شهادت حضرت فاطمه (س) شب دوم فاطمیه دوم 96 - میثم مطیعی

روضه

روضه - بیمارت ای علی‌جان، جز نیمه‌جان ندارد میلی به زنده ماندن، در این جهان ندارد غم چون نسیم پاییز برگ و بر مرا ریخت این لال? بهاران غیر از خزان ندارد بگذارد تا بمیرد، زین باغ پر بگیرد مرغی که حقّ ماندن در آشیان ندارد خواهم که اشک غربت از چهره‌ات بگیرم شرمنده‌ام که دیگر دستم توان ندارد بگذار کس نداند در پشت در چه بگذشت من لب نمی‌گشایم، محسن زبان ندارد هر کس سراغم آمد با او بگو که زهرا قدرش عیان نگردید، قبرش نشان ندارد شهری که در امانند حتی یهود در آن در بین خان? خود، زهرا امان ندارد! ای ناله‌ها برآیید! ای لاله‌ها بریزید! گلزار وحی دیگر، سروِ روان ندارد شاعر : استاد غلامرضا سازگار

دم آغازین - رفیقان رفیقان بیایید بیایید شهیدان شهیدان بخوانید بخوانید بیایید، بخوانیم، بسوزیم، بباریم، بمیریم، بگوییم: بی بی سلام

زمینه - میان آتش هم من از ولی گویم نفس نفس هر دم علی علی گویم آن طرف: لشکرِ بی حیاها همه این طرف: فاطمه... فاطمه ...فاطمه میرسد صدای او من فدای حیدرم تا شوم شهید عشق در دفاع از این حرم فاطمه یا فاطمه اگر مرا دشمن شود همه دنیا نمیگذارم من علی شود تنها آن طرف: هیزم و آتش و همهمه این طرف: فاطمه ... فاطمه... فاطمه تا نفس بود مرا دم زنم ز مرتضی گرچه بین کوچه ها کربلا شود به پا فاطمه یا فاطمه شده چه غوغایی ز روضه زهرا به فصل شیدایی میان سنگرها بر لبِ عاشقان هر دم این زمزمه فاطمه ... فاطمه...فاطمه... فاطمه یاد کوچه ای غریب آتشی زند به جان کوچه های شهرمان شد به نام عاشقان فاطمه یا فاطمه شاعر : محمد مهدی سیار

واحد - خسته و بی قرارم، پای رفتن ندارم اختیار دلم را، دست تو می سپارم در دلم هستی و رفتی از نظرم من که بعد از تو خون بارد از جگرم درد و دل های خود را کجا ببرم بی قرارم پریشان حالم در غم او شکسته بالم یا من ارجوه لکل خیر کو فاطمه؟ آه از این عالم «بی من مرو، ای فاطمه» مرتضی زار و خسته، کنج خانه نشسته می رود در پس ابر، ماه پهلو شکسته خانه اش گشته بی نور و چشم و چراغ یک دل است و پذیرای این همه داغ زیر لب زمزمه می کند ز فراق: رفته جان من بی تو مهتاب رفته دور از تو از چشمم خواب بی تو هر لحظه می میرم من خود مرا یا فاطمه دریاب «بی من مرو، ای فاطمه» رنگ شب می فشانم، آسمان دلم را بر زمین می چکانم، اشک بی حاصلم را بعد از این ماجرا خو کنم به سفر کوفه در پیش رو هست و رنج و خطر در دلم هستی و رفته ای ز نظر نور چشمم کجایی زهرا ای امان از جدایی زهرا صبحی اخر من هم در محراب می رسم به رهایی زهرا «بی من مرو، ای فاطمه» شاعر : سید محمد علی رضایی

نوا - وای حسین وای حسین شهید مادر عزیز خواهر بی تو آواره می شه زینب انگشترت کو پیراهنت کو بی تو بیچاره می شه زینب

دم پایانی - یا فاطمه یا فاطمه جان پیغمبر یا فاطمه یا فاطمه هستی حیدر با روضه های توست این دیده ها گریان زد ماتمت آتشی بر جان تو لیلة القدری شد قدر تو پنهان داغت عیان، قبر تو پنهان ای سوره کوثر، ای جان پیغمبر یا فاطمه، هستی حیدر مهر علی و فاطمه در سرشت ماست سربند یا زهرایمان سرنوشت ماست هر دل که زهرایی ست نذر ولایت شد اهل جهاد، تا شهادت شد حزب خداییم و آماده پیکار بهر دفاع از حریم یار ای سوره کوثر، ای جان پیغمبر یا فاطمه، هستی حیدر چشم انتظاران توایم یوسف زهرا یابن الحسن یابن الحسن ذکر این لبها بنگر دمی آخر سوز دعامان را این ندبه ها، گریه هامان را مانده به راه تو هم دیدگان ما هم دیده مادرت زهرا ای سوره کوثر، ای جان پیغمبر یا فاطمه، هستی حیدر شاعر : محمد مهدی سیار

زمزمه - خودم دیدم، که شبها سخت می خوابی واسه رفتن، بمیرم خیلی بی تابی امون ای دل، امون ای دل خودم دیدم، شده چشمای تو کم سو نگم دیگه، از این پهلو به اون پهلو... امون ای دل، امون ای دل «نرو زهرا، نرو آرامش حیدر» اگه میشه، نرو ای تکیه گاه من که یاری جز، تو نیس توی سپاه من امون ای دل، امون ای دل بمیرم من، دل از غم شکسته ت رو بمیرم من، نمازای نشسته ت رو امون ای دل، امون ای دل «نرو زهرا، نرو آرامش حیدر» بهم میگی، چرا از شهر دلگیرم سلام میدم، جوابم رو نمیگیرم امون ای دل، امون ای دل سکوت تو، برای من چقد سخته بدون تو، علی بودن چقد سخته امون ای دل، امون ای دل «نرو زهرا، نرو آرامش حیدر» شاعر : امیر رضا یزدانی