30 صفر - شهادت امام رضا (ع) - محمدحسین پویانفر، 96

زمینه - قبله م ایوون طلات عشقم سقاخونه هات ولله که عرش خدا اون صحن و سراست یه عمریه دلم اسیر مشهده مسیر جنت خدا ولله مسیر مشهده شفیع محشر ما ایرونی ها امیر مشهده دین و ایمان منی جان و جانان منی من عبد و گدای تو و سلطان منی گلی و خارتم منو رها نکن ز جمع زادرای صحنت آقا منو جدا نکن مرا به درد دوری ات آقا جان تو مبتلا نکن پایان ماه عزا پر می گیره دل ما با روضه ی یابن شبیب تا کرب و بلا به زیر مرکبو به زیر دست و پا تموم خاک کربلا گلگون شد ز خون جد ما تنش به روی خاک صحرا اما سرش به نیزه ها

واحد - ای صفای قلب زارم هرچه دارم از تو دارم تا قیامت ای رضاجان سر ز خاکت بر ندارم منم خاک درت غلام و نوکرت مران از در مرا به جان مادرت علی موسی الرضا غیر تو یاری ندارم با کسی کاری ندارم گر مرا از در برانی جای دیگر من ندارم تو خوبی من بدم به این در آمدم به جان فاطمه مکن مولا ردم علی موسی الرضا به دلم کن یک نگاهی تا نماند یک گناهی به یقین با یک نگاهت میشوم دور از تباهی نگاهم سوی تو بهشتم کوی تو دلم خورده گره به تار موی تو علی موسی الرضا تو رئوف و مهربانی قبله درماندگانی ز تو ممنونم دلم را در حریمت می کشانی الا ای یار من تویی دلدار من نظر کن بر دل سیاه و زار من علی موسی الرضا دل به امید تو بستم بر سر راهت نشستم چون رسد جامت به دستم از مِی عشق تو مستم امیر کاروان امان ای الامان مرو پیشم بمان امام مهربان علی موسی الرضا جان به قربان نگاهت دل فدای روی ماهت سینه بگشا تا بیایم ای رضا جان در پناهت منم دیوانه ات مقیم خانه ات تویی باغ گل و منم پروانه ات علی موسی الرضا ای همه بود و نبودم خاک تو مهر سجودم از ازل مهرت سرشته بر تمام تار و پودم نظر کن بر دلم اگر چه غافلم دعا کن کربلا کند حق شاملم علی موسی الرضا ای امام هشتمینم نور رب العالمینم نظری کن تا که روزی روی ماهت را ببینم دلم سرمست توست فقط پا بست توست کلید مشکلم فقط در دست توست علی موسی الرضا