شب دهم محرم 1400، محمدرضا بذری

امروز عزادار غم نور دو عینم /"و الشمر جالس علی صدر" حسینم، خواهر بمیره /پره دل من از آشوب و دلهره /من خواب دیدم شمر داره گلوتو می بره /دیدم تو قتلگاه سنان چه می کنه /انگشتر تو دست ساربان چه می کنه /گشنه وتشنه سرت رو می برن /جلو چشم من حنجرت رو می برن /امروز روی تنت چقدر دشنه می کارن /سر تو رو به روی سرنیزه میذارن، خواهر بمیره /چه کار کنم اگه پرپر ببینمت /باور نمی کردم یه روز بی سر ببینمت /تنت باشه رو خاک، نگاه کنم تو رو /از لابلای نیزه ها پیدا کنم تو رو /بیچاره زینب اسیر اشقیاست /شیب الخضیب من به زیر دست و پاست /راضی نشو امروز دلش بگیره زینب /ای کاش قبل تو حسین بمیره زینب /به خدا زینب رو از حال می برن /وقتی می بینم تو رو تا گودال می برن /بی یار و یاورم، منم یه خواهرم /وقتی بری من می مونم با غارت حرم /بی تو آواره م از کوفه تا به شام /قرارمون داداش تو مجلس حرام

غروب تلخی داری، رو خاکا سر میذاری /به جونت افتاده شمر، میگه سنان چرا بیکاری /با نیزه اومد سمتت، خون از لب و دهانت جاری /نفس بریده نیزه، امون نمیده نیزه /چقدر تو مقتل این سو اون سو تو رو کشیده نیزه /صورت رو در هم کرده تا به گلو رسیده نیزه /شلوغه دور گودال، دیدم که رفتی از حال /چادر من هم مثل پیراهن تو میشه پامال /عقیقتو که بردن حالا میرن سراغ خلخال /کمین نشسته نیزه، راهتو بسته نیزه /توی ضریح سینه ات دیدم سنان شکسته نیزه /قدم قدم با نیزه، یا سنگ زدن یا نیزه /خودم درآوردم از پهلوی زخمی چند تا نیزه

روزگاری دلسِتانی داشتم، دلسِتان مهربانی داشتم /دلبرم تنها رهایم کرد و رفت ... ***ای وای از اضطراب، می دیدم این روزو هر شب توی خواب /که شده موهات از خون تو خضاب /ای وای از دلهره، همه تیرها داره یک جا می خوره /می بینی اطرافم از نامحرم پره، ای وای از دلهره /گریه هامو شنید،‌ با لگد زد تو سینه ت تا از راه رسید /نیزه می زد تو پهلوت بیرون می کشید،‌ گریه هامو شنید /خون میره از گلوت،‌ خواستی پاشی اما ایستاد روبروت /با سپر به تنت می کوبیدن،‌ به اشک ما داداش می خندیدن***یا ز دست قاتلم خنجر بگیر،‌ یا ره گودال بر مادر بگیر /با نگاهش حرف ها می زد حسین،‌ پیش زینب دست و پا می زد حسین

خورد در عالم ذر تا نظر ما به حسین /سجده کردیم که شد گرم سر ما به حسین /فاطمه دست کشیده است به چشم تر ما /گره خورده است اگر چشم تر ما به حسین /یک شب آمد پی ما گفت شما مال منید /دیگر افتاد از آن شب‌ گذر ما به حسین /دل ما وادی امنش شده، فاخلع نعلیک /به خدا سوخته مردم جگر ما به حسین /صد برابر شده این وسع کم ما به حسن /سود خالص شده حتی ضرر ما به حسین /چهارده قبله خدا خلق نموده اما /انس دارد نفس بیشتر ما به حسین /گریه کردیم و جراحات تنش بهتر شد /جلوه کرده است در عالم هنر ما به حسین /در حسینیه همه زائر ارباب شدیم /وصل شد تا که دل یک نفر ما به حسین /کاش در موقع تلقین گدا سر برسد /آن زمانی که رسیده خبر ما به حسین /اربعین باز می آیم حرم ان شاءالله /منتهی می شود آخر سفر ما به حسین

اگه بارون بودم،‌ می باریدم روی گنبد حسین /اگه خورشید بودم،‌ می تابیدم توی بین الحرمین /اگه چشمه بودم،‌ می جوشیدم زیر پای زائرات /اگه ابری بودم،‌ می شدم سایه برا مسافرات /نه بارونم،‌ نه خورشیدم،‌ نه چشمه نه که ابرم /ازت دورم،‌ ازت دورم که سر اومده دیگه صبرم /حالا که گریه کنم، ‌سینه زنم، از غم تو می بارم /همه جا جار می زنم خیلی تو رو دوست دارم /حسین دوست دارم آقا،‌ حسین دوست دارم آقا***هر چی که تو می خوای، بگو که بسوز می سوزم تو عزات /هر چه که تو می خوای، بگو که بمیر می میرم زیر پات /من بهت محتاجم، هر چی تو بخواهی همون میشه حسین /دست خالی هیچ وقت رد نمیشه کسی از پیش حسین /به جز تو که دوست دارم دیگه دوستی نمی خوام /بزار دستاتو محکم تر بگیرم توی دستام /سر به زیر اومدم و خوب می دونم که خرابه پرونده م /تو بزرگی می کنی پیش تو من شرمنده م /حسین دوست دارم آقا،‌ حسین دوست دارم آقا

