شهادت حضرت فاطمه (س) شب اول فاطمیه اول 97 - محمدحسین پویانفر

روضه - حق ملاک عشق را با عشق تو ؛ سنجیده است شاهکار دست خود در خلقت تو دیده است ذکر لا اُحصی ثنائک گوشه ای از وصف توست پای مدحت دست هر صاحب قلم لرزیده است با نفس های تو ای آرامش جان علی بوی سیب از عرش تا فرش خدا پیچیده است مانده روی صورت تو جای لب های نبی بس که ای حوریه با گریه تو را بوسیده است محور آل کَسا و علت خلقت تویی دست بر سینه علی هم دور تو گردیده است هاتفی از خلقت جنّات پرسید و شنید فاطمه یه گوشه لب وا کرده و خندیده است خم به ابرویت نیاور چون قیامت می شود حق اگر آگاه گردد فاطمه رنجیده است شانه بردار و به داد ناز دخترها برس چند وقتی ست گیسوی زینب به هم تابیده است از شکاف پهلویت پیداست بد خوردی زمین در به سوی پهلوی تو بی هوا چرخیده است پیش زینب بی حیاها دست جمعی می زدند دخترت حق دارد ای بی بی اگر ترسیده است هر کجایی با علی تا شد مغیره رو به رو بر غلاف خود کشیده دستی و خندیده است

زمینه - یارالی خانوم گل یاس ارغوونی یارالی خانوم بمیرم که نیمه جونی یارالی خانوم به خدا هنوز جوونی یارالی خانوم پشت در چه بی بهونه یارالی خانوم زدنت با تازیونه یارالی خانوم جای دست روی گونه کوچه غوغا مادر تنها نا مرد دستش میرفت بالا یارالی ننه وای وای وای یارالی خانوم چرا قامتت خمیده یارالی خانوم نفست چرا بریده یارالی خانوم کی زده به تو کشیده یارالی خانوم میری با یه قلب خسته یارالی خانوم بسترت به خون نشسته یارالی خانوم همه دنده هات شکسته بستر پر خون صورت گلگون زهرا لیلا حیدر مجنون یارالی ننه وای وای وای یارالی حسین بدنت زخمی تیره یارالی حسین موهاتو داره میگیره یارالی حسین مادرت برات بمیره یارالی حسین زدنت با سنگ و با مشت یارالی حسین نداری عقیق و انگشت یارالی حسین سر تو بریدن از پشت گودال جنجال پیکر پا مال خواهر روی تل رفت از حال