شب هشتم محرم 1400،‌ مجید بنی فاطمه

شرافت مات تشریفات والای علی اکبر /تعالی شمّه ای از شان اعلای علی اکبر /معاد پیچش زلفش نماد محشر کبری /قیامت جلوه ای از قد و بالای علی اکبر /تجلّی های پیغمبر در این آیینه بی وقفه /حرم را می کند محو تماشای علی اکبر /هم آوردی ندارد شیر حق در جنگ رو در رو /هزار الله اکبر، کیست همتای علی اکبر /به یک جولان چشمش قلب اردوگاه دشمن ریخت /عجب شوری به پا کرده است غوغای علی اکبر /نه تنها بهر استقبال از او پیغمبر آماده است /خدا آغوش وا کرده مهیّای علی اکبر /اگرچه حاصل عمر حسین از دست رفت اما /به رسم صبر تاب آورده تا پای علی اکبر***می روی، می بری از سینه دلِ خون پدر /زخمی سوخته ات را کمی آهسته ببر /شانه ی صبر دلم پشت سرت می لرزد /چه کنم پیر شدم چاره ندارم دیگر /به پدر حق بده که این همه بی تاب شده /به خدا دیدن این منظره سخت است پسر /که ببینم نَفَسَت بین گلو ذبح شده است /یا که افتاده گلویت سر راه خنجر /ناخودآگاه تمام بدنم تیر کشید /به گمانم باید دست بگیرم به کمر /عمه ات را پسرم گرم در آغوش بگیر /شاید آرام شود در بغل پیغمبر

چون تو ای لاله در این باغ گلی پرپر نیست /و از این پیر جوانمرده کمانی تر نیست / دست و پایی، نفسی، نیم نگاهی، آهی /غیر خونابه مگر ناله در این حنجر نیست

رسید حسین، چه جوری تا جسم علی دوید حسین /اون آخرا خودش رو می کشید حسین /فقط خدا می دونه که چی دید حسین /سرش یه جا، دونه دونه اعضای پیکرش یه جا /جدا شد از هم تن پرپرش یه جا /جمع نمیشه علی اکبرش یه جا /این لشگر داره تو دلش کینه از اسم تو علی /تا خیمه شاید نمونه چیزی از جسم تو علی /لخته لخته خون روی این لبا /ای کاش که تنت جاشه تو عبا***دست و پایی، نفسی، نیم نگاهی، آهی /غیر خونابه مگر ناله در این حنجر نیست /در کنار تو ام و باز به خود می گویم /نه حسین، این تن پوشیده به خون اکبر نیست

دل بی تابش خوبه، گوهر نایابش خوبه /حال نوکر تو خونه ی اربابش خوبه /می دونی که عشق من نداره پایان حسین /فقیرتم از قدیم، قدیم الاحسان حسین /حُبُ الحسین وسیلة السُعَداء /می گیری دست منو یا سیدالشهداء***این تربت شیرینه، اشک روضه ت شیرینه /مردن توی مسیر زیارت شیرینه /دعای روز و شبم چی باشه بهتر از این /بزار بیام کربلا آقا همین اربعین /دلتنگ شدم برای کرب و بلا /برای حال خوش شبای کربلا /حُبُ الحسین وسیلة السُعَداء /می گیری دست منو یا سیدالشهداء

