یازدهم محرم 97 - میثم مطیعی و وحید نادری - شام غریبان

روضه - شه لب تشنگان میگفت زیر تیغ قاتل ها «ألا یا أیها الساقی أدر کأساً و ناولها» به غیر از اشه مظلومان نبینی عاشقی صادق «که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها» سر شهزاده اکبر چون ز شمشیر ستم بشکافت «ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاده در دل ها» بگو آماده شد زینب که بعد از ظهر عاشورا «جرس فریاد می دارد که بربندید محمل ها» نهان شد زیر خاکستر سر شاه شهید اما «نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفل ها» چو شب شد، غرق وحشت در بیابان کودکان گفتند: «کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها» شاعر : زنده یاد حسامی محولاتی

مقتل

زمینه - وحید نادری - دوباره دلتنگی، دوباره حسرت، دوباره آه دوباره بی تابی، دوباره فکر دو بارگاه آ آه حرم، ای شاه کرم، روزیم کن آقا، بازم برم سینه زن فقط آرزوشه، تو حرم بشینه یه گوشه ازخداشِه یکبار ببینه، که ضریح تو روبه رو شه حسین وای، حسین وای فدایی داری تو ، خیلی شلوغ دور و برت کاشکی ما هم باشیم، جز سیاهی لشکرت ما دلداده ایم، نوکر زاده ایم، واسه سردادن، آماده ایم شیعه منتظره خبره، هر چی باشه به جون می خره بمیرم نبینم روزی که، حرم شما در خطره حسین وای، حسین وای

واحد - رسیده، زمان دل بریدنم ز دلدار امان از، نگاه آخرت ای چشم خونبار! برادر، خدا نگهدار ببین جا می گذارم من دل خود را همین جا تنت را می سپارم دست این شن های صحرا سرت بر روی نی سایه سر ما در دل داغ، بر لب آه، الوداع ثارالله (حسین ثارالله حسین ثارالله حسین وابن ثاره) می آید، نوای ناله ای دور و بر تو می آید، صدای مویه ای بر پیکر تو صدای، مادر تو تو را کشتند و آبت هم ندادند ای حسین جان چرا کف می زنند اینها و شادند ای حسین جان به جان جسمت افتادند ای حسین جان مظلومی، تنهایی، تو جانِ زهرایی (حسین ثارالله حسین ثارالله حسین وابن ثاره) شاعر : محمدمهدی سیار