ولادت حضرت محمد (ص) و ولادت امام جعفر صادق (ع) سعید حدادیان، 1397

زلالی آرزوهامون/تجلی کرد توی چشمامون/شکفته شد گل خنده/به عشق تو رو لبهامون/دل دیوونه ام مست تولای محمد شد/سرشک شادی من/شعر زیبای خوش آمد شد/مولا یا رسول الله/آقا یا رسول الله/بهار اومد بهار اومد/دوباره گل به بار اومد/شده دلها رها از غم/بده مژده که یار اومد

به بهار گفتم ثمرت مبارک/به بهشت گفتم شجرت مبارک/به سپهر گفتم قمرت مبارک/به وصال گفتم سحرت مبارک/به وجود گفتم گهرت مبارک/به شکیب گفتم ظفرت مبارک/به کلیم گفتم شب احمد آمد/به مسیح گفتم که محمّد آمد/چه خوش است امشب شب عیش و نوشم/چو ملک ز گردون گذرد سروشم/چو شراب کوثر ز درون بجوشم/به وصال ساقی ز شعف بکوشم/من و های و هوی و دو لب خموشم/که هماره جانم دهد و ستاند/ز نبی بگوید ، ز علی بخواند/ز خدا بود پر همه‌ جای مکه/شده غرق ، عالم به فضای مکه/زده پر وجودم به هوای مکه/به زمین مکه ، به سمای مکه/به مقام کعبه ، به صفای مکه/به رسول اکرم ، به خدای مکه/به شکوه کعبه ، به جلال احمد/که خداست پیدا به جمال احمد

گرچه ندیده ، دیده ام چهره ی دلربای تو/دل به درون سینه ام پر زند از برای تو/غنچه صفت دلم شود پرده به پرده مشک بو/تا که به خاطر آیدم خنده دلگشای تو

خوبان روزگار حقیر محمدند/ خورشید و ماه هر دو اسیر محمدند /پیغمبران تمام بشیر محمدند/یک جلوه از جمال منیر محمدند/او آفتاب و خیل رسل اختر آمده /عید امام صادق و پیغمبر آمده/ای آمنه تو خود صدف درّ سرمدی/ زین رتبه بر زنان دو عالم سرآمدی/بنت وهب نه، مام گر امّی احمدی/ اینک به خود ببال که امّ المحمــدی/هستی محیط نور از این گوهر آمده /عید امام صادق و پیغمبر آمده