شب هفتم محرم 97 - میثم مطیعی و وحید نادری

روضه - آی بی ابر آسمان! باغ پیمبر تشنه است خیمه گاه ساده اولاد حیدر تشنه است (چی باید بگی امشب: امشب حرم علی آب ندارد، علی خواب ندارد از سوز عطش قلب حرم تاب ندارد، علی خواب ندارد) آب شو از شرم و بر سر خاک کن آه ای فرات! هستی و ذریه ی ساقی کوثر تشنه است خوب می جنگد ولی چشمش سیاهی می رود خوب میجنگد ولی پیداست «اکبر» تشنه است می وزد در دشت گاهی هم صدای هق هقی کنج خیمه مادری با دیده ی تر تشنه است آخر مجلس شبی دیدم تمام روضه ها پای این یک روضه می گریند: اصغر تشنه است شاعر : محمد مهدی سیار

مقتل

زمزمه - تو تشنه و من، با حال خراب عمو نیومده، توو خیمه سراب خبری از سقا نشد قلبم رو آرامش بدم یه ذره آب پیدا نشد شیش ماهمو آبش بدم مادر لالایی گلم لالایی پسرم لالایی قاتل پدرت، عطش گلوته ماهو میبینی؟ شبیه عموته عمو به ما قول داده که آخر میاد با دست پُر تا عموتو داری بخواب آروم دیگه غصه نخور مادر لالایی گلم لالایی پسرم لالایی افتاده سرت، رو دست پدر قامتشو ببین، شکسته پدر تازه میخواس واسه اینا از خنده های تو بگه از آرزوهاش برای قدّ و بالای تو بگه مادر لالایی گلم لالایی پسرم لالایی منو با خودت، کجا میبری؟ داری چه دلی از، خدا میبری؟ دیدی که با لبهای تشنه شد شهادت قسمتت دیدی رسوند آخر تو رو این گریه‌ها به حاجتت بابا لالایی گلم لالایی پسرم لالایی

زمزمه - لالالالا یه کم دیگه دووم بیار یه کم دیگه دندون روی جگر بذار مشکو یک برده که برمی گرده زود وقتی می رفت همش به فکر خیمه بود نده با اشک زندگیمو به باد آب می رسه اگه خدا بخواد عمو رسید کنار علقمه صدای تکبیرش میاد لالایی عموش رفته آب بیاره لالایی الهی بارون بباره

زمینه - سرخی هر غروب، میرم پشت بام بغضم میشکنه، اسم توئه، روی لبام ای باد صبا برسون به حسین، سلام منو سلام بر حسین ای قاصد دل برسون به حسین، پیام منو سلام بر حسین سلام ای غرق نور، سلام از راه دور سلام آقای پر درد صبور سلام ای کربلا، سلام ای نینوا سلام ای خامس آل عبا ای گل وفا حسین معدن سخا حسین می کُـشی مرا حسین سرخی هر غروب، میشم روضه خون خورشیدو میزنن، به روی نی، توو آسمون ای آه رَسا برسون به حسین سلام منو سلام بر حسین ای ماه عزا برسون به حسین پیام منو سلام بر حسین سلام ای مهربون، سلام ای بهترین سلام ای چهره ی خونین جبین سلام ای لاله گون، سلام ای شاه دین سلام ای قاری نیزه نشین یار مه لِقاء حسین چشمه ی بقاء حسین می کُـشی مرا حسین سرخی هر غروب، میرم پشت بام سرخی قتلگاهه که میاد جلو چشام ای برگ خزون برسون به حسین سلام منو سلام بر حسین ای اشک روون برسون به حسین پیام منو سلام بر حسین سلام ای تشنه لب، سلام ای بی کفن سلام ای زخمی صدپاره تن سلام ای غرق خون، سلام ارباب من سلام ای کشته¬ی دور از وطن صید نیزه ها حسین شاه سر جدا حسین می کُـشی مرا حسین نغمه پرداز و شاعر : سید مهدی سرخان

واحد - لبانش، حکایتی ز سوز آه دارد به دستش، امانتی ز خیمه گاه دارد ببینید: گناه دارد... ببینید این گلو خشکیده طفل بی زبان را دهید آب این گل بی رنگ و روی نیمه جان را به قدری که کمی تر کند دهان را یک شبنم، هم کافیست این غنچه، جرمش چیست؟ (علی لالایی، علی لالایی، علی لالایی علی) که دیده؟ لب فرات و قحط آب یارب؟ مرا کشت، نگاه آخر رباب یارب! چه گویم، جواب یا رب؟ صفا و مروه ای دارد به صحرا هاجر من ببین جوشیده زمزم از گلوی اصغر من خدایا این هم از ذبح آخِر من! آسان است، در این راه، سختیها، یا الله (علی لالایی، علی لالایی، علی لالایی علی) (هَوَّنَ عَلَىَّ ما نَزَلَ بی اَنَّهُ بِعَیْنِ اللّهِ این مصیبت بر من آسان است چرا که در محضر خداست) دمادم، جهان شعله ور از جفاست، یا رب! چه پر غم، یمن روضه کربلاست یارب! امامم، کجاست یارب؟ بیا یابن الحسن مرهم بنه زخم جهان را ببین فریاد الغوث و نوای الامان را کفنهای پر از خون کودکان را ای یارِ مظلومان، الغوث و الامان (ابا صالح یا ابا صالح یا ابا صالح مولا)

واحد - دمادم، جهان شعله ور از جفاست، یا رب! چه پر غم، یمن روضه کربلاست یارب! امامم، کجاست یارب؟ بیا یابن الحسن مرهم بنه زخم جهان را ببین فریاد الغوث و نوای الامان را کفنهای پر از خون کودکان را ای یارِ مظلومان، الغوث و الامان (ابا صالح یا ابا صالح یا ابا صالح مولا)

دودمه - وحید نادری - آب فرات بسته شد فاطمه دل شکسته شد وصلی الله علی الباکین علی الحسین

شور - وحید نادری - سلام آقا که الآن رو به روتونم من اینجام و زیارت‌نامه میخونم حسین جانم بذار سایه‌ات همیشه رو سرم باشه قرار ما شب جمعه حرم باشه حسین جانم حرم گفتم هوای کربلا کردم هواییشم فقط دور تو میگردم حسین جانم پناهم باش به جز روضه‌ات پناهی نیست به غیر از تو برا من تکیه‌گاهی نیست حسین جانم