کی سر می شود روزگار فراق /کی سر می شود شام مستضعفین /اَین هادم ابنیة النفاق، اَین قاصم شوکة المعتدین /شد قیامتی به پا، جهان شده است یکصدا /اَین معز الاولیا، اَین مذل الاعداء /اَین الطالب بدم المقتول بکربلا***با شوقش بخوان ذکر یا لیتنا /روزی می رسد با شهیدان عشق /روز رجعت عاشقان می رسد /پرچمدار اوست مرد میدان عشق /چه می شود که جان ما شود فدای راه او /چه می شود فدا شویم به شوق یک نگاه او /کی دیده جهان منتظری صادق تر از شهدا /اَین الطالب بدم المقتول بکربلا

شوق زیارت حبیب دارم /از روضه هات گریه نصیب دارم /شبای جمعه کربلام انگار /توی مشامم عطر سیب دارم /قرار این دل بی قرارم، سلامتیمو من از تو دارم /وقتی رو تربتت سر میذارم /یا اباعبدالله، ‌یا اباعبدالله /ارباب به فکر همه ی دلشدگان است /چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است /هیئت که بود مامن و ارباب پناهم /زیر علمت امن ترین جای جهان است***پرسه تو بازار حسین دارم /سری تو انصار حسین دارم /میون روضه های تو باشم /ثواب زوار حسین دارم /ذکر روی لبم یا حسینه، مقصد عاشقی تا حسینه /سعیده هر کسی با حسینه /یا اباعبدالله، یا اباعبدالله /تا روز ابد در سپاهت هستیم /عمری ست که محتاج نگاهت هستیم /ما دست به دست ارث غم را بردیم /ما نسل به نسل در پناهت هستیم /ارباب به فکر همه ی دلشدگان است /چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است /هیئت که بود مامن و ارباب پناهم /زیر علمت امن ترین جای جهان است

شبای جمعه مادر از خواب می پرید، می گفت همش خواب می بینم /گلوشو بی تاب می بینم /بین دو نهر آب تنت رو به زیر تیغه ی آفتاب می بینم /گلوشو بی تاب می بینم /آدرس کربلا رو داد کنار گودال با دلم قرار گذاشت /باز آروم و قرار نداشت /راضی شدم بی کفنی، یه بقچه داد یه پیراهن کنار گذاشت /باز آروم و قرار نداشت /حالا سر قرار رسیده زینب،‌ حرم تا قتلگاه دویده زینب /سر تو می بُرن سرم پایینه،‌ خدا می دونه که بریده زینب /وای مادرت همش دعا می کنه /وای کی عدو تو رو رها می کنه /حسین وای***خونه ی مادری یادت هست که میذاشتم شبا آب بالا سرت /اینو بهم گفت مادرت /حالا نمونده قطره آبی تو حرم داره می سوزه جیگرت /می سوزه قلب خواهرت /مثل روزای بچگی خیره به خواهر شدی، آرومی حسین /چقدره مظلومی حسین /آروم آروم رگاتو می بره، برات نمونده حلقومی حسین /چقدره مظلومی حسین /خون گلوتو پس نزن می میرم، نفس نفس نفس نزن می میرم /مثل کبوتری که گیره افتاده پرتو به قفس نزن می میرم /وای زخم رو زخم داری به روی تنت /وای من فدای دست و پا زدنت

تو حسرت کربلا و مشهد، روزام به همین روال گذشته /چند وقته ندیدم حرمت رو، هر روزش هزار سال گذشته /بی حاصلم و دادم دلمو، دست تو سپردم دل نا قابلمو /خوشبختیه که از روز ازل با اشکای روضه هات سرشتند گِلمو /قبل ولادتم به تو بوده حسین عرض ارادتم /برا نوکری کردن کوکه ساعتم، همه ثانیه هامو توی روضه تم***از بچگی آدم تو بودم، درگیر مُحرم تو بودم /محشر منو یادت نره آقا، عمری زیر پرچم تو بودم /این قطره ی اشک هستی منه، چای روضه هات دلیل مستی منه /این نوکری و این عرض ادب تنها سبب خداپرستی منه /با تو خدایی ام، هر کی ازم می پرسه که کجایی ام /سرم بالاست میگم که کربلایی ام، تو سپاه امام حسین فدایی ام /قبل ولادتم به تو بوده حسین عرض ارادتم /برا نوکری کردن کوکه ساعتم، همه ثانیه هامو توی روضه تم***اندازه ی گریه بین روضه هیچی واسه من ثواب نداره /کاری به کارم نداشته باشید، دیوونه حساب کتاب نداره /بی قیمتم و با عزتم و از نوکری تو دارم این شوکتمو /کاری ندارم مردم چی میگن، با بهشت عوض نمی کنم هیئتمو /روضه آوردنم، چه سعادتیه نوکری کردنم /مادرت رشته انداخته به گردنم، منو تنها نذار لحظه ی مردنم /قبل ولادتم به تو بوده حسین عرض ارادتم /برا نوکری کردن کوکه ساعتم، همه ثانیه هامو توی روضه تم