شهادت امام رضا (ع)،‌ مهدی رسولی

شب اول رسیده، خدا ما را حسینی آفریده /فریاد وامحمدا، حسین رسید به کربلا /عمه بیا گمشده پیدا شده /به خیمه قحط آب است، همه دل ها کباب است /علی اصغر به دامان رباب است /عطش بالا گرفته، دل سقا گرفته /جوانان بنی هاشم بیایید علی را بر در خیمه رسانید /ای اهل حرم میر و علمدار نیامد /سقای حسین سید و سالار نیامد /امشبی را شه دین در حرمش مهمان است، مکن ای صبح طلوع /عصر فردا بدنش زیر سُم اسبان است، مکن ای صبح طلوع /سری به نیزه بلند است در برابر زینب /خدا کند که نباشد سر برادر زینب***وای من و وای من و وای من /میخ در و سینه ی زهرای من /در وسط کوچه تو را می زدند /کاش به جای تو مرا می زدند

تو حرم تو قلبم توی سینه م می کوبه /می سپرمش دست تو دلی رو که آشوبه /ولایت تو حصن حصین آقا، زیارت تو چه دلنشینه آقا /دست خالی نمیرم من از این درگاه، "السلام علیک یا امین الله" /صدیق الشهید، نور روی تو فوق زمین /نور روی تو تحت الثری، آقاجون تویی شمس الشموس /علی بن موسی الرضا***قطره ی ناچیزم رو با کَرمت دریا کن /من خودمو گم کردم، بیا منو پیدا کن /به جز حرمت مگه کجا رو دارم، بازم اومدم سر روی پات بذارم /می خونم واست آقا با دل پر آه "السلام علیک یا امین الله" /صدیق الشهید، نور روی تو فوق زمین /نور روی تو تحت الثری، آقاجون تویی شمس الشموس /علی بن موسی الرضا***خوش به حال اونا که راهشو پیدا کردند /تو راه مشهد یا که تو حلّه پرواز کردند /میون آتیش پر کشیدن چه آسان، می گفتن همه سنه قوربان رضا جان /می خونم واست آقا با دل پر آه "السلام علیک یا امین الله" /صدیق الشهید، نور روی تو فوق زمین /نور روی تو تحت الثری، آقاجون تویی شمس الشموس /علی بن موسی الرضاپیچیده توی صحنت شمیم سیبی آقا /بانی روضه های شیب الخضیبی آقا /دم آخرت ذکر تو یا حسینه، وصیت تو گریه برا حسینه /راه سرخ تو راه سرخ ثارالله، "السلام علیک یا امین الله" /صدیق الشهید، نور روی تو فوق زمین /نور روی تو تحت الثری، آقاجون تویی شمس الشموس /علی بن موسی الرضا

هر دختری که ام ابیها نمی شود /هر مادری که مادر دنیا نمی شود /نور تمام عالم امکان به روی حق /یک جلوه نور چادر زهرا نمی شود /وقتی که اختیار دو عالم به دست اوست /محشر بدون فاطمه برپا نمی شود /یعنی که بی ولایت او هیچ طاعتی /اذن ورود جنت الاعلی نمی شود /بر بام قله های سعادت نمی رسد /هر کس دخیل چادر زهرا نمی شود /حبل المتین شیعه نخ جانماز اوست /بی او گره ز کار کسی وا نمی شود /می افتد از نگاه پر از مهر فاطمه /هر کس فدایی ره مولا نمی شود

سرنوشت ما گره خورده به گیسوی علی /از ازل چرخانده دل ها را خدا سوی علی /او "مع الحق" گفت و از آن روز ما را می کُشند /دار ما خرما فروشان حلقه ی موی علی /گر می اندیشی نماز و روزه ات را می خرند /ای برادر، این تو و این هم ترازوی علی /بیشتر از برق دَم های دو سوی ذوالفقار /دوستان را کشته خَم های دو ابروی علی /هر که دل خوش کرده در عالم به نام دیگری /"یا علی" نشنیده است از سوی بانوی علی /آری آداب خودش را دارد اینجا عاشقی /ما و خاک کوی قنبر، قنبر و روی علی /علی علی مولا***مستحکم عین کوهی، تو همانا ناخدای عرشه ی کشتی نوحی /علی علی مولا

به دلم نفس میده هر کی ازت یاد می کنه /اسم شیرینت حسین عالمو فرهاد می کنه /اسمت شیرینه که به دل من می شینه /آرزوی قلبم اینه موج دریا شم، به دور ضریحت باشم، روی لب خشکت جا شم /خیلی آقایی، عزیز دل زهرایی، عزیز دل زهرایی، عزیز دل زهرایی***واسه تو زیاده گریه ام ولی خیلی نمیشه /واسه این آدم مجنون هیچکی لیلی نمیشه /اسمم مجنونه، گدای در میخونه که بدی بهش پیمونه /پیمونه دستم، می نوشم از این مِی، مستم، همیشه غلامت هستم /خیلی آقایی، عزیز دل زهرایی، عزیز دل زهرایی، عزیز دل زهرایی