مرغ دل پر می زند پیوسته سوی کربلا /گشته ذکر صبح و شامم گفتگوی کربلا /اشک چشم زینب و خون حسین بن علی /گشته تا صبح قیامت آبروی کربلا /کعبه و سعی و صفا و مروه ی من کربلاست /هر کجا باشم دلم باشد به سوی کربلا /در صف محشر که سر می آورم بیرون ز خاک /می کند چشمم به هر سو جست و جوی کربلا /بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا /بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا***کعبه یک زمزم اگر در همه عالم دارد /چشم عشّاق تو نازم که دو زمزم دارد /هر کجا ملک خدا هست حسینیه ی تو است /هر که را می نگرم شور محرّم دارد /نه محرّم نه صفر بلکه همه دوره ی سال /کعبه با یاد غمت جامه ی ماتم دارد /روضه خوان تو خدا، گریه کن تو آدم /اشک، ارثی است که ذرّیه ی آدم دارد /نازم آن کشته که تا صبح قیامت زنده است /سلطنت همچو خدا در دل عالم دارد /اشک در ماتم تو بس که عزیز است حسین /جای در چشم رسولان مکرّم دارد /جگرم زخمی آن کشته که زخم بدنش /هر دم از زخم دگر دارو و مرهم دارد /روز محشر نفروشد به دو صد باغ بهشت /هر که یک میوه ز نخل تر "میثم" دارد

من برات با چشمای ناقابل گریه می کنم /منم اون که برات از ته دل گریه می کنم /منم اون که بیچاره م و هر چی که دارمو از همین اشکا گرفتم /تا برا تو اشکم چکید با هزاران امید تو رو از خدا گرفتم /اسمت پناهم، اسمت امیدم، این گریه رو به دنیا نمیدم***از دمی که سرشت آب و گل گریه می کنم /منم اون که برات از ته دل گریه می کنم /دل من زیاده، زیاد از خدا اشک می خواد تا به پای تو بریزه /تا برا تو هق هق کنم، از غمت دق کنم بس که این اشکا عزیزه /باید بسوزم، باید ببارم، از روضه ی تو دست برندارم /اسمت پناهم، اسمت امیدم، این گریه رو به دنیا نمیدم

کربلا کربلا کربلا اللهم ارزقنا /کوچیک بودم که مادرم اسم تو گردنم می کرد /وقتی محرم می اومد لباس سیاه تنم می کرد /بزرگترای من منو به مجلس تو برده اند /هوامو داشته باش آقا منو به تو سپرده اند /گرد حرم دویده ام، صفا و مروه دیده ام /هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی شود

ای که گفتی از غمت دردم مداوا می کنی /من که مردم پس چرا امروز و فردا می کنی /یا بکش یا چاره ای، ای دردمندان را دوا /تا به کی جان دادن ما را تماشا می کنی***جوانان بنی هاشم بیایید علی را بر در خیمه رسانید /خدا داند که من طاقت ندارم تماشای رخ اکبر نمایم /وای علی اکبرم، نور دودیده ی ترم

مگه میشه از حرم نگفت، مگه میشه از تو دم نزد /مگه میشه یاد کربلا تو بارون شب قدم نزد /بوی بارون می زنه چشام که خیسه /حرف من نیست به خدا عین حدیثه /یه سلام از راه دور بدی با گریه /خدا واسه ت یه زیارت می نویسه /اجازه دادی بگم سلام /به تو می رسم با گریه هام /همیشه به فکر کربلام ای آقام /صلی الله علیک یا اباعبدالله***مگه میشه عاشقت نشد، مگه میشه دل تو را نخواد /حسین جان تو فوق العاده ای، مگه مثل تو کسی میاد /برای امام حسین فرقی نداره /اسم و رسمت چیه و اهل کجایی /یه بار از ته دلت بگو حسین جان /چشماتو ببند ببین تو کربلایی /به خاطر گریه هام حسین /یه چیزی ازت می خوام حسین /همیشه بمون برام حسین ای آقام /صلی الله علیک یا اباعبدالله

دلی که می سوزه پای غم حسین /تموم آرزوش محرم حسین /صدا می زنه اسم اعظم حسین /خدا رو می بینه رو پرچم حسین /خدایا چرا دیگه طواف حرمش پا نمی ده /چرا اونی که براش می میرم نوکرو راه نمی ده /توی صف فداییاش، قاطی زائراش جا نمی ده /می خوام آواره بشم الهی به امید تو /بزار بیچاره بشم الهی به امید تو