رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع)، امیر کرمانشاهی

اگر جبریل هم بودم در این وادی پرم می ریخت /در این وادی که هر موجود پای او عدم می ریخت /قیاس او و یوسف کار بی جایی ست، می دانم /که حُسنش آبرو را از عرب ها تا عجم می ریخت /برای یک جزامی، مرد شامی یا سگی تنها /ز دست و چشم های مهربان او کَرَم می ریخت /اراده کرده شاعرها فقط از کربلا گویند /وگرنه در رثای او هزاران محتشم می ریخت /کسی دست از حرم شسته است و با ویرانه می سازد /که صدها کربلا از آستین او حرم می ریخت /نشستم تا مصیبت های او را بلکه بنویسم /به غربت که رسیدم اشک از چشم قلم می ریخت /اگر آهی کشد مظلوم، عالم را به هم ریزد /چو یاد مادرش می کرد زینب را به هم می ریخت /زن ناسازگارش عاقبت زهر خودش را ریخت /چه فکری با خودش می کرد، در افطار سم می ریخت /نمی دانم چرا از چهره ی این مرد هنگامِ /عبور طفل و مادر از گذرها درد و غم می ریخت /مدینه کوچه ای دارد که از نزدیک آن کوچه /اگر هر وقت رد می شد دلش در هر قدم می ریخت

درسته که کارم تمومه، یه بغضی میون گلومه /یه کوچه هنوز روبرومه واویلا،‌ واویلا /خواهر نبودی ببینی تو کوچه حسن مُرد /خواهر نبودی ببینی به روزم چی آورد /خواهر نبودی ببینی که مادر زمین خورد***دلم رو به غصه اسیر کرد، منو روضه ی کوچه پیر کرد /که مادر توی کوچه گیر کرد واویلا، واویلا /خواهر نبودی ببینی چطور راهو بستن /خواهر نبودی ببینی چه اندازه پستن /خواهر دو گوشواره رو با یه ضربه شکستن /خواهر نبودی ببینی تا از راه اومد زد /خواهر نبودی ببینی که نامرد چه بد زد /خواهر نبودی ببینی چه جور با لگد زد

گردن کشید، دید علی نیست شیر شد /تا بی خیال طعنه زند، خنده سر کند /اول قباله ی فدک از دست ما گرفت /می خواست تا غرور مرا خردتر کند /محکم گرفت مادر من چادرش ولی /فرصت نشد که دست به رویش سپر کند /عمدا میان تنگی کوچه کشیده زد ...***یک تن میان چند نفر حرف ساده نیست /مادر زدن به پیش پسر حرف ساده نیست ...

من احساسی توی چشم تموم مردم این شهر نمی بینم /یه چند سالی میشه حتی توی خونه م با امنیت نمی شینم /غریبی عالمی داره می بینی کار دنیا رو /نگه می دارم همراهم همه ناگفتنی ها رو /هزار سال بگذره تموم نمیشه بغض من /آی دنیا مگه داریم غریب تر از حسن /غریب غریب غریبا حسن***روزای هفته وقتی به دوشنبه می رسه دلگیرتره انگار /خدا می دونه می سوزم مغیره رو که می بینم تو شهر هر بار /سرم سنگین سنگینه، غرورم له شده اینجا /با صورت رو زمین افتاد تو این کوچه رو این خاکا /کمک می خواستم ولی کسی اعتنا نکرد /مادر من پا به ماه بود لگد زد، حیا نکرد

تا ابد هر چه کریم‌ است به قربان حسن /تا ابد هر چه خلیفه است به قربان علی***نام ما را بنویسید به ایوان نجف /نشد از نام سگ کهف کتاب آلوده /تردید مکن تصورش هم زیباست /ایوان حسن عجب صفایی دارد

بدم الحسین راهیم کن حرم حسین /یا الله قَسَمت میدم به پرهای علم حسین /تا روز قیامت میگم تو نبودی من می مردم / فقط و فقط عشقت بود چیزی که تو قبرم بردم /روز محشر ما چشم به راه حسینیم /شکر خدا را که در پناه حسینیم***هیجان من، هستی در دل و جان من /اربابی کیه مثل تو، ای نبض ضربان من /سرمو می گیرم بالا، پی هوسی نیستم من /به خدا که جز تو آقا آدم کسی نیستم من /ما همیشه پی نگاه حسینیم /شکر خدا را که در پناه حسینیم /روز محشر ما چشم به راه حسینیم /شکر خدا را که در پناه حسینیم***بخرم حسین ای آقای کَرم حسین /امسالم منو اربعین کربلا ببرم حسین /دلشوره گرفتم آقا شب ها را تا صبح بیدارم /چایی عراقی می خوام، هوس زیارت دارم /اربعین ما هم از سپاه حسینیم /شکر خدا را که در پناه حسینیم /عالم از این خوب تر پناه ندارد

