شهادت حضرت فاطمه (س) شب دوم فاطمیه اول 99 - حنیف طاهری

روضه - کجایی تو شبای فاطمیه ای صاحب عزای فاطمیه از غم مادر تو دلت آتیشه یه سر بیای روضه ما چی میشه تو این شبا سره کدوم مزاری سرتو رو کدوم دیوار میذاری بالای اون قبر که بدون مرزه میریزه اشکات شونه هات میلرزه ما دلمون خورده به نام زهرا بیا برای انتقام زهرا بیا بگو که ماجرا چی بوده صورت مادرت چرا کبوده قصه کوچه شده داغ جونم اجازه میدی روضشو بخونم گفتن این ماجرا کار من نیست روضه خونه کوچه به جز حسن نیست اشکای شوق تو چشمای ترم بود دستای من تو دست مادرم بود از کوچه های تنگ عبور می کردیم دو تایی احساس غرور می کردیم ابر سیاه آسمونو گرفتش یه بی حیا راهمونو گرفتش به سمت فاطمه چه بی ادب رفت اومد جلو مادر عقب عقب رفت چشامو تا پر از ستاره کردش قباله فدک رو پاره کردش سنگ جفا به روی شیشه خوردش چجور بگم دستشو بالا بردش دستشو برد بالا چشامو بستم شبیه گوشواره منم شکستم دلم شکست و قلبم از کار افتاد نقشه برگ گل رو دیوار افتاد نقش زمین شد گل پرپر من خاکی شدش چادر مادر من دیدم فرشته روی خاک نشسته مثل دلم بال و پرش شکسته دیگه نمیدید جایی رو نگاهش شد صورتش مثل چادر سیاهش پی یه چیز با چشم بسته میگشت دنبال گوشواره شکسته میگشت

شور - نشود فاش کسی آنچه میان من و توست تا اشارات نظر نامه رسان من و توست روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید حالیا چشم جهانی نگران من و توست نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

شور - نگین مِهر مادریت رو حلقه بندگیمه خیر قنوت نمازت همیشه تو زندگیمه مادر دلم به غم اسیره نذار که نوکرت بمیره دعا کن این روزا تموم شه دعای مادرا میگیره حالم رو میدونی گریه رفیق راهمه شرمندم میدونم تاوان اشتباهمه یا زهرا یا زهرا یا زهرا به چشمای غصه دارم اشکامو ضمیمه کردم زیر سایه چادرت زندگیمو بیمه کردم چشام برات دار العزا شد از آه تو طوفان به پا شد قدر تو مخفی مونده بود و مدینه مثل کربلا شد از داغت میسوزم اسمت برام یه مرهمه به جون مادرم واست بمیرمم کمه یا زهرا یا زهرا یا زهرا روضه های فاطمیه پنجره ای سمت نوره گریه میون روضه ها زمینه سازه ظهوره جونم به لب رسیده مادر کی میزنه سپیده مادر تا انتقامتو بگیره صدیقه شهیده مادر زیر لب هی میگم رویا نشه یه وقت برام دلتنگم بی تابم مادر یه کربلا میخوام

زمینه - قباله رو پس گرفت دلبرم نمیره هیچ موقع از خاطرم ذلیل و تحقیر شدن دشمنا فدای خطبه خوندن مادرم خطبه همون خطبه ظالم سوز شبیه فتح خیبره امروز در هم شکسته قلعه دشمن فاطمه فاتح شده و پیروز دشمن برآشفت چون از علی گفت علیٌ سیدٌ فی اولیا الله علیٌ غریبٌ مِن رسول الله غصه قلبش غم دین بود و بس محو امیر المومنین بود و بس علی علی گفت و فقط باعث نابودی دشمن همین بود و بس عالمی میشه از دمش بیدار شعله کشیده بغض این اشرار مسجد مصطفی شده محو طلوع فتح حیدر کرار شد مادر ما فریاد مولا علیٌ سیدٌ فی اولیا الله علیٌ غریبٌ مِن رسول الله