شب شهادت امام رضا (ع) 1400 - میثم مطیعی

روضه - سلام ما به رسول و به پاره ی تن او که هست در دو جهان دست ما به دامن او... سلام ما به امامی که همدم فقراست سلام ما به عزیزی که یوسف زهراست سلام ما به امامی که پاره شد جگرش سفر رسید به آخر، در آخر صفرش سلام ما به شهیدی که مرگ خود طلبید چو شخص مار گزیده به خویش می پیچید سلام ما به رضا و به گریه ی پسرش که قاتلش شده فرزند قاتل پدرش میان حجره ی دربسته دست و پا می زد جواد و حضرت معصومه را صدا می زد کجا روم؟ به که گویم؟ که سوخت سوره ی نور گرفت شعله دلش با سه دانه ی انگور تمام عمر، غم دوستان کبابش کرد شرار زهر به یک نیمه روز آبش کرد به نازنین بدنش پیرهن سرشک افشاند از آن وجود به جز استخوان و پوست نماند ز ضعف، دیده گهی باز کرد و گاهی بست گهی به پای ستاد و گهی به جای نشست جواد، اشک به رخ ناله در نهادش بود رضا سرش به روی دامن جوادش بود پدر نظاره به ماه رخ پسر می کرد پسر ز سوز جگر گریه بر پدر می کرد پدر نگه به پسر کرد و چشم خود را بست پسر کشید ز دل آهی و به سوگ نشست الا تمام محبّان ز دیده خون بارید از این وداع، وداعی دگر به یاد آرید همان وداع که تنها عزیز پیغمبر نهاد صورت خود بر رخ علی اکبر پسر نگاه به اشک غم پدر می کرد پدر نظاره به خون سر پسر می کرد پدر ز داغ پسر باغ لاله در دل داشت پسر نشانه ز زخم هزار قاتل داشت پدر ز خون پسر صورتش خضاب شده پسر ز سوز عطش قطره قطره آب شده پدر به چهره ی فرزند خویش چهره نهاد پسر کنار پدر ناله ای زد و جان داد... شاعر : غلامرضا سازگار

زمینه - نه برای غم دنیا نه به عرض حاجتی آمدم اینجا تو به پابوس برسانم که فقط زائر کوی تو بمانم تو یادمان دادی روضه ی عاشورا از تو داریم آقا اربعین خود را یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله دل عشاق همه خون است حرمت قبله گه فاطمیون است که رسیده به شهادت دل هر کس که شده محو نگاهت دسته دسته یاران تا کربلا رفتند از مشهدت سوی شام بلا رفتند یا وجیها عندلله اشفع لنا عندالله نه به تهدید نه به تحریم نشدی به مکر دشمنان تو تسلیم شده گرچه دل تو خون نشده خم سر تو در بر مأمون برپا کرده داغت تا همیشه محشر برپا کرده شورت عاشورایی دیگر یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله حرم الله حرم تو شدم آواره ی صحرای غم تو من و این راه من و این آه دل من سر به هوای علم تو راه عشق است این راه عاشقان بسم الله موکب به موکب آه تا صحن مصلی یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله من و گریه به هوایت من و باران غم مرثیه هایت من و این دل که سپردم به نسیم سحر صحن و سرایت تشنه ی دیدارم تشنه ی کربلا مهمان نمی خواهی سفره دار دنیا یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله

واحد - بس که این زهر جفا با جگرم غوغا داشت پاره هاى دل من ناله ى یا زهرا داشت دل سوزان مرا جز عطشم یاد نبود گوشه ى حجره ى در بسته دلم غوغا داشت در غریبى بخدا دادن جان سخت تر است روز تنهایى من غربتى از مولا داشت لرزش زانوى من روضه ى اکبر مى خواند سینه ام ناله اى از گل پسر لیلا داشت سر زانوى جوادم که سرم سنگین شد اشک دردانه ى من عالمى از معنا داشت نه سنانى به تنم بود، نه نیزه، نه لگد دلم اما بخدا صحنه ى عاشورا داشت پاره هاى بدنم زیر سُم اسب نرفت حجره ام روضه اى از بى کفن صحرا داشت معجر خواهر من را سر نیزه نزدند کِى حریم حرمم یورشى از اعدا داشت؟ به کنیزى که نخواندند تو را؛ معصومه کِى چو زینب دل تو شیون و پر غوغا داشت؟ قوم نامرد مرا با لب عطشان کشتند لحظه ى آخر من زمزمه سقا داشت روبروی تو نهم بلکه دل ارام شود چه کنم هر چه کنم حل نشود مشکل من

واحد تند - کویری عطشناک که باران ندیده به لطف نگاهت به دریا رسیده ببار ای همه ی باران بتاب ای همه ی ایمان منم تشنه ی روی تو رضا جان خبر از دل بی تابم داری بیا زمزم اشکم شد جاری قدم روی دو چشمم بگذاری رضا جان فتصدق علینا من اینجا به غیر از کرامت ندیدم تویی در دو عالم تمام امیدم پر از حسرت دیدارم که نام تو به لب دارم بیا لحظه ی جان دادن کنارم عزیزی و تو را چشم در راهم تو گفتی و سه جا چشم در راهم که در صبح جزا چشم در راهم رضا جان فتصدق علینا به غیر از غریبی نمانده به یادم کجایی جوادم کجایی جوادم بیا سوره ی یاسینم بیا بر سر بالینم بیا تا روی ماهت را ببینم بیا محرم اشک پنهانم بیا مرهم جان عطشانم که دلتنگ تو هستم ای جانم رضا جان فتصدق علینا

دودمه - دلم آواره شد و خواهرم آواره نشد وای از روز حسین جگرم پاره شد و پیرهنم پاره نشد وای از روز حسین قاتل من زهر شرر بار شد قاتل مادر در و دیوار شد

شور - تپش تپش به دل نوای یا رضاست نفس نفس دلم رضا رضا رضا ساعات خوب من طی شد در این حرم وقتی با سوز دل نامت را می برم جانم رضا رضا ولایت تو شد کمال دین ما دل از محبتت رسیده تا خدا سلسله الذهب شد نقش جان ما مهر تو یارضا شرط ایمان ما جانم رضا رضا بهشت ما همین حریم باصفاست سرشت ما همه به مهرت آشناست عشقت در جان ما با تو پیمان ما شد مشهد الرضا قلب ایران ما جانم رضا رضا من امدم که تو هدایتم کنی ندا زدم که تو اجابتم کنی السلام علیک یا ایها الرضا الصدیق الشهید الرضا المرتضی جانم رضا رضا به یاد غربتت دلم پر از غم است صدای تو هنوز به گوش عالم است اینجا دور از وطن من مانده ام غریب روضه ی غم بخوان امشب یابن الشبیب مولای من حسین