تردید مکن تصورش هم زیباست /ایوان حسن عجب صفایی دارد

دین من و دنیای من، تیغ نگاهت صف شکن /ذوالکَرمی و ذوالمنن، عشق امیر بی کفن /ذکر لب هر سینه زن، جانم امام حسن /عشق تو آب و گلمه، حسن حسن حسن /حرم تو تو دِلَمه، حسن حسن حسن /ای آرام جانم حسن جان، ای روح و ریحانم حسن جان /تو جمل مولا هی می گفت که جانم حسن جان /آرام جانم ای حسن جان***ندیده تو رو مرد و زن، عاشق جمالت شدن /میون بهشت خدا، ملائکه آقای من /رو کتیبه هاشون زدن، جانم امام حسن /به زودیا با عَلَم حسن، حسن، حسن /میریم پیاده حرم حسن، حسن، حسن /از داغت زهرا گریه کرده، ماهی دریا گریه کرده /در و دیوار روضه تون با ما گریه کرده /آرام جانم ای حسن جان

من می خوام به روزای بچگیم برگردم /منو ببخش، از تو دور شدم جوونی کردم /یه کوله باری از گناه آوردم، به تو پناه آوردم /روی سیاه آوردم حسین /وقت روضه بی اختیار میشه اشکای من جاری /شغل من شده نوکری و دیگه ندارم کاری /من آبروتو بردم، به تو پناه آوردم /ببخش که از خجالت زنده م، هنوز نمردم***هر جایی مشکلی تو زندگیم افتاده /مادر من گره کارمو دستت داده /گره گشای عالمی اباالفضل، تو هر غمی اباالفضل /تو مرهمی اباالفضل برام /خونه مون شب جمعه ها ما بساط روضه داریم /سردر خونه مون یه پرچم "یا حسین" میذاریم /یا ساقی العطاشا، امید ناامیدا /حاجتمو میدی تو این اربعین ان شاءالله /من آبروتو بردم، به تو پناه آوردم /ببخش که از خجالت زنده م، هنوز نمردم

مِن یَومَ وُلِد اِلا یَومَ اُمیت /کار عاشقه فقط سینه زنیت، ارباب ارباب /ضربان قلب من با اسم تو شدید میشه /آخرش به جای مُردن عاشقت شهید میشه /نفسه کرب و بلا، مقدسه کرب و بلا /آرزومه که جنازه م برسه کرب و بلا /کربلا کربلا کربلا کربلا***فی یَومَ الورود فی یَوم الحساب /می خونم حسین حسین وقت حساب، ارباب ارباب /خاطرات خوب عمرم تو مُحَرمِت گذشته /دوست دارم گذشته مو چون زیر پرچمت گذشته /اگه دلسپرده تم، یه عمره کشته مُرده تم /پدرم سینه زنِ رقیه بار آورده تم /کربلا کربلا کربلا کربلا***من یَوم اَزل اِلی یَوم الابَد /ذکرم بوده یا ابوفاضل مدد، ارباب ارباب /هر کسی که با حسینه نافذُ البصیرة میشه /ضامنش روز قیامت قَمَرُ العشیرة میشه /به همه نور دو عین، ساقی بینُ الحرمین /برسونم به حرم یا کاشِفَ الکَربِ حسین /کربلا کربلا کربلا کربلا

برا یه بارم که شده به خواب من بیا /عشق همیشگیم، رفیق بی ریا /هر چی که تو بگی قبول، فقط یه خواهشی /قول بده که منو دور نندازیا /به جون مادرم جایی رو ندارم برم /به درد تو نخوردم هیچ وقت، می دونم خودم /نون حلال پدرم بود که نوکر شدم /هر بار من تو رو گم کردم /صبوری کردی تا من برگردم /عمر من با تو طی میشه /می خوام آدم شم بگو کی میشه /اربابم حسین اربابم حسین

بگو چه شد که من اینقدر دوستت دارم /بگو محبت ما ریشه در ازل دارد /به یاد چایی شیرین کربلایی ها /لبم حلاوت "احلی من العسل" دارد***می میرم از این سرنوشت، با التماس گفتم بهش /بسه دیگه طنابو اینقدر نکش /طنابو کشید و افتادم، دیگه چشمام ندید و افتادم /جلو چشم نامحرم، تو مجلس یزید افتادم***گر دخترکی پیش پدر ناز کند /گره کرب و بلای همه را باز کند