شهادت حضرت فاطمه (س) شب سوم فاطمیه اول 99 - محمدحسین پویانفر

روضه - تمام دلخوشی زندگی من این است که وقت مرگ می آیی و مرگ شیرین است مگر نگفتی علی جان فَمَن یَمُت یَرَنی بیا که وقت وفایت به عهد دیرین است به رغم کوه گناهی که میکشم بر دوش سبک شدم چو پره کاه و سینه سنگین است شهادتین مرا فاطمه تقبل کرد بیا همه کس و کارم زمان تلقین است سلام وادی من وادی السلام علی کجاست مسکن امن کسی که مسکین است رسیده جان به لبم یا لبم رسیده به جان مرا دو بوسه به روی ضریح تسکین است کفن کنید مرا رو به قبله حرمش نجف چه جای قشنگی برای تدفین است فراق و وصل مرا می کُشند یک میزان سرم به دامن حیدر به روی بالین است سرم مقابل ایوان طلای شاه نجف سرم مقابل زهرا همیشه پایین است علی که ابروی او قاب قُوسِ او اَدنی است اگر مرا نرساند به عرش غمگین است بخواه روزی از این پادشاه بنده خدا گدای خانه او هرکه هست تضمین است ممات عین حیات است و نار عین بهشت کسی که دل به علی بسته است خوشبین است

شعرخوانی - گل ، بر من و جوانی من گریه می‌ کند بلبل به خسته جانی من گریه می‌ کند در هر قدم نشینم و خیزم میان راه پیری ، بر این جوانی من گریه می‌ کند از درد شانه، شانه نشد موی زینبم دختر به ناتوانی مادر گریه می‌کند دیگر حسین(ع) را نتوانم به بر گرفت او هم به ناتوانی من گریه می‌کند

تک - از بچگی شادی فروختم غم خریدم با پول تو جیبی هام برات پرچم خریدم یاد قدیم افتادمو دلم شکسته دعوا سر پرچم گرفتن توی دسته گفتم محرم که بیاد واست قیامت میکنم گفتم که هر جا که باشم اونجا رو هیئت میکنم من همه خونوادمو نذر رقیت میکنم میشه ازم راضی باشی درد به جونم تا زنده باشم از تو و روضه ات میخونم خواهم رضای تو جانم فدای تو دلم میخواد که باشم با تو خسته ام از دنیا از این دورنگی ها دلم میخواد که باشم با تو آرامش آغوشتو کم داره قلبم کاشکی میشد دستم تو دستت باشه محکم من تو نگاه اول عاشقت شدم رفت وقتی نگاهم خورد به گنبد و به پرچم بذار که امسال حرمو ببینم اربعین حسین دق میکنم اگه نرم اشک منو ببین حسین بیا و جون مادرت رومو نزن زمین حسین بذار بیامو تو حرم دورت بگردم راه حرم باز شه میام بر نمی گردم یار دلم تویی کس و کار دلم فقط تو رو داره دلم من دوست دارم ای همه دار و ندارم ای همه کس و کارم ای دل و دلبر و یارم حسین آقا جان

تک - تو با همه فرق داری کی این همه مشتری داره توی عالم تو با همه فرق داری کی خوب و بد رو میخره یک دفعه در هم تو با همه فرق داری تو اینو ثابت میکنی ماه محرم تو اصلا حرمت نگاه کرمت ضریح و علمت استثنائه صفای قدمت آقا جنس غمت دم محتشمت استثنائه تو اصلا نفسات نفس توی هوات هوای کربلات استثنائه اسیرم به نگات دلم تنگه برات تو که صحن و سرات استثنائه حسین یا ابا عبدالله به گردنم حق داری کی مثل تو هوای نوکراشو داره به گردنم حق داری نگاه تو یه لحظه تنهام نمیذاره به گردنم حق داری اگه نباشی زندگی رنگی نداره گدای تو منم غلام حسنم واست سینه زنم یا ثارالله پیرهن مشکی تنم هیمن پیروهنم باید شه کفنم یا ثارالله حسین یا ابا عبدالله نوکرتو دوست داری دلت نمیاد آقاجون دلم بگیره نوکرتو دوست داری نمیذاری گم بشه تو شبای تیره نوکرتو دوست داری الهی نوکرت بیاد حرم بمیره بدون تو قسم پر از خار و خسم میگیره نفسم یابن الزهرا دعا کردی واسم به روضه برسم همین باشه بسم یابن الزهرا دوست دارم آقا تو رو قد خدا خداوند وفا یابن الزهرا بازم کن یه دعا به حال یه گدا بیاد کرب و بلا یابن الزهرا حسین یا ابا عبدالله

تک - تو مادر ساداتی ام ابیهایی و ام النجبایی تو مادر ساداتی برکت خونه علی مرتضایی تو مادر ساداتی تو مادر تموم بچه شیعه هایی پناه آخرم امید محشرم همیشه یاورم مادر مادر برای من بسی به دادم میرسی میون بی کسی مادر مادر منم غلام تو اسیر دام تو فدای نام تو مادر مادر پناه عالمین امید زینبین یا ام الحسنین مادر مادر مادر مادر مادر مادر وقتی که مادر باشه به برکتش تموم خونه غرق نوره وقتی که مادر باشه بساط عشق و زندگی همیشه جوره وقتی که مادر باشه برا تموم بچه ها سنگ صبوره تو اسم اعظمی پناه عالمی دوای دردمی مادر مادر تویی آب حیات سفینه النجات دو عالم به فدات مادر مادر تو قبله گاهمی تو سرپناهمی چراغ راهمی مادر مادر تو دادی عزتم تموم ثروتم تو هستی حاجتم مادر مادر مادر مادر مادر مادر وقتی که مادر میره با رفتنش هوای خونه دیگه سرده وقتی که مادر میره دیگه صفا به خونه ای برنمیگرده وقتی که مادر میره همدم بچه ها دیگه غصه و درده یه خصم بی حیا میون کوچه ها با سیلی بی هوا ای وای ای وای صدا میزد حسن دیگه بسه نزن پاشو مادر من ای وای ای وای رسیده روضه ها میون شعله ها به پیش بچه ها ای وای ای وای توی اوج خطر میگن چهل نفر لگد زدن به در ای وای ای وای مادر مادر مادر مادر