شب هشتم محرم 1400، محمدرضا بذری

یا به جایی خبر مرگ پسر را نبرید /یا که بردید به تشییع، پدر را نبرید /پدری داغ جوان دید ملامت نکنید /روی زانو اگر افتاد شکایت نکنید /چون رمق نیست تکانی بدهد پایش را /پس بگیرید همه زیر بغل هایش را /نکند ناله که زد طبل برایش بزنید /جلوی چشم همه زشت صدایش بزنید /آی مردم جگر سینه زنان غم دارد /غم سنگین شب هشت محرم دارد /غم آن لحظه که ارباب به شهزاده رسید /ولدی گفت نشست و ز جگر ناله کشید /ای جوانمرد، جوانمرگ شدی یا نشدی /پیش پای پدر خویش چرا پا نشدی /خنده ها بیشتر و جسم تو کمتر شده است /نیستی و همه ی دشت، پیمبر شده است /داغ سنگین تو را شانه ی من تاب نداشت /تشنه بودی، پدر تشنه ی تو آب نداشت /قوت چشم تر من، کمرم را مشکن /حرمت ریش من و اهل حرم را نشکن /نیزه نگذاشت که آه تو به پایان برسد /جان به لب های تو ای محتضر آسان برسد /آیه ها چیده شد افسوس که کوثر نشده / نه هنوز این تن پاره علی اکبر نشده /چشم زد قامت طوبای تو را چشم حسود /پای جسم تو می افتادم اگر عمه نبود

به جز صدای هلهله صدا نمیاد /نفس بکش که نفسم بالا نمیاد /چه جوری جمع کنم روی عبا تو رو /حال منو ببین اگه دلت میاد برو /اکبر چه نامنظمه دور و بر تنت /معلومه از تنت که شمشیرا کشیدنت /دارن می خندن به گریه هام علی /پاشو توون بده به زانوهام علی /کجای دنیا می بینی میون صحرا /پدر ببینه پسرش رو اربا اربا /اکبرم میون هلهله گم شد صدای تو /مثل مدینه کوچه وا کردن برای تو /پاشو نفس بکش پیغمبر حرم /نزار حرومیا بیان دور و بر حرم /پاشو خوش غیرت به خاطر رباب /عمه رو می برند به مجلس شراب /بنا نبود که آفت به باغ ما بزند /پسر بزرگ نکردم که دست و پا بزند

چه جوری از دلت بکنم، چه جوری ازت جدا بشم /می گیره اباالفضل دستمو، نمی تونم آخه پا بشم /آه ولدی کسی ندیده بود از ما یه ذره بدی /آه ولدی چرا هر کسی رسید زد به تنت لگدی /آه تن پاره پاره ت منو پیر کرده /غم تو باباتو زمین گیر کرده /همش لخته خون از گلوت می گیرم /نفس رفته تو سینه و گیر کرده /آه ولدی ولدی ولدی علی***چه جوری مرتب بکنم موهای پریشون تو رو /چه جوری به زانوم بگیرم صورت پر از خون تو رو /جون می کنی گمونم داری باباتو صدا می زنی /جون می کنی به تو دست می زنم، تو دست و پا می زنی /چقدر خون توی حنجرت جمع میشه /می ریزه به زیر سرت جمع میشه /به سختی تو رو تو عبا می چینم /همین طور مگه پیکرت جمع میشه /آه ولدی ولدی ولدی علی***چه جوری می تونم خودمو رو خاک بیابون بکشم /چه جوری می تونم نیزه رو از تن تو بیرون بکشم /آه ولدی کجای میدون افتادی، کجا اومدی /آه ولدی پاشو از روی خاکا یا علی مددی /زمین می خورم پیش تو با صورت /ببین عمه اومد کجا با غیرت /صدا می زنم من بنی هاشم رو /توونی نمونده ندارم طاقت /آه ولدی ولدی ولدی علی

یل بی مثال، علوی خصال، دم فاطمی، نبوی جمال /جان، شیر حق نماست این پسر /جان، روح "هل اتی" است این پسر /ذوالفقار لشگر حسین، تیغ مرتضی است این پسر /بلغ العلی به کمال تو، کشف الدجی به جمال تو /چه شجاعتی، چه شهامتی، قامت نگو چه قیامتی /علی یا علی، علی یا علی***بدر المنیر، هاشمی نسب، مصحف شریف، افصح العرب /جان، فرماندهی تو بی بدلی /جان، جلوه ای ز فاتح جملی /همه در طواف و معتکفت علی بن حسین بن علی /به روایتی تو پیمبری، به روایتی خود حیدری /چه حکایتی، چه اصالتی، یا للعجب چه شباهتی /علی یا علی، علی یا علی***از میسره تا میمنه، دشمن هزار او یک تنه /جان، سمت معرکه شده عازم /جان، شیر شرزه ی بنی هاشم /محو شجاعتش عباس، مبهوت هیبتش قاسم /علی یم فاطمی، در سرمدی، گل احمدی، مه هاشمی /ز سرادقات محمدی، طلعت ظهور جلالتی /به سما قمر، به نبی ثمر و به فاطمه در، به علی گوهر /به حسن جگر، به حسین پسر، چه نجابتی، چه اصالتی /علی یا علی، علی یا علی، علی یا علی