شب هشتم محرم مهدی میرداماد سال 1400

ناگهان قلب حرم وا شد و یک مرد جوان/مثل تیری که رها می‌شود از دست کمان/خسته از ماندن و آماده رفتن شده بود/بعد یک عمر رها از قفس تن شده بود/مست از کام پدر بود و لبش سوخته بود/مست می‌آمد و رخساره برافروخته بود/آمد، آمد به تماشا بکشد دیدن را/معنی جمل? در پوست نگنجