شهادت حضرت فاطمه (س) شب اول فاطمیه اول 93 - محمود کریمی و ابراهیم رحیمی

غزل امام زمان (عج) - وای که بی قرارم وای به حال زارم وای که از تو دورم وای به روزگارم وای صاحب عزایی تو آقای مایی تو آخه کجایی تو وای از این مصیبت وای از این همه درد وای عزیز زهرا وای بیا و برگرد وای ببین عزادارم گریه شده کارم جز تو کیو دارم وای دلم گرفته وای برای مادر وای رسیده فصل وای عزای مادر وای گریونتم مادر مدیونتم مادر مجنونتم مادر وای وای وای

بحر طویل حضرت زهرا (س) - آب غسل و کفن ختم رسل خشک نگردیده که قرآن شده پا مال و فراموش شده حرمت پیغمبر و دین علی و آل گروهی که شده بنده دجال ستادند در بیت خداوند تبارک و تعالی به درون کینه مولا نه حیایی و نه شرمی ز رسول و علی و حضرت زهرا عوض دسته گل شاخه هیزم به سر شانه نهادنددر خانه ستادند ز بیداد زبان را به جسارت بگشادندکه هان یا علی از چیست که در خانه نشستیدر از قهر به روی همه بستیاگر این لحظه در خانه خود را نگشاییو نیایی به سوی مسجد و بیعت ننماییهمه آتش به فروزیم در خانه بسوزیمبسوزیم حسین و حسن و فاطمه ات راکه از این شورش و تهدید تن زینب و کلثوم و حسین و حسن فاطمه لرزیدکشیدند ز دل ناله که ای ختم رسل سر به در آور ز دل خاک و ببین غربت ما رادر آن حادثه شوم به اذن علی آن رهبر مظلومکه مظلومه او تا ابد الدهر بود بر همه معلوممه برج حیا فاطمه آمد پس در گفت که ای قوم ستمکاربه جرأت شده با ذات خدا احد قادر دادارپس از رحلت پیغمبرش آماده پیکارچه خواهید ز آل نبی و شیر خدا حیدر کرارندیدید که ما در غم پیغمبر اکرم همه هستیم عزاداردریغا که همان عهد شکن های دو روی همه قدارعوض شرم و حیا پاسخشان شد شرر نارز بیت الحرم وحی بر آمد شرر و دود سوی گنبد دوارخدا داند و زهرا که چه رخداد میان در و دیوارچه با فاطمه از آن لگد و ضربت و در شدبه هواداری او محسن شش ماهه سپر شدبه خدا زودتر از مادر مظلومه خود گشت فدا شیر خدانفس فاطمه از درد درون قفس سینه افروخته پیچیدکه می خواست شود زیر و رو از ناله او شهر مدینهکه به هم ریخت نظام فلک از ناله یک یا ابتایشچه بگویم که سخن در جگرم لخته خون گشته وانگار که بازوم شکستست و با درد کنم در دل و در سینه و در پهلویم احساسو یا مانده به رویم اثر سیلی و انگار که پشت در آن خانه ز شلاق ستم گشته تنمیک سره مجروح نه آخر مگر از آب و گل فاطمه کردند مرا خلقنباشم به خدا شیعه اگر حس نکنم آن همه دردی که فرو ریخت به جانت زهرابه تن پاک و شریفی که محمد زده گل بوسه چو آیات خدا بر همه اعضاشبه قرآن بود این بدن درون تن ماتا پسرش مهدی موعود بیایدشرر آتش جان دل کل محبان علی رابنشاند ز عدو داد دل مادر مظلومه خود را بستاندبگشایید ز تعجیل ظهورش همه شب دست دعا رابه خدایی خداوند در این صحنه ایجادعلی دوست تر از فاطمه نبودزیر این چرخ علی دوست تر از فاطمه نبودسند مستندم بازوی خون آلود است

