29 صفر، ایام شهادت امام رضا (ع) - میثم مطیعی، 99

مدح - حرم لبریز زائرها مسافرها مجاورها گروهی آذری ها و گروهی از شمالی ها یکی از پای قالی و یکی از بین شالی ها و حالا هر کدام آرام زبان واکرده در این ازدحام ، آرام : " ببین این دست پینه بسته را آقا ببین این شانه های خسته را آقا به بیخوابی دو چشم خویش را مجبور کردم من به زحمت پول مشهد آمدن را جور کردم من نشستم تا بگیرم دامن ایوان طلایی را به سمتت باز کردم دست خالی گدایی را" یکی درد دلش را با امام مهربان می گفت یکی بالای گلدسته اذان میگفت یکی بغض میان آه را میگفت یکی هم خستگیِ راه را میگفت جوان زائری در گریه هایش "آمدم ای شاه" را میگفت خلاصه عده ای اینجا و خیلی ها ز راه دور ، دلگیر حرم هستند همان هایی که جا ماندند و حالا پای تصویر حرم هستند شاعر : علی زمانیان

زمزمه - وقتی که دورم از تو درمونم فقط اشکه بی تو زیارتنامه‌ی من خط به خط اشکه میشه یه شب خوابم بیای؟ ای خوش ترین رویام من فکر حاجت نیستم، از تو تو رو می‌خوام هر شب با پای دل، تا مشهد اومدم هر جای عالمم، دلتنگ مشهدم «دلتنگ مشهدم» اینجا شهیدای زیادی اومدن رفتن رزق شهادت رو تو دادی، اومدن رفتن از این حرم رزق شهادت ساده می‌گیرن اون‌ها که می‌میرن برات؛ هرگز نمی‌میرن هر شب این خونه رو، با گریه در زدم هر جای عالمم، دلتنگ مشهدم «دلتنگ مشهدم» میشه نگاهم خیره به چشمای تو باشه؟ وقتی که جون میدم سرم رو پای تو باشه می‌ترسم اون لحظه، تو هم باشی کنارم کاش وقتی که جون میدم خودت بالاسر من باش بارون میشه برات، اشکای بی حدم هر جای عالمم، دلتنگ مشهدم «دلتنگ مشهدم» شاعر : رضا یزدانی

زمینه - «إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا تا آخرین نفس، در بیعت توایم ای عشق ما حسین، ما ملت توایم دل زنده میشود، با روضه های تو ما کشته ی توایم، عالم فدای تو خون می‌چکد هنوز،‌ از تربتت حسین خون گریه می‌کنیم،‌ بر غربتت حسین بی یاوری حسین، بی لشکری حسین با آنکه از همه دل می‌بری حسین در این جهان مرا، تنها رها مکن ای آنکه از همه تنهاتری حسین در سختی و بلا، درمان ما تویی در قحطی یقین، ایمان ما تویی در قحطی زمین، در غربت زمان دلخوش به گریه ایم، در زیر آسمان از حنجر علی، خون شعله می‌کشید معراج خون او، تا آسمان رسید دیدم به دست تو، آتشفشان خون هدیه به آسمان، یک کهکشان خون زنده شده اذان، با صوت اکبرت جانها فدای آن، الله اکبرت از حنجر علی، می آید این صلا هنگام عاشقیست، حی علی الصلاه روحی لک الفدا، نفسی لک الوقا امشب مرا بخوان، تا جان دهم تو را بی تو نمی برم سودی از این حیات من غرق حسرتم، ای کشتی نجات صبح ازل حسین، شام ابد حسین بر نیزه ها سرت، دل می برد حسین «إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا شاعر : دکتر محمدمهدی سیار

شور - من و ببر به کربلا به اون حریم با صفا بزار بیام دورت بگردم اونجا بمیرم بر نگردم (آقام آقام آقام آقام ، آقام حسین) چی میشه با شور و شعف همه با هم بریم نجف تو ایون طلا بشینیم ضریح حیدر و ببینیم تو ایون طلا بشینیم جمال حیدر و ببینیم آقام آقام آقام آقام ، آقام حسین) قسمت نباشه کربلا میریم پیش امام رضا تو سقاخونه دم میگیریم سراغ اون حرم میگیریم (آقام آقام آقام آقام ، آقام حسین) مگه میشه یادم بره اون همه عشق و خاطره بهشتشو خدا به من داد مقابل پنجره فولاد من دیگه حاجت نمی خوام، امام رضا فقط بذار بازم بیام امام رضا(آقام آقام آقام امام رضا) فقط زیارت می تونه حال دلم رو خوب کنه توو این شبای بیقراری محاله که تنهام بذاری من دیگه حاجت نمی خوام امام رضا فقط بذار بازم بیام امام رضا (آقام آقام آقام امام رضا) بدیهامو به روم نیار منو به دنیا نسپار ببین دوباره توبه کردم یه کاری کن که برنگردم من دیگه حاجت نمی خوام امام رضا فقط بذار بازم بیام امام رضا (آقام آقام آقام امام رضا) خوابتو دیدم دوباره اومدی با یک اشاره از کار من گره، واکردی شهادتم رو امضا کردی من دیگه حاجت نمی خوام امام رضا فقط بذار بازم بیام امام رضا (آقام آقام آقام امام رضا) شاعر : میلاد عرفان پور

نجوا - شفیقِ ماندگانی تو؛ رفیق راه هم هستی اگر در راه باشم، راه؛ اگر در چاه هم، هستی همیشه در کنارت شاد هستم، گاه هم غمگین تو در این لحظه های کمترِ کوتاه هم هستی می آیم در حرم با رو سیاهی؛ در شگفتم، تو نه تنها نیستی دلخور، که خاطرخواه هم هستی! می آیم می نشینم هی «امین الله» می خوانم می آیم می نشینم؛ که امان الله هم هستی تو را در چهره ی دلدادگانت «خنده» می¬بینم نیاز و ناز و سوز و حال و اشک و آه هم هستی شب و روز من از نور تو روشن می¬شود؛ باری تو خورشیدی در این شک نیست! امّا ماه هم هستی... شاعر : جواد شیخ الاسلامی