ولادت حضرت زینب (س) 94 - میثم مطیعی و محمد یزدخواستی

مدح - مادرت آسمان خوبی ها پدرت از اهالی بالا ای که شاگرد اشک تو آدم ای هوادار عشق تو حوّا گوشه ای از نجابتت مریم شمّه ای از عروج تو موسی همه شاگرد مکتبت هستند از مسیحی گرفته تا بودا پرچم کربلا نشانه ی توست ای علمدار عصر عاشورا فتنه ها را تو بر ملا کردی کربلا را تو کربلا کردی رمز مضمون ناب یعنی تو روح پاکی آب یعنی تو وامدار تلألؤ ات خورشید حضرت آفتاب یعنی تو صاحب رایت القیام حسین منجی تنگنای آخرتی پس حساب و کتاب یعنی تو غیر محرم کسی ندیده تو را جلوه ی در حجاب یعنی تو ...

سرود - یزدخواستی - اومدی از عرش اعلا زینت دنیای بابا چشم تو دلگرمی زهرا یا زینب کبری قلب تو دریاست یا زینب شأن تو والاست یا زینب خلقت تو ثانی زهراست یا زینب رواق منظر چشم من آشیانه ی توست کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی توست دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد که در چمن همه گلبانگ عاشقانه ی توست مددی زینب زینب کبری مدد آتش شوقیم سراپا رودیم و تو فکر دریا یاد شما همسفر ما یا زینب کبری جلوه ی حیدر یا زینب باطن کوثر یا زینب قوت قلبی به برادر یا زینب معاشران گره از زلف یار باز کنید شبی خوش است بدین قصه اش دراز کنید حضور خلوت انس است و دوستان جمع اند و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید مددی زینب زینب کبری مدد دشمن اگر حمله کرده کشور ما پر مرده شیعه ی تو اهل نبرده جون ما پیشکش یا زینب مرده و قولش یا زینب ما می کنیم ریشه ی داعش یا زینب به زینبیه سپاه ذبیح باید ساخت مدافعان حرم را ضریح باید ساخت برای وصف رشیدان عرصه ی این عشق قصیده های بلیغ و فصیح باید ساخت مددی زینب زینب کبری مدد

مدح - یزدخواستی - ما نامهای نیک فراوان شنیده ایم نامی، به باشکوهیِ زینب، ندیده‌ایمارث از دلِ شجاع تو برده‌ست، یا علی!نامش گره به نام تو خورده‌ست، یا علی!پیوندِ عقل روشن و بیداری دل استشاگردیِ تو کرده، که استادِ کامل است آنقدر از زبان تو حکمت شنیده است تا با یقین به وادی عصمت رسیده است یک شب رسید و سنگ صبور غم تو شد او زینت تو محرم تو مرهم تو شد بر دامن حسین و گهی شانه ی حسن این است راز زینت شیر خدا شدن قانون عقل و عشق جهان را به هم زند وقتی عقیله العرب از عشق دم زند از چشم یار قامت دلدار دیدنی ست نام حسین از لب زینب شنیدنی ست از خطبه لرزه بر در و دیوار دیده اید غرش به سبک حیدر کرار دیده اید زن دیده اید از همه ی شهر مردتر از هر چه مرد عشق بیابان نوردتر زن دیده اید در سخنش برق ذوالفقار در بند و سربلند و اسیر و امیروار دریادلی که پشت بلا را شکسته است از دست استواری او خصم خسته است شد پیش حق دلیل مباهات اهل بیت آن لحظه ای که بنت علی گفت ما رأیت با «ما رَاَیت»، بندگی‌اش را تمام کرد حمدی نشسته خواند و دو عالم قیام کرد حمدی نشسته خواند و دل عالمی شکست حمد نشسته اش به دل عالمی نشست «از هرچه بگذری، سخن دوست خوشتر است» این دخترت، علی! چه‌قَدَر، شکل مادر است! هر بار، تا صدا زده‌ای نام زینبت انگار نام دیگر زهراست، بر لبت زینب طلوع دیگری از نور فاطمه ست یک جلوه از حقیقت مستور فاطمه ست روزی که دل مجاور بانوی عشق بود حس کرد قبر فاطمه هم در دمشق بود

سرود - یزدخواستی - بزرگ شدم تو سایه ی کرم تو آرزومه یه شب بیام حرم تو حالا که با عشق تو پر می کشم تا اوج افلاک می خونم نفسی و اهلی یا زینب کلهم فداک با پر و بال عشق پر می کشم تا دمشق میام به پابوس تو ای خدای عشق یا زینب یا زینب یا زینب خدا به حضرت زهرا دختر داده دختر نگو به مرتضی حیدر داده جبرییل از جانب حق آورده پیامی امشب می گه که خدا گذاشته اسم این مولودو زینب رو دستای هیچکی آروم نمی گیره شده به چشمای داداش حسین خیره یا زینب یا زینب یا زینب ...