رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع)، مهدی رسولی

نشسته ام گوشه ای از سفره ی همواره رنگینت /چه شوری در دلم افتاده از توصیف شیرینت /به عابرها تعارف می‌ کنی دار و ندارت را /تو آن باغی که می‌ ریزد بهشت از روی پرچینت /کَرم یک ذره از سرشار، سرشارِ صفت‌ هایت /حسن یک دانه از بسیار، بسیارِ عناوینت /دهان وا می‌ کند عالم به تشویق حسین اما /دهانِ خاتم پیغمبران وا شد به تحسینت /تو دینِ تازه‌ ای آورده‌ ای از دیدِ این مردم /که با یک گل کنیزی می‌ شود آزاد در دینت /معزالمومنین خواندند، مذل المومنین گفتند /اگر کردند تحسینت، اگر کردند نفرینت /برای تو چه فرقی دارد ای "و التین و الزیتون" /که می‌ چینند مضمون آسمان‌ ها از مضامینت /بگو با آن سفیرانی که هرگز برنمی‌ گشتند /خدا وا داشت جبراییل‌ هایش را به تمکینت /بگو تا آفتاب از مغربِ دنیا برون آید /که سرپیچی نخواهد کرد خورشید از فرامینت /بگو تا تیغ برداریم اگر جنگ است آهنگت /بگو تا تیغ بگذاریم اگر صلح است آیینت /نبی حیران شمشیر علی در بدر و خندق بود /علی حیران تیغ نهروانت، تیغ صفینت /بگو از زیر پایت جانماز این قوم بردارند /محبت کن قدم بگذار بر چشم محبینت /تو را پایین کشیدند از سر منبر که می گفتند /چرا پیغمبر از دوشش نمی آورد پایینت /درون خانه هم محرم نمی بینی، تحمل کن /که می خواهند، ای تنهاترین تنهاتر از اینت /تو غم‌ های بزرگی در میان کوچه‌ ها دیدی /که دیگر این غمِ کوچک نخواهد کرد غمگینت /از آن پایی که بر در کوفت بر دل داشتی داغی /از آن دستان سنگین بیشتر شد داغ سنگینت /برای جاریِ اشکت سراغ چاره می گردی /که زینب آمده با چادر مادر به تسکینت

چشم وا کرده شدم دست به دامان حسن /مادر افکند مرا در یم احسان حسن /از همان روز شدم بی سر و سامان حسن /روزی از دست علی خوردم و از خان حسن /بر جبینم بنویسید مسلمان حسن***دل خود را سر هر بام هوایی نکنم /طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنم /رو به هر قبله و هر قبله نمایی نکنم /پیش هر سفره که پهن است گدایی نکنم /نان هر سفره حرام است به جز نان حسن***آن که نامش شده "احلی من عسل" کیست حسن /آنکه بخشندگی اش گشته مثل کیست حسن /معنی "حی علی خیر العمل" کیست حسن /مرد نام آور پیکار جمل کیست حسن /شتر سرخ زمین خورد ز طوفان حسن***چه مقامی و چه نامی، چه مرامی دارد /چقدر لطف به بیمار جزامی دارد /خنده در پاسخ آن سائل شامی دارد /وه که ارباب دو عالم چه امامی دارد /همه این ها غزلی هست به دیوان حسن

حالا که ما تو حسرتیم، نمیشه تا حرم بیاییم امسال /نمی زاریم که اربعین بیاد و بگذره به این منوال /به شوق تو تو قلب ماست، همون حضور و حس و شور و حال /با همون حضور و شور برات گریه می کنیم حسین /از همین مسیر دور برات گریه می کنیم حسین /ما به نیت ظهور برات گریه می کنیم حسین /از همین مسیر دور برات گریه می کنیم حسین /ان شاءالله سال بعد کربلاییم، ان شاءالله که با مهدی می آییم /ان شاءالله سال دیگه تو جمع زائراییم /ای شهید تشنه لب عزیز فاطمه

از هر چی که منو ازت جدا کنه بیزارم /محاله که از عشق تو یه لحظه دست بردارم /می دونم دوستم داری، می دونی دوست دارم /دینم دینم تویی حسین، آیینم تویی حسین /هر چی که می بینم تویی حسین /شهید زنده ست هر کی داره به تو باور /انی احب المعروف و انکر المنکر***حس می کنم با هر سلامی روبرو شیش گوشه ام /"و نصرتی لکم معدة" پرچمت رو دوشم /راه تو شد قصد من، آه من شد ره توشه ام / یارم یارم تویی حسین، سالارم تویی حسین /هر چی که من دارم تویی حسین /دینم دینم تویی حسین، آیینم تویی حسین /هر چی که می بینم تویی حسین /تا روز محشر اینه شعار هر نوکر /انی احب المعروف و انکر المنکر***صدای "هل من ناصر"ت پیچیده توی دنیا /هنوز ادامه راه حر و جون و عابس ها /لبیک یابن الحیدر، لبیک یابن الزهرا /جانم جانم تویی حسین، ایمانم تویی حسین، تفسیر قرآنم تویی حسین /دینم دینم تویی حسین، آیینم تویی حسین /هر چی که می بینم تویی حسین /با دشمنت می جنگم تا نفس آخر /انی احب المعروف و انکر المنکر

دلی که عاشق محن داره، تو کشور غصه وطن داره /عاشق اونه که تو دلش هر شب روضه برا امام حسن داره /میگن خدای کَرمه آقام، صاحب سفره ی غمه آقام /با اون همه مهربونی حالا بگید چرا بی حرمه آقام /حسن جانم حسن جانم حسن جانم***برای چی نباشه بارونی چشمای من با این پریشونی /که قبر خاکیشم شده پشت پنجره های بقیع زندونی /با بی وفاها هم وفا می کرد، دردای مردمو دوا می کرد /باید بپرسیم ما از اون شامی با دشمناش چه جوری تا می کرد /حسن جانم حسن جانم حسن جانم

قسم به اون موکبای ساده، قسم به وقت غروب جاده /قسم به ذکر "حسین حسین" و قسم به اشکای بی اراده /تا اسم اربعینو می شنوم دوباره خاطرات یادم میاد /چایی روضه تو که می نوشم چایی موکبات یادم میاد /می خوام بازم بیام و از نجف تا کربلا رو هروله کنم /ولی دوباره راها بسته شد، خودت بگو به کی گله کنم /السلام علیک یا سلطان یا سیدالعطشان /سوسوز دوداقیوه حسین جانیم قربان***قسم به عکسی که روبرومه، قسم به اسمی که رو لبامه /قسم به بغضی که تو گلومه، قسم به صحنی که آرزومه /تا بغض خواهری رو می بینم غروب قتلگاه یادم میاد /تا ترس کودکی رو می بینم سیاهی سپاه یادم میاد /تا مادر شهیدی می بینم چشمای بارونی یادم میاد /اشکام که روی گونه جاریه، محاسن خونی یادم میاد /حسین به یاد لبت بی قرارم ...

سیدی ماکو مثلک الغریب***عمه جانم، عمه جان قد کمانم /عمه جانم، عمه جان نگرانم /بالای نیزه ها راس تو می رود /من آه می کشم در پای نیزه ها /آه ای ستاره ی دنباله دار من /زخمی ترین سر بر نِی سوار من