شب نهم محرم مهدی میرداماد سال 1400

گریه کردم مطهرم کردند/پاک مانند ساغرم کردند/اسم تو آمد و دلم پر زد/به گمانم کبوترم کردند/با نگاهی ز چشم شما/خاک بودم ولی زرم کردند/پدر و مادرم همان اول/نذرِ اولاد حیدرم کردند/تا که گفتم محب عباسم/دل آلوده را حرم کردند/شخص بی آبرو چنان من را/پیش مردم چه محترم کردند/یابن ام البنین دعایم کن/باز در علقمه صدایم کن/دست بر سینه رو به کرب و بلا/السلام علیک یا سقا/قمر خانوادة خورشید/صدقه دارد این قد و بالا/پسر چهارم امیر حنین/دست بر سینة بنی الزهرا/چشم و ابروی تو سپاه حسین/کاشف الکرب سید الشهدا/ارمنی ها مرید نام تواند/شاهدم سفره های تاسوعا/نام تو هم ردیف یا فَتّاح/چشمهایت مُفَرِّجُ الغَمّاء/تو که هستی ، حسین هم آخر/شد پناهنده بر تو عاشورا/سایبان مخدرات حرم/چشت گرمی زینب کبری/إعطِنی یا کریم ، انا سائل/مستجیرٌ بِکَ ابوفاضل

کاشکی نمی رفتی آب نمی آوردی/لااقل از اون آب یه قطره می خوردی/از دردت خبر دارم دستی بر کمر دارم/باید از جلو چشمات مشک آبو بردارم/تکیه گاهم همین علمه بگو دستات چرا قلمه/صدایی که داره میرسه ناله اهل حرمه/یا عباس جیب المای لسکینه/یا عباس شوف البنات عطشانه