شب اول محرم 1400، محمدرضا بذری

با استعانت از اشک علی الدوام حسین /شروع می کنم این ماه را به نام حسین /دوباره چشمه ی خونین ز عرش جوشیده /تمام عالم امکان سیاه پوشیده /هزار شکر عجینیم با غم تو حسین /رسیده ایم به ماه محرم تو حسین /قبای بندگی خویش را کفن کردیم /لباس نوکری شاه را به تن کردیم /اجازه داد خدا تا ثواب کسب کنیم /سیاهی های عزا را دوباره نصب کنیم /میان سینه ی ما آه تازه دم شده است /بساط چای و اسپند هم عَلَم شده است /چقدر فرش حسینیه جا به جا کردیم /چقدر پا دویی روضه ی تو را کردیم /بقای نوکر از ربنای فاطمه است /به روضه آمدن ما دعای فاطمه است /در این حسینیه تحت لوای مولاییم /به زیر سایه ی چادر نماز زهراییم /خوشا به حال دو چشمی که غرق دریا شد /کسی که گریه کُنَ ات شد عزیز زهرا شد /قسم به زمزم و کوثر شفاست گریه ی تو /برای هر چه مریضی دواست گریه ی تو /اسیر معصیت ممتدم نکن ارباب /تو را به جان رقیه ردم نکن ارباب /رکوع اشک شدیم، گریه ی نماز شدیم /به جان دختر تو کربلا نیاز شدیم /چه می شود که به سمتت قدم قدم برسم /چه می شود که دم اربعین حرم برسم

بر سر بام گرفتار به صد شیون و آه /می فرستم چه سلامی به اباعبدالله /دست بر سینه شدم‌ رو به بیابانم من /تو کجای سفری حیف نمی دانم من /این لب پاره فقط ذکر تو گفته ست زیاد /من گرفتار توام، کور شود "ابن زیاد" /کوفه شهر پدرت بود ولی حالا نیست /غیر بغض علی از چهره شان پیدا نیست /غم نبینی، دو سه روز است فقط غم دیدم /ظهر در دور و برم "حرمله" را هم دیدم /کاش که جای تو با "مسلم‌" تو بد بشوند /اسب ها جای تو از روی تنم رد بشوند /کاش تا گودی گودال به زورم ببرند /سر من را ببرند و به تنورم ببرند /کاش پیراهن من غارت دشمن باشد /خیزران جای لبت روی لب من باشد /دور تا دور من زار غریبه باشد /از محبین تو یک "ام حبیبه" باشد /نیست جای گذر از کوچه و معبر اصلا /زن و بچه طرف کوفه نیاور اصلا /کاش در کوفه "حمیده" بشود قربانی /تا کند از حرمت زود بلاگردانی

کوفه به مسلمت حسین وفا نکرده /اسیر کوفیا نشی خدا نکرده، نیا به کوفه /من دلشکسته م از این شهر بد سرشت /ای کاش مسلمت برات نامه نمی نوشت /کوفه اگه نیای ممنونتم حسین /دلواپس اون حنجر و دندونتم حسین /خیلی می ترسم که مادرت حسین عزا بگیره ازغم سرت حسین /اونایی که سر منو به دار کشیدن /برای زینب نقشه ی بازار کشیدن، نیا به کوفه /وقتی تو رو توی گودال می برن /از پای دخترای تو خلخال می برن /رقیه رو توی انظار می برن /سکینه رو به مجلس اغیار می برن /می ترسم من از اسارت رباب، ناموس تو کجا؟ بزم می و شراب ...

قال اباعبدالله "والله لایَسکُنُ دمی حتی یَبعَثَ الله المَهدی" /ماه محرم اومده، ‌سینه زنا بسم الله /انتظار فرج می کِشه گریه کن ثارالله /خون حق جوشش داره، اشک زهرا می باره /تا زمانی که مهدی ذوالفقارشو برداره /بدم الحسین عجل لولیک الفرج

سلام به پیرهن عزاداری، سلام به قطره قطره اشک غم /سلام سیاهی در و دیوار، سلام به "یا حسین" رو پرچم /محرم از راه اومده، قیامتی به پا شده /در بهشت به روی ما از توی روضه وا شده /داره میگه خوشآمد روح الامین "ادخلوها بسلام آمنین" /السلام علی الحسین***نشاط رو از غم حسین داریم، یه روز دلای ما پر از غم بود /بهشت یه اسم دیگه ی روضه است، دنیای بی حسین جهنم بود /روی سر اهل بکاء سایه ی رحمت خداست /بهتر از اینجا مگه هست، حسینیه کرب و بلاست /این روضه هاست بهشت روی زمین، "ادخلوها بسلام آمنین" /السلام علی الحسین***امید چشمامون تو روز حشر به گریه های روز عاشوراست /امید ما توی صف محشر شفاعت مادرمون زهراست /هواس بی بی فاطمه به اشکای روضه مونه /تا ببره توی بهشت نوکرا رو دونه دونه /از روضه هاست راه بهشت برین، "ادخلوها بسلام آمنین" /السلام علی الحسین