شهادت حضرت رقیه (س) - محمود کریمی 96

روضه - اومدم با این دلم دعا کنم تو خرابه ها خدا خدا کنم نوه ی فاطمه هستم اومدم روزگار دشمنو سیاه کنم اومدم کار ثواب کنم برم نقشه شو نقش بر آب کنم برم با همین دستای بسته م اومدم کاخو رو سرش خراب کنم برم عمه از قد کمونم حرف میزد از دل غرق به خونم حرف میزد گله ی یزیدو به عموم بکن خیلی بد با عمه جونم حرف میزد هیچ کسی مثل من عاشق نمیشه مثل گلبرگ شقایق نمیشه هرچی مرهم هم بیاری بابا جون دخترت دختر سابق نمیشه به صدای ما کسی جواب نداد دست ما کسی یه قطره آب نداد زجر به جای خودش اما هیچ کسی مثل حرمله ما رو عذاب نداد رمقی تو پام نمونده بابایی سو برا چشام نمونده بابایی شونه به موم نزدی هم نزدی آخه چیزی از موهام نمونده بابایی منو آماده ی پر زدن کنید لباس سیاتونو به تن کنید حالا که بابای من بی کفنه منو با پیرهنم کفن کنید از دل عمه باید در بیارم شب غربت منو سر بیارم من با گریه هام یه کاری می کنم که برای همه معجر بیارم جلوات نبوی دخترت غیرت مرتضوی دخترت یه تنه باعث رسوا شدنِ کاخ ظلم امویه دخترت کار پیغمبری کرده برا من دستاشو روسری کرده برا من عمه جون خواهری کرده برا تو عمه جون مادری کرده برا من کوچه های شام خیلی سخت گذشت توی ازدحام خیلی سخت گذشت برای پرده نشینای حرم مجلس حرام خیلی سخت گذشت سه سالم اما موهام شده سفید از اون شبی که اون بی حیا رسید منو آورد از بیابونا ولی او می دوید و هِی منو می کشید برام میگن که لحظه ی جون دادن رمق نداشتی تو دست و پا زدن به عمه گفتم منم مثل بابام کفن نمی خوام تو موندی بی کفن

زمینه - بابا کجایی سراغی از من نمی گیری بابا کجایی بی دخترت کجا میری.بابا کجایی به دخترت که پیرت شد یه سر بزن سر پیری. اصلا تو نگفتی تو دختری داری امشب دیدمت تو خواب و بیداری دیدم سر داری و بدن نداری. مثلا موهامو شونه کردم مثلا لباس نو پوشیدم. مثلا الان تو خونه مونیم منم رو پات خوابیدم. باز باران با ترانه از دو چشمم دانه دانه می چکد بر روی دامن. با بهانه بی بهانه عمه برگردیم خانه. یادم آید روز دیرین کودکی شاداب بودم هر زمان خوابم می آمد روز دوش گرم اکبر خواب بودم من عزیز شهر بودم دختر ارباب بودم. بابا کجایی ببینی سرمای شب ها رو بابا کجایی ببینی وضع ماها رو. بابا کجایی عزیز حق تو ویرونه ست بابا کجایی می بینی کار دنیا رو. اصلا تو نگفتی می بری من رو عشق تو راه تو فدا شدن رو بی تو نمی خوام زنده بودن رو. مثلا گل سر رو موهام مثلا کنارمن داداشام. مثلا رو خارها نرفتم حناست رو پاهام. دختر قرآن کجا ، خار مغیلان کجا. بابا کجایی سه ساله سربازتو دریاب بابا کجایی از کربلا شدم بدخواب. بابا کجایی دلم برا عموم تنگه شرمنده شم برای آب. اصلا عمو رفت و غصه ها زد سر صحرا بود و من بودم و مادر تو خواب دندونام شکست.بابا جون بیا دیگه بریدم بابا جون بعد تو خیر ندیدم. بابا جون منم شبیه زهرا کبودم و خمیدم. مثلا موهامو شونه کردم مثلا لباس نو پوشیدم. مثلا الان تو خونه مونیم منم رو پات خوابیدم. به دلم برات شده بابام میاد بابام میاد بابام میاد امشب

شور - یه کاری برای وصالم کن ارباب اگه کم گذاشتم حلالم کن ارباب خودت زنده کردی خودت می کُشیم و نگیر گریه هامو نگیر دل خوشیم و چقدر گریه کردم کَمم رو قبول کن همین اشکِ ناقابلم رو قبول کن من از کربلا جا موندم با جا مونده ها وا موندم مثله ماهیِ لب تشنه دور از دریا موندم بدی دیدی اما جوابم نکردی پیش سینه زنهات خرابم نکردی خدایی همون یک دهه زندگیمه ورودیه صحنت تهِ زندگیمه خوش به حاله اونکه پاش تاولِ محبت داره از علی و زهرا امشب نامه های دعوت داره من از کربلا جا موندم با جا مونده ها وا موندم مثله ماهیِ لب تشنه دور از دریا موندم تو روضت دلم باادب باشه خوبه جوون وقتی واسش به هم باشه خوبه بذار زیرِ پرچم بشم پیره زینب شدم این محرم نمک گیره زینب نذار عمرم آقا هدر شه حروم شه بذار آخرش با شهادت تموم شه