شب چهارم محرم 97 - میثم مطیعی

روضه - ای خوشا یاران تو « ألسَّابِقُونَ السَّابِقُون» ای خوشا « ألْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُون» هر سحر سرمست می آید نسیم از خیمه ها سرخوش از نجوای « بِالْأَسْحارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُون» ای خوشا مثل حبیب آیینه ی «مَن یَنتَظِر» یا شبیه حر سراپا آیه ی «التَّائِبُون» در نماز عاشقی با خون وضو باید گرفت چون اباالفضل ای خوشا «الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُون» عاشقانه میرسد از عرش بانگ «إرْجِعی» بر لب عشاق هم «إِنّا إِلَیهِ رَاجِعُون» شاعر : محمدمهدی سیار

روضه و مقتل

زمزمه - جرم ما اینجا عشق مولا بود این نه جرم ما جرم زهرا بود تو کوچه زهرا خیلی تنها بود محاسنم به خون سر خضاب شه تن تموم بچه هام کباب شه عیال من فدایی رباب شه حب علی تقاصش اینه دلم خوشه آقام می بینه بالاسرم میاد می شینه نعم الأمیر حسین ثارالله

نوا - حسین وای غریب مادر بی تو آواره می شه زینب انگشترت کو آب آورت کو بی تو بیچاره می شه زینب بی تو آواره می شه زینب حسین وای چه کسی تو رو کشته عالمو آواره کرده کی گلوتو بریده زینبو بیچاره کرده حسین وای

زمینه - به گوش ‌آید صدایی، که عطرش آشناست مرا می‌برد به جایی، که نامش کربلاست نسیم موی او، دلم را برد شبی تا کوی او، دلم را برد حسین، مرا صداکن مرا صداکن اگر، چه بدترینم تو بهترینی حسین، چگونه باید تو را ببینم اگر، دگر نخواهی مرا ببینی حسین، حسین به غیر از ‌کوی تو، کجا دارم؟ از این عالم فقط، تو را دارم محرم آمد از راه، زمان ماتم است خوش آن دل که به رازِ‌ مُـحَـرّم مَـحرَم ‌است سلام خون ما، به ثارالله ز ما مولا تو را، سلام الله حسین! قسم به خونِ جوانت اکبر جوانی مرا نذر راه خود کن حسین! قسم به شش¬ماهه¬ی سپاهت مرا، یکی ز جمع سپاه خود کن حسین! حسین! به غیر از ‌کوی تو، کجا دارم؟ از این عالم فقط، تو را دارم فدای آن نگاهی، که دنبالت دوید به جز روی تو چیزی، ‌در این‌ عالم ندید تمام هستی‌ام، به قربانت به قربان‌تو و، شهیدانت حسین، اگر به دنیای خود اسیرم تویی، که می‌توانی ‌مرا ‌رَهانی حسین، به خود رهایم مکن زمانی بیا، مرا بخر در همین جوانی حسین، حسین به غیر از ‌کوی تو، کجا دارم؟ از این عالم فقط، تو را دارم شاعر: حسن صنوبری

شور - « قالَ مَنْ أَنْصاری إِلَى اللَّه » حسین بن علی پیچیده تو،حکایت «هَل مِن ناصر»به لرزه اومده بدنای حرّ و جون ، أنس و سعید و سیف و عمرو وهب و حبیب بن مظاهر « قالَ الْحَوارِیُّون »با بدنای پر خونجون ما نذر مولامون(«نَحْنُ أَنْصارُ اللَّه»،«نَحْنُ أَنْصارُ اللَّه»، لبیک یا ثارالله) ***عصاره‌ی شجاعت و بصیرتن، فدایی ولایتن،معنی « مِنَ الْمُؤْمِنین »سیره‌ی سرخشون اطاعت از حسین، حرف لبای خشکشون« فَلا تُطِعِ الْکافِرین » مظهر «فضل» و «رضوان» قلّـه‌ی صبر و ایمانتا به ابد بر لبهاشان:(«نَحْنُ أَنْصارُ اللَّه»،«نَحْنُ أَنْصارُ اللَّه»، لبیک یا ثارالله)***ادامه داره نسل عابس و عباد ، ادامه داره چون جهاد ،هنوزم عاشورا برپاسحالا همه، مدافعای حرمیم، فدائیای زینبیم،رمز نبرده یا عباسمثل بشیر و اسلم مثل حتوف و أدهم شد رجز این لشگر هم:(«نَحْنُ أَنْصارُ اللَّه»،«نَحْنُ أَنْصارُ اللَّه»، لبیک یا ثارالله)

واحد - واحد - نظرکن که خون من شود نثار خاکت چه خوب است، بیامیزد اگر به خون پاکت چه زیباست دم شهادت تو هستی آرزویم بی تو من بی آبرویم شهادت می دهد عشق تو را خون گلویم دم آخر حسین جان بیا به سویم می مانم، در این راه، لبیکَ ثارالله (حسین حسین حسین جان) زهیرت، درآمده به بیعت نگاهت بریرت، چه کرده جز تلاوت نگاهت نظر کن، به روسیاهت بلاگردان خود همچون سعیدم کن حسین جان مرا آزاده کن چون حر شهیدم کن حسین جان چنان جُون، روسپیدم کن ای حسین جان ای شور بی پایان، ای نام جاویدان (حسین حسین حسین جان) شهیدان، که دلشکسته‌های روضه هایند به هرسو، همه چراغ راه کربلایند دمادم، کنار مایند به غیر از کربلای تو ره دیگر نداریم مبادا جا بمانیم و به بستر جان سپاریم ببر ما را حسین جان که بی قراریم زندان است این دنیا، یا مولا خَـلِّصنا (حسین حسین حسین جان) شاعر : میلاد عرفان پور

زمزمه - یه طرف حر، یک طرف وهبه چه سپاهی اینا هستن که قلب زینب نبینه آهی نه توو خیمه به پا میشه آتیش نه نگاه حرومی به اینجاس نه سری روی نیزه ها رفته اگه نباشن این حرم چه غوغاس (آه از حسین حسین آه آه از حرم حرم آه) همه هستن، همه دل به نگاه تو بستن همه جون به کفن بی قرارن، همه سرمستن اگه خاری بره توی پایی همه از غم و غصه میمیرن اگه اشکی بشینه توو چِشمی همه میمیرن و عزا میگیرن (آه از حسین حسین آه آه از حرم حرم آه) نمیدونم، که چه رازیه توو شب اصحاب که دلا میره با شهدا قتلگاه ارباب بمیرم برای غمت آقا دیگه یاری برا تو نمونده نه دیگه میتونی که بلند شی کی تو رو به روی خاکا کشونده (خونین دهن حسین جان صدپاره تن حسین جان) شب جمعه، مادری تو حرم گریونه با قد خم و پهلوی زخمی داره می‌خونه پسرم فدای لب تشنه‌ت مادرت برای تو بمیره لحظه‌ی دست و پا زدن تو از پیش چشای زهرا نمیره (ای بی کفن حسین جاندور از وطن حسین جان) شاعر : امیررضا یزدانی