وفات حضرت معصومه (س)، جبار بذری و سجاد مهدی پور

گرچه از دوریِ برادر خود ذره ذره مریض تر می شد /عوضش میهمان مردم قم لحظه لحظه عزیزتر می شد /تا بیایی تبرکی ببرند همه درهای خانه ها وا بود /در میان اهالی این شهر سر مهمانی تو دعوا بود /خوب شد پرده های محمل تو هر کجا رفته ای حجابت شد /خوب شد با محارمت بودی، زانویی خم شد و رکابت شد /آب پاشیده اند و خاک مسیر ذره ای روی چادرت ننشست /رد نشد ناقه ی تو از بازار، محمل چوبی ات سرت نشکست /کوچه ها ازدحام داشت اما سرِ این شهر رو به پایین است /می روی کوچه کوچه می گویی ضربِ شامی عجیب سنگین است /می رسی و حواس مردم هست آب در این دلت تکان نخورد /از کنارِ خرابه رد نشوی یا نگاهت به خیزران نخورد /یا معصومه مدد مدد مدد مدد***دختری بود با شما یا نه؟ که اگر بود غصه ای کم داشت /جای زنجیر و خار و نامحرم گِرد خود چند چشم مَحرم داشت /معجرت احترام خود دارد، چه خیالی اگر برادر نیست /روی سرهایشان طبق دارند ولی این بار روی آن سر نیست /آه بیماری و همه بیمار، شهر قم شد مریضِ روضه ی تو /حرف دختر شد و دلت لرزید، شده وقت گریز روضه ی تو /عمه اش گفت خوب شد خوابید، چند شب بود تا سحر بیدار /کمکم کن رباب جای زمین سر او را به دامنت بگذار /آمد از بین بازوان سر را تا که بردارد عمه اش ای داد /یک طرف دخترک سرش خم شد، یک طرف سر به روی خاک افتادیا معصومه مدد مدد مدد مدد

تو طبیب دل بیمار منی، سید و سرور و سالار منی /تن من شعله ور از آتش عشق، تو شفای تن تب دار منی

یه یا حسین میگم دنیا رو زیبا می کنم /یه یا حسین میگم عالمو شیدا می کنم /یه یا حسین میگم چشمامو دریا می کنم /یه یا حسین یک تنه غوغا می کنم /یا حسین ذکر تب و تاب منه /یا حسین سکوی پرتاب منه /یا حسین لالایی خواب منه /عزت دنیامه، پناه فردامه /همه یه روز میرن، حسین باهامه /انی سلم لمن سالمکم، انی حرب لمن حاربکم***یه یا حسین میگم سرم رو بالا می گیرم /یه یا حسین میگم وقتی تسلی می گیرم /یه یا حسین میگم از خدا امضا می گیرم /یه یا حسین میگم رو عرش و فرش جا می گیرم /یا حسین، بهارمه، قرارمه /یا حسین، مسیح روزگارمه /یا حسین، همه دار و ندارمه /هر کسی رویاشه که با یکی باشه /خوش به حال اون که حسین دنیاشه /انی سلم لمن سالمکم، انی حرب لمن حاربکم***یه یا حسین میگم زهرا برام دعا کنه /یه یا حسین میگم زینب به من نگاه کنه /یه یا حسین میگم علی منو سوا کنه /یه یا حسین میگم زائر کربلا کنه /یا حسین، نوکری که در به دره /یا حسین، همیشه چشماش به دره /یا حسین، حرم ما یادت نره /در تب و در تابم، مست مِیِ نابم /زهرا نگام کرده، غلام اربابم /انی سلم لمن سالمکم، انی حرب لمن حاربکم

إِنَّ یَومَ الحُسَینِ أَقرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِیزَنَا بِأَرضِ کَربلاء ...