29 صفر، ایام رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) - محمود کریمی، 93

روضه - ای مظهر جمال جمیل خدا حسنوی "طلعت تو آینهء کبریا" حسنروح نبی، روان علی، قلب فاطمه گیرد به یک اشار? چشمت صفا حسنگویی که از لب تو عسل خورده مصطفی از بس که داده بوسه دهان تو را حسنوقتی که جای دست خدا می‌شوی سوار حیف است پا نهی به سر چشم ما حسناز کائنات نغم? آمین شود بلند دست تو تا بلند شود بر دعا حسن باید رسول و حیدر و زهرا شوند گوش تا ذات حق برای تو گوید ثنا حسنآل نبی تمام کریمند و تو شدی مشهور در کرامت و لطف و عطا حسن خلقند میهمان و تویی میزبان خلق ملک وجود آمده مهمان سرا حسنروزی که نیست روز تو باشد کدام روز؟ جایی که نیست خاک تو باشد کجا؟ حسنصلح تو کرد روز معاویّه را سیاهصبر تو داد دین خدا را بقا حسن صبر و ثبات و صلح تو گردید از ازل بنیانگذار نهضت کرببلا حسنیک جلوه از فروغ تو ماه است و آفتاب یک صحنه از بقیع تو ارض و سما حسنگرد حریم تو که درش بسته روز و شبصف بسته اند سلسلهء انبیا حسنوهابیان به زائر تو راه بسته‌اندسد می‌کشند دور مزار تو، یا حسن بیچاره‌های کوردل پست، غافلنددارالزیار? تو بوَد قلب ما حسن از ماهیان بحر الی ساکنان عرشگریند در غم تو به صبح و مسا حسنای چشم غیر بر کرمت! با کدام جرمدشنامها شنیده ای از آشنا حسنآن خواست دست بسته برد سوی دشمنتاین یک فشرد بر روی پایت عصا حسناین غم کجا برم که به منبر خطیب پستدشنام داد بر پدرت مرتضی حسناین غم کجا برم که ترا یار آشناگردید مار و کشت به زهر جفا حسناز فرط تیر تا تن و تابوت شد یکیقد حسین مثل کمان شد دوتا حسندست برید? پسر کوچکت بس استبر دستگیری از همهء ماسوا، حسنگر قاسمت به عرص? محشر قدم نهد بهر نجات خلق کند اکتفا حسنهر گوشه روز حشر، دراز است سوی تو دست هزار «میثم» بی دست و پا حسن

زمینه - حسن حسن حسن خداوند کرمی تمام باورمی کنار حرم نبی بی حرمی تو سینه میتپه این قلب پریشون من با ذکر یا حسن و یا حسن و یا حسن خدا کنه آخر فدات شم کارگر صحن و سرات شم خاک قدم زائرات شم پناه آخرمی امید محشرمی پناه عالمی ولی بی حرمی دلهامون پیش تو و روی لبا زمزمه با ذکر فاطمه یا فاطمه یا فاطمه تو امیر دلهای مایی تو دوای دردای مایی تو امام آقای مایی من و عشق حسینین من و بین الحرمین شدم از کرم حسن عبد حسین تا صحن کرب و بلا وعده ی ما با حسین با ذکر سیدنا یا حسن و یا حسین دلیل سجودم حسینه بودم و نبودم حسینه همه وجودم حسینه من بی تو دلگیرم از زندگی سیرم دور از تو ای مولا میمیرم دستم بگیر اقا از عالم بالا عالی جناب ای شاه یا مولا یا ذالکرم من و ببر تا به حرم من و ببر تا کربلا یا کربلا یا کربلا من با تو ابادم غم رفته از یادم از بند این عالم ازادم سلطان دلهایی ای شور شیدایی تاج سر مایی اقایی فدای تو من زنده ام برای تو من زنده ام با این نوا من زنده ام با کربلا درد و دوایی تو مشکل گشایی تو آرامش جان مایی تو مونده ازم باقی این حال مشتاقی ممنونم از لطفت ای ساقی شمس و ضحی لبیک یا شیرین لقا لبیک یا روح البقا لبیک یا خون خدا