روضه - به خدایی خداوند در این صحنه ایجاد علی دوست تر از فاطمه نبود به پیمبر قسم از فاطمه بایست بگیریم همه درس ولایت به علی دوستی فاطمه سوگند بخوانید به تاریخ و ببینید که با پهلوی بشکسته و بازوی ورم کرده و با سقط جنینش ز فشار در و دیوار و کبودی رخ چون گل یاسش به دفاع علی از جا حرکت کرد سپس یک تنه استاد و ندا داد که من در دل دشمن تک و تنها به علی یاور و یارم نگذارم نگذارم که شود یک سر مو از سر او کم منم و مهر و ولایش سر و جانم به فدایش ز ازل گفتم و گویم که علی هست من و من همه اویم به خدا یا که علی را به سوی خانه برم یا که چو شش ماه خود کشته در این راه شوم این من و این بازو این صورت و این سینه و این محسن مظلوم بگیرم جلوی فتنه و بیداد شما

زمینه - بابا غریبه مادر رو خاکه صدام گرفته دلم هلاکه چشای بابا خونِ اشکاش مثه بارونه دستاش میون بندِ لباش داره میخونه زهرا من و رها کن اشک من و نگاه کن چشمات بارون اشکه زهرا من و دعا کن افتاده بین در شکسته کبوتری با پر شکسته با دستی که بی جونه پاهایی که لرزونه میخواد خودش بابا رو به خونه برگردونه دشمن با تازیونه بالای سرشونه بابا میگه با گریه زهرا برو به خونه کسی از این راز خبر نداره کی گفته حیدر سپر نداره مادر با اشک و ناله روی زمین بی حاله حالا دیگه این کوچه شبیه اون گوداله این مکتب حسینه تاب و تبه حسینه اینجا گریز روضه یاد لب حسینه

واحد - ابراهیم رحیمی - من خزونم تو بهارمی بی قرارم تو قرارمی آبرو و اعتبارمی ای مادر هر چند بهاره دل بی قراره دنیا بی تو اصلا ارزش نداره پای روضه ت دائم اشکم می باره ای وای مادر سالم امسال سال مادره روزی ما دست حیدره از غم تو چشمامون تره ای مادر دل ها حزینه با غم عجینه وقتی اسمت روی لبها می شینه انگار قلبم داره می زنه سینه ای وای مادر فاطمیه دل پر از غمه توی اوج درد و ماتمه من می میرم از عمر کمت ای مادر فصل جنونه دل نوحه خونه بازم شال مشکی داریم رو شونه باید هر شب روضه برپا بمونه

دودمه - به خدایی خداوند در این صحنه ایجاد علی دوست تر از فاطمه نبود به پیمبر قسم از فاطمه بایست بگیریم همه درس ولایت به علی دوستی فاطمه سوگند بخوانید به تاریخ و ببینید که با پهلوی بشکسته و بازوی ورم کرده و با سقط جنینش ز فشار در و دیوار و کبودی رخ چون گل یاسش به دفاع علی از جا حرکت کرد سپس یک تنه استاد و ندا داد که من در دل دشمن تک و تنها به علی یاور و یارم نگذارم که شود یک سر مو از سر او کم منم و مهر و ولایش سر و جانم به فدایش ز ازل گفتم و گویم که علی هست من و من همه اویم به خدایا که علی را به سوی خانه برم یا که چو شش ماهه خود کشته در این راه شوم این من و این بازو این صورت و این سینه و این محسن مظلوم بگیرم جلوی فتنه و بیداد شما را

دودمه - تو قیامت را قیامت میکنیبر امامان هم امامت میکنیای مهار ناقه ات زلف عفافپیروهن بخشیده در شام زفافروز محشر کار ما با فاطمستنقش پیشانی ما یا فاطمستهمین است و همین است و همین است فقط حیدر امیرالمؤمنین است

شور - وای دلم گرفته وای برای مادروای رسیده فصل وای عزای مادروای گریونتم مادر مدیونتم مادرمجنونتم مادر وای وای وایوای کنار خونه وای با تازیونهوای افتاده یاسی که غرق خونهوای مظلوم بی یاور وای حبیبه حیدروای ای بی حرم مادروای به روی لبهام وای شهادتینهوای شهادتینم وای حسین حسینهوای من مست و بی تابم وای مست می نابموای مجنون اربابم