شب هشتم محرم 97 - میثم مطیعی و وحید نادری

زمزمه - ذکر یا رضا دارم به دل پریشونم شبایی که دلتنگم زائر خراسونم صحن با صفای رضا سقاخونه ی کربلاست دل همه ی عاشقا کبوتر گنبد طلاست (یا ابا الحسن یا رضا) دل می بره از عالم مسجد گوهرشادش آسمون حاجت هاست پنجره فولادش یاد اون شهیدا بخیر که زائر مشهد شدن لحظه شهادت همه مسافر مشهد شدن (یا ابا الحسن یا رضا) تا ابد به دل داریم حسرت شهادت را بر زمین نیندازیم بیرق ولایت را ما فدایی رهبریم چشم ما و امر ولی خون ما فدای حسین جان ما و سید علی (سیدنا سید علی) شاعر : میلاد عرفان پور

مقتل

زمزمه - میشه یه‌کم، پیشم بمونی علی؟ خوووب تورو، نگاه کنم بعد برو... خودت بگو، چطور میتونم آخه بسپرم، به این جماعت تو رو؟ اینا می‌خوان جوونم، که إرباً إربا بشه چطور دلت میاد که، قد حسین تا بشه؟ خیره میشم، به خیمه رفتنت رو نمیخوام ببینم زود بیا که، همینجا چشم به راه قدمهات میشینم (علی جانم) نگید بهم، ناله‌ی اکبر میاد اکبرم، رفته که برگرده زود جَوون من، وقتی که میرفت آخه اینقَدَر، موهاش پریشون نبود بلند شو پهلوونم، بلند شو روی پاهات ببین بهم میخندن، فدای قد و بالات یادته که، میگفتم درد پهلو چه با مادرم کرد؟ من بمیرم، پاهاتو میکشی هی روی خاکا از درد (علی جانم) شاعر : امیررضا یزدانی

زمینه - مژده ی یوسف به کنعان آمده بر کویر تشنه باران آمده زنده شو ای شهر دل مرده که باز کاروانی از شهیدان آمده ای شکسته استخوان ها السلام السلام ای قهرمان ها السلام از شما چشم زمین روشن شده راهیان آسمان ها السلام با شما اینک، می وزد عطر مدینه در خیابان ها آه و واویلا، سوی چشم مادران را برده باران ها (ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله) شد چراغان کوی و برزن با شما می رود هر دم دل من با شما یادتان در جان ما جا مانده است ای همه معنای بودن با شما ای عزاداران عزاداری کنید از غم ما پرده برداری کنید استخوانی آمده از یوسفش مادر غم دیده را یاری کنید ذکر یازهراست، بر لب چشم انتظاران شما اینک در خزان شهر آمده گویا بهاران شما اینک (ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله) ما و اینک یاد یاران حسین ما به قربان شهیدان حسین بر سر مولای ما سید علی شکرُ لله بوده دستان حسین ای شهیدان خدا آماده ایم رهبر آزاده ما آماده ایم ای مدینه،! مکه! ای شام و حلب ای نجف! ای کربلا! آماده ایم کربلایی ها، ای خدا آماده جان دادند اینجا با نوای یا کربلا آماده جان دادند اینجا (ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله)

شور - چرا اسیر جهان باشد دل رند و عیارم که هرچه از دو جهان دارم همه از مولا دارم دو جهان در چشم عاشق همه زندان است که حسین پاداش چشمان شهیدان است یا رب مهمانم کن بر خوان حسین آشنایم کن با عرفان حسین همره کن ای خدا، من را در دو دنیا با یاران حسین (لبیک لبیک، مولا یا ثارالله، یا اباعبدالله) کبوتر حرمم مولا به سوی تو می‌آیم شکسته بال و پرم اما به سوی تو می‌آیم به خدا فریادم را جز تو پناهی نیست ز دل بشکسته تا کوی تو راهی نیست جانم تو، جانان تو، جانانه تویی آرام قلب این دیوانه تویی پرکشیده از دل، هر مقصود باطل در این خانه تویی (لبیک لبیک، مولا یا ثارالله، یا اباعبدالله) به حنجر شهدا سوگند، که شب و روز عاشوراست ز خون جاری مظلومان همه عالم کربلاست به شقایق‌های معصوم چمن سوگند به گلوی سرخ اطفال یمن سوگند شیعه یعنی جنگِ در راه خدا جنگِ با کفر و جهل و روی و ریا جنگِ با خون‌خواران، با یاران شیطان جنگِ با آمریکا (لبیک لبیک، مولا یا ثارالله، یا اباعبدالله) شاعر : حسن صنوبری

واحد - علی جان، به بالین تو آمده پیمبر علی جان، مرا از پس این غبار بنگر بنوش از چشمه کوثر زبان ها ناتوان بود از بیان این مصیبت ببین صدتکه شد آیینه ام بر خاک غربت هزاران آه که این بود مزدِ رسالت می مانیم، بر پیمان، این خون ها، امضامان «علی علی علی جان» یا جداه، خوشم که می شوم فدایی تو یا جداه، من و تبسم خدایی تو سرامد جدایی تو مرا آیینه خواندند و شکستم از خجالت منم سرباز راه تو تویی خورشید امت که نذر راه تو بود این قد و قامت این خواب است، یا رویا، می بینم، جدم را «علی علی علی جان» ببینید، ملاقات علی اکبر و احمد عیان شد، به کربلا جمال دومحمد از آن سو فاطمه آمد فتاده در دل صحرا یلی هم نام حیدر به خلق و خُلق ومنطق اشبه الناس به پیمبر شده فاتح در این جنگ نابرابر از خون، آن سردار، این صحرا، شد گلزار «حسین حسین حسین جان» الهی، گل محمدی شوم چو اکبر شهادت، مرا هم برساند به پیمبر که باید گذشت از سر مرا پهلو شکسته،بی سرو دست، اربا اربا به آغوش شهادت بَر که دلگیرم ز دنیا گواه توبه ام کن شهادتم را پاکم کن، یا الله، با عشق، ثارالله حسین حسین حسین جان شاعر : میلاد عرفان پور

شور - وحید نادری - و صلی الله علیک یابن زمزمَ و الصفا یابن جنةِ المأوی خامس آل عبا قلّه‌ی شهادتی مشعل هدایتی شرح صبر و عزتی روح صومی و صلات جان عالمی فدات ای سفینه ی نجات ابی عبدالله عشق اربابم حسین آبروی عالمه همین اشک روضه ها محول الحالمه با یه قلب مبتلا رو به سوی نینوا میزنم تو رو صدا راز انما سلام نور هل اتی سلام شاه کربلا سلام ابی عبدالله گر نشد یاریت کنم سال شصت ویک آقا کل یوم عاشورا کل ارض کربلا من میخوام زهیر بشم عابس و بریر بشم عاقبت بخیر بشم شاه با وفا حسین معدن سخا حسین میکشی‌مرا حسین ابی عبدالله شاعر : حسین زیبنده