شب نهم محرم 1400، محمدرضا بذری

این دهر کهن جوانی اش می آید /سرچشمه ی زندگانی اش می آید /نخلی که به کربلا نشانده است حسین /مهدی پی باغبانی اش می آید /ابر اندوهیم و چشمی غرق نم داریم ما /سالیان سال از داغ تو می باریم ما /گریه تنها بر مصیبات عظیمت جائز است /غیر از این گریه ز هر چه گریه بیزاریم ما /حاصل یک سال زحمت در محرم می رسد /میوه ی چشمان ما اشک است، پرباریم ما /خرجی چشمان ما را فاطمه پرداخت کرد /تا دم محشر به این مادر بدهکاریم ما /هفت پشتم کفشدار روضه هایت بوده ام /آبروی خویش را مدیون این کاریم ما /جاروی دست مرا شاه خراسان داده است /نسل اندر نسل از خُدّام درباریم ما /دخترت هر شب مرا کنج همین هیئت نشاند /در شلوغی ها به لطفش باز جا داریم ما /سقف هیئت ها پناه بی پناهی های ماست /سایه ات را برندار آقا گرفتاریم ما /روضه ات دارالشفای دردهای بی دواست /هر زمان هیئت نمی آییم بیماریم ما /جان "جون" ات با نگاهی روسیاهت را بخر /نوکر ناقابلیم اما تو را داریم ما /آبروی ساقی اهل حرم با آب ریخت /در عزای شرمساری اش عزاداریم ما /کاش یه جرعه رباب از آب می نوشید /تا ابد در حسرت مَشک علمداریم ما

سقای دشت کربلا دلت شکسته /برات بمیرم که تنت به خون نشسته، پاشو علمدار /پاشو عزیز من، نور چشم ترم /سکینه چشم به راهته، پاشو بریم حرم /داداش فکر رقیه رو نکن برادرم /تو رو که بردم خیمه واسش آب می برم /حالا که گفتی اخا ادرک اخاک /پیش چشمام دیگه بازو نکش رو خاک /ببین که دیگه نای پا شدن ندارم /به خیمه رفتن جون می خواد که من ندارم، پاشو علمدار /هر جوری شد تو رو به خیمه می برم /تویی پناه خیمه، بی پناه خواهرم /خوش غیرتم پاشو، خواهرا مضطرن /پا نشی عباس زینب رو اسیری می برن /بعد از تو ای وای تنهایی حرم، دست حرومی و صورت دخترم ...***سقای دشت کربلا دلواپسم کردی /یک خیمه گاه چشم انتظارن، برنمی گردی /غضه نخور عیبی نداره، زده رقیه قید آبو /خودم جوابشون رو میدم، نخور تو غصه ی ربابو /عباس مردونگی کن پاشو می دونم که بی دستی /بی دست هم باشی میگن پشت حسین هستی /عباس مردونگی کن پاشو می دونی که بی رحمند /دور و بر خیمه دارن از صبح می گردند /پاشو نزار هر بی حیایی به اشک ناموسم بخنده /پاشو نزار هر کی بیاد و دست رقیه رو ببنده /ای وای علمدارم اباالفضل

از حرم زینب بیا عباسم آخر کشته شد /دامن کشان رفتی دلم زیر و رو شد /چشم حرامی با حرم رو به رو شد /بیا برگرد خیمه ای کَس و کارم /منو تنها نگزار ای علمدارم /آب به خیمه نرسید فدای سرت /حسین قامتش خمید فدای سرت***مشکل گشا در مشکل افتاده بمیرم /ماهی کنار ساحل افتاده بمیرم /رکاب زینب از محمل افتاده بمیرم***کمتر بزن بازوی خود را بر زمین /شرمنده ام کردی یل ام البنین /برخیز و با آن چشم خون آلود خود /رخت اسیری بر تن زینب ببین

اِنّا فتحنا لک فتحا مبینا /باب الحوائج و تصدق علینا /عالم در تسخیر عباسه، دنیا هم تدبیرعباسه /هیبت،‌ قدرت به اضافه ی غیرت، مجموعاً‌ تفسیر عباسه /"و اذا زلزلت" نبرد همتایش /هر کجا طوفان شد می شود او پیدایش /چه وقاری دارد مثل علی بابایش /صف شکن می جنگد و تن به تن می جنگد /و حسین می گوید، مثل حسن می جنگد /یا اباالفضل، یا اباالفضل***سقای طفلان، یل میدان اباالفضل /وقت نبرد است بده جولان اباالفضل /لشکر مست شور عباسه، میدان هم محصور عباسه /این گرد و غبار بر پا گشته، اعلام حضور عباسه /از صدای رجز حضرت آقازاده /بین لشگر دشمن ولوله ای افتاده /لشگری با غضب نگاه او جان داده /شیر نر می جنگد،‌ مرد خطر می جنگد /و حسین می گوید، مثل پدر می جنگد /یا اباالفضل، یا اباالفضل***رویای ناب علی اکبر اباالفضل /لالای خواب علی اصغر اباالفضل /سقای آمد به حرم غوغا شد، چشمان اهل حرم دریا شد /تا که بالا بروند از دوشش، بین طفلان حرم دعوا شد /قمر العشیره و‌ طایفه ای حیرانش /تکیه گاه حرم است قدرت بی پایانش /صحن بازی رقیه به روی دستانش /چه سبویی داریم، چه ماهرویی داریم /حرف طفلان حرم "به چه عمویی داریم" /یا اباالفضل، یا اباالفضل

