شب هفدهم صفر - ایام اربعین 1400 - میثم مطیعی

روضه - به یاری تو به میدان کارزار نیاید جماعتی که به رزق حلال، بار نیاید اگر چه تشنه ی یاری، ‌امید و بیم نداری اگر هزار بیاید وگر هزار نیاید محرم است. چه پاییز و برگریز شگفتی! کجاست آنکه به طوفان تو دچار نیاید هزار بار شنیدیم ، ذوالجناح تو آمد ولی چه می شود این بار، بی سوار نیاید مباد آنکه بیاید عطش به کشتن طفلان مباد آنکه عمویی سرقرار نیاید بدا به آتش اگر راه خیمه ی تو بگیرد بدا به آب اگر با لبت کنار نیاید خدا کند که بمیریم و باز آخر مقتل سه شعبه جانب آن طفل شیرخوار نیاید خدا کند که بمیریم و باز زینب کبری به سوی مقتل تو از دل غبار نیاید بس است رنج اسیری، بس است درد یتیمی کنار قافله ای کاش، نیزه دار نیاید

واحد - چه ساده، منو راهی کربلات کردی پیاده، بازم تا دل خیمه هات آوردی دلم رو، دوباره بردی دلم میره تا اسم تو می شینه رو لب من چشام می باره و آروم نمی گیره تب من تویی رویای شیرین هر شب من ای عشق شورانگیز، ای شور آتش خیز (حسین حسین حسین جان) چه آسون، شکار دل بی‌قرار کردی دلم رو، به داغ حرمت دچار کردی تو با من، چه کار کردی؟ دلم غرقِ تمنّاته، سَرِ من خاک پاته چِشای من یه عمره از شهیدای نگاته همیشه روی پیشونیم غبار کربلاته بی تو سرگردونم، من با تو آرومم (حسین حسین حسین جان) نفسهام، حراج نفسای سینه زن هاس سَرِ من، فدای شور عشق بی کفن هاس فدایِ، زینب تنهاس میون روضه‌ی تو میشه حال ما پریشون چه شیرینه غم عشقت برای این دل مجنون دلم میخواد بیام پیشت ای آقا جون مجنون مجنونم، از عشقت میخونم (حسین حسین حسین جان)شاعر : اکبر شیخی