شرمندگی من /با گریه ی من موج گرفت خشک ترین رود /با رفتنت امروز شده شهر مه آلود /بدرود امیدم، نفسم، عشق عزیزم /آهسته برو پشت سرت اشک بریزم /بدرود قرارم، همه ی دار و ندارم /باید تو رو به حضرت منان بسپارم***میگن در جنت دیگه مسمار نداره /اونجا کسی با بال ملک کار نداره /باید روی گلبرگ شقایق بنویسم /گل تاب فشار در و دیوار نداره /انگار گلم اومده بودی که بری زود /کز روز تولد به تنت رَخت سفر بود /بدرود بهشتم، ملکم، روح بلندم /بند کفنت رو باید انگار ببندم /بدرود قرارم، قمرم، باغ و بهارم /باید بدنت رو توی تابوت بذارم***زیر قدم دون افتاده بهارم /ای فضه بگو پس کو دار و ندارم /آیینه ی بخت من غمدیده شکسته /پروانه ی من در وسط شعله نشسته***پس از تو عزیزم غمم رو نگفتم /تو بودی پس در، من آتش گرفتم***عمه بکشم سرمه چشمام ناز میشه، مگه نه /عمه باباییم بیاد دلم باز میشه، مگه نه /دوباره زندگیم آغاز میشه، مگه نه /نامرتب نیستم، من فقط النگوهام دستم نیست /تو ندیدی بابا زیر معجر گل سر دستم نیست /بابا دندونم که افتاده در میاد، مگه نه /بابا تو عروسیم داداش اکبر میاد، مگه نه /روزای غصه و غم سر میاد، مگه نه

چادر نمازت سایه ی رو سرمه، عمریه که باورمه /ارثیه ی مادرمه و دلخوشی خواهرمه /دنیا با تو برکت داره، خاک پات قیمت داره /ماشاءالله به این جبروت، ماشاءالله به این عظمت /نورانی شد زمین خدا به این برکت /صلی الله علی زهرا خیر النساء***چادر‌ نمازت روشنی عرش خداست، علت هر دفع بلاست /راه نجات همه ی خلق و افتخار شیعه هاست /با تو هستیم عزت داریم، روی اسمت غیرت داریم /ماشاءالله به نور نگات،‌ ماشاء الله به مِهر و وفات /کاش بی بی خونه زندگیمون همه به فدات /ماشاءالله به این جبروت، ماشاءالله به این عظمت /نورانی شد زمین خدا به این برکت /صلی الله علی زهرا خیر النساء***چادر نمازت وقت جهاد سنگرته، حرف تو با دخترته /که چادرت تا روی سرته دست خدا یاورته /کوه قدرت زینب زینب، اوج عزت زینب زینب /ماشاءالله به این همه نور، ماشاءالله به این همه شور /جان عالم فدای تو ای غیور صبور /صلی الله علی زینب بنت الهدی

فکرشم نمی کردم سرو من اینقدره تا شی /به احترامم زهرا نتونی تموم قد پا شی /جونمو بگیر ولی رو ازم نگیر، بزار روی ماهتو نگاه کنم /جون زینبت با این اشک تو چشمت نگو واسه رفتنت دعا کنم /صبح تا غروب همش در اضطرابی، بمیرم /شب تا سحر نمی تونی بخوابی، بمیرم /از یک طرف دلم می خواد بمونی، عزیزم /از طرفی همش توی عذابی، بمیرم /خانومم ای تاب و توون علی، نرو از پیشم جوون علی /غرق بارونی وقتی حال زارم رو می بینی /دور از چشمام از روی پیرهنت لاله می چینی /وصله می زنی چادر سیاهتو، موی زینبت رو شونه می کنی /وانمود نکن جلو من که بهتری، چرا غصه هاتو رو نمی کنی /میگم که کار خونه رو رها کن، نگو نه /برا موندنت کمی دعا کن، نگو نه /ببین چشمای زینب و حسین و حسن رو /فکری برای دل بچه ها کن، نگو نه /خانومم ای تاب و توون علی، نرو از پیشم جوون علی