مگه دلم میاد ای قمر رها کنم رو خاکا تو رو /بیا بریم و اینقدر نگو منو بذار همین جا برو /دستاتو میشه تا حرم ببرم، مشک تو خیمه ی خواهرم ببرم /آه از این درد بی دوا بکشم، دستاتو رو سر بچه ها بکشم /من مگه چند تا اباالفضل دارم، خیمه رو حالا به کی بسپارم /آبرو داری کن علمدارم /علمدارم اباالفضل رشیدم، علمدارم پاشو نور امیدم***اگه بگم علم خورد زمین،‌ غرور زینبم می شکنه /اشک رقیه رو در نیار، ‌داره تو رو صدا می زنه /دارم میشم خونه خراب مگه نه؟ اومد روز روضه ی رباب مگه نه؟ /بچه هامو میدن عذاب مگه نه؟ به شیرخواره هم نمیدن آب مگه نه؟ /من مگه چند تا اباالفضل دارم، یه خیمه از تو آبرو می خوان /همه دارن میگن عمو می خوان /من مگه چند تا اباالفضل دارم، خیمه رو حالا به کی بسپارم /آبرو داری کن علمدارم /علمدارم اباالفضل رشیدم، علمدارم پاشو نور امیدم***بزار عدو بگو زنده ای، چشماتو وا نگه دار فقط /تو رو به غیرت هاشمیت ‌حرم رو تنها نگزار فقط /دارم میشم خونه خراب مگه نه؟ زینب میره بزم شراب مگه نه؟ /بچه هامو میدن عذاب مگه نه؟ می بندن به دستشون طناب مگه نه؟ /من مگه چند تا اباالفضل دارم، پاشو نزار عقیله تنها شه /چشم حرومی به حرم واشه /من مگه چند تا اباالفضل دارم، خیمه رو حالا به کی بسپارم /آبرو داری کن علمدارم /علمدارم اباالفضل رشیدم، علمدارم پاشو نور امیدم

شب یلدای قبل ازصبح دیدار /شبی که خلوت کرده هر کس با یار /با چشم دل گفتم برم ببینم /همچین شبی چه می کنه علمدار /دیدم که غم ازش توون گرفته /بمیرم دل پهلوون گرفته /نشسته صیقل میده شمشیرش رو /آروم با شمشیرش زبون گرفته /یادگار بابا حیدر ای شمشیرم /منم و تو با یک لشگر ای شمشیرم /تا که فردا بشه محشر ای شمشیرم /بکشی جان، بزنی سر ای شمشیرم /نشی شرمنده پیش مادر ای شمشیرم /شنیدم خیمه ی دلبر ای شمشیرم /حرف خواهر با برادر ای شمشیرم /حرف حنجر بود و حنجر ای شمشیرم /ذکر من و دم شمشیر "لک لبیک حسین" /من و دو دست علمگیر "لک لبیک حسین" /عدو کنم ز جهان سیر "لک لبیک حسین" /دور خیمه می گشت با تیر و جوشن /شنید صدا زینب میاد یل من /اومدم بگم غریب حسینم / دیدم برات امان نامه آوردن /اینو می گفت، می رفت خزون گرفته /عباس موند و چشمای خون گرفته /رو به شمشیرش کرد و گفت شنیدی /بازم با شمشیرش زبون گرفته /بغض زهرا توی گلومه ای شمشیرم /تیر و تابوت روبرومه ای شمشیرم /اینم حرفای خانومه ای شمشیرم /صبح فردا آرزومه ای شمشیرم /واسه عباس امون نامه ای شمشیرم /بی حسین دنیا حرومه ای شمشیرم /دیگه پای آبرومه ای شمشیرم /کارشون فردا تمومه ای شمشیرم /ذکر من و دم شمشیر "لک لبیک حسین" /من و دو دست علمگیر "لک لبیک حسین" /عدو کنم ز جهان سیر "لک لبیک حسین"