- 503
- 1000
- 1000
- 1000
29 صفر، ایام رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) - میثم مطیعی و محمد رستمی، 98
مرثیه خوانی 29 صفر، ایام رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) با صدای میثم مطیعی و محمد رستمی، 1398
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
روضه - مثل خورشید بود میتابید، کرمش می گرفت عالم را بخششاش بی کرانتر از دریا، غرق می کرد هرچه حاتم را سبط اکبر، امید پیغمبر، نور چشمان حضرت حیدر تکیه گاه غریبی مادر، مجتبی بود نسل آدم را یاد آن روزها که میافتاد، یاد کوچه... مغیره... تنهایی... چشمهایش به رنگ خون می شد، جوششی می گرفت زمزم را بعد مادر کنار بابا بود، همه جا غمگسار بابا بود بار دیگر شکست وقتی دید، تیغ مسموم إبن ملجم را بعد بابا غریب شد مولا، دشمنش زخمها به قلبش زد دوستداران بی بصیرت هم، هی نمک می زدند زخمش را مرد وقتی دلش پر از غم شد، میرود خانه پیش همسر تا با کمی همدلی و همدردی، ببرد خاطرات آن غم را آه مظلوم باشد آن مردی، که پس از غصه های پی در پی می رود خانه تازه می بیند، غصه های تمام عالم را کاش زینب بیاوری تشتی، جگرم خون شده است می سوزد از نگاهت به طشت می خوانم، روضه های سر محرّم را من غریبم ولی برادرجان، هیچ روزی شبیه روز تو نیست شاعر : امیررضا یوسفی مقدم
-
روضه - محمد رستمی - دیدم که خنجرو گذاشت به روی حنجرت دیدم که بدجوری داداش بریده شد یرت عجب قیامتی شده غروب کربلا شبیه مادرت زدن تو رو چه بی هوا به زیر چکمه های شمر زدی تو دست و پا ...
-
زمینه - لبیک یا رسول الله لبیک یا حبیب الله ماه شب تار، قافله سالار دلبر و دلدا، یا رسول الله روح مناجات، آینه ی ذات پیک سماوات، یا رسول الله دل به تبسم هایت دادم تا به تو دل دادم آزادم شد همه جا نامت فریادم یار مولانا رسول الله سیدنا رسول الله لبیک یا نبی الله لبیک یا حبیب الله سوره طاها، سید بطحا هستی زهرا، یا رسول الله رحمت رحمان، بارش باران معنی قرآن، یا رسول الله تا شده مهرت سایه سارم در ره عشقت رهسپارم من ز تو دارم هر چه دارم مولانا رسول الله سیدنا رسول الله لبیک یا رسول الله لبیک یا حبیب الله شمس و ضحایی، صبح صفایی مشعله دار، راه خدایی مست نسیم، موی توام من صفه نشین، کوی توام من ای سحر شام تار ظلمت ای پدر پر مهر این امت کن نظری بر حال عشاقت مولانا رسول الله سیدنا رسول الله شاعر : دکتر محمد مهدی سیار
-
زمینه - محمد رستمی - بسم رب النور من هستم مسلمان حسن حسن وای حسن بوده از روز ازل دستم به دامان حسن حسن وای حسن آمدم اصلا در این دنیا به فرمان حسن عالمی دارم در این جا با گدایان حسن شکر حق که مثل اربابم دلم با مجتبی ست تا قیامت بر لبم یا مجتبی یا مجتبی ست حسن وای حسن ای خوشا آن دم که ذکر لب حسن جان می شود پیش چشمم جنت الاعلی نمایان می شود در دل ویرانه ی قلبم گلستان می شود دردهای گفته و ناگفته درمان می شود هر که با این اسم زیبا عشق بازی می کند روز محشر پیش مردم سرفرازی می کند دل حسن دلبر حسن عالی حسن اعلی حسن قبله ی عباس و عشق زینب کبری حسن حسن وای حسن تا ابد بانی کل مهربانی ها حسن لافتی الا علی و لا کریم الا حسن هیچ هم بگیرد ز سائل بی نهایت می دهد مهربانی را ببین ناگفته حاجت می دهد
-
شور - محمد رستمی - عبدالزهرا خودم دیدم تو کوچه ها مادر افتاد عبدالزهرا خودم دیدم که بی کس و تنها جون داد میون کوچه زمین گیر شد حسن پیر شد حسن پیر شد پیش نگاهم چه تحقیر شد حسن پیر شد حسن پیر شد غربت بابا که تفسیر شد حسن پیر شد حسن پیر شد عبدالزهرا خودم دیدم زد مادرو نامرد پست عبدالزهرا خودم دیدم گوشواره ی مادر رو شکست از دار دنیا دیگه سیر شد حسن پیر شد حسن پیر شد غروب کوچه چه دلگیر شد برای یاری دیگه دیر شد حسن پیر شد عبدالزهرا دلم زخمیه از یه داغ دیرینه عبدالزهرا خودم دیدم میخ درو توی سینه غنچه و باغو چمن می سوخت حسن می سوخت حسن می سوخت تو شعله ها داشت یه زن می سوخت حسن می سوخت حسن می سوخت مادر تنهای من می سوخت حسن می سوخت ...
-
روضه
تاکنون نظری ثبت نشده است.