واحد - باد مانده به علی سربزند یا نزند چه کند؟ حلقه بر این در بزند یا نزند تا نریزد در این خانه مردد شده دل طرف بیت علی پر بزند یا نزند میخ از باب توسل وسط در مانده دست بر پهلوی مادر بزند یا نزند حسن از کوچه چهل سال به خود می گوید حرف ها را به برادر بزند یا نزند دست بالا برود چون که به روی مادر روضه برپا شده، دیگر بزند یا نزند زهر تلخ است ولی با دل و جان می نوشی جعده در ظرف تو شکّر بزند یا نزند مانده تقدیر که آیا بشود یا نشود از سر تشت حسن پا بشود یا نشود آنکه باید همه ی فاجعه را می داند سر این زخم اگر وا بشود یا نشود جا نشد در دلش و در وسط تشت چه سود پاره های جگرش جا بشود یا نشود کوچه ها علت پیری تو را می دانند بر سر تشت قدت تا بشود یا نشود مادری هستی و در نزد تو زهرا هم هست مدفن گمشده پیدا بشود یا نشود همه ی دغدغه ی شاعرت آخر این است شعر با دست تو امضا بشود یا نشود شاعر : مهدی رحیمی

تک - ای دو جهانت فدا یا حسن بن علی مظهر صبر خدا یا حسن بن علی شیر خدا را خلف درّ سه بحر شرف آینه ی کبریا یا حسن بن علی حای تو حسن ازل سین تو سرّ ابد نون تو نور الهدی یا حسن بن علی مهر رخ دلربات لعل لب جانفزات بوسه گه مصطفی یا حسن بن علی گه سر دوش رسول گه روی دست پدر گه به بر مرتضی یا حسن بن علی هم به سکوت و پیام هم به قعود و قیام بر همه ای مقتدا یا حسن بن علی اسوه ی ما صبر توست کعبه ی ما قبر توست بقیع تو قلب ماست یا حسن بن علی ای به کرم چون پدر از همه مشهورتر حاجت ما کن روا یا حسن بن علی عبد تو خیرالعباد باب تو باب المراد دست تو مشکل گشا یا حسن بن علی صلح تو تیری دگر بر دل بیدادگر صبر تو دین را بقا یا حسن بن علی بنده ی ناقابلم هر چه که هستم دلم با تو بود آشنا یا حسن بن علی کار تو اکرام بود اجر تو دشنام بود ای همه جود و سخا یا حسن بن علی حلم مکرر کنی نیست عجب گر کنی دشمن خود را عطا یا حسن بن علی زخم همه در دلت یار شده قاتلت کُشت تو را از جفا یا حسن بن علی بی کسی ات را چو دید زهر به دادت رسید تا شدی از غم رها یا حسن بن علی قلب تو بی تاب شد به کودکی آب شد در وسط کوچه ها یا حسن بن علی سوخت دل و جان تو که پیش چشمان تو فتاد زهرا ز پا یا حسن بن علی جعده اگر جانی است قاتل تو ثانی است که کشت مام تو را یا حسن بن علی اجر نبی بود این که آید از راه کین بر بدنت تیرها یا حسن بن علی «میثم» دلباخته سوخته و ساخته قصیده بهر شما یا حسن بن علی

شور - عمرم ز عنایت توست عشقم ز سرایت توست اول علم کرم که برپاست رایت توست هر جا که گره گشاییست پیداست آیت توست شیرینی جود و رحمت از نقل حکایت توست بدو کرم خداوند از خط نهایت توست محسوس به حق چو حیدر توحید بدایت توست هم جنگ حکایت توست هم صلح درایت توست افسوس که همسرت هم مشغول سعایت توست دور تو اگر کسی نیست ایثار کفایت توست در قدر تو بس که ارباب در ذیل حمایت توست زهر و جگر و تن و تیغ یک باب روایت توست عباس به کربلا هم مامور وصایت توست عباس اگر که سقاست نایب به سقایت توست رازی که ز کوچه داری مکتوم رعایت توست مادر مادر به لبهات اوج شکایت توست

شور - ای جانماز عشق فرش حرمت درهای باز عشق لطف و کرمت اوج نیاز عشق گریه تو غمت ای احتزاز عشق رنگ علمت من با تو به سعادت میرسم با عشقت به قیامت میرسم با شوقت به شهادت میرسم من سجده میکنم بر تربت تو من گریه میکنم بر غربت تو من بنده ی دربار توام من زنده ام حسین از دولت تو من با تو تا به اینجا اومدم با عشق تو به دنیا اومدم با شوق دل شیدا اومدم ای نقش گنبد و گلدسته ی تو رویای عاشق دلخسته ی تو هر شب دلم میره تا کرب و بلا من کربلایی ام دلبسته ی تو درمون همه دردا حسین آقای همه دنیا حسین صلی الله علیک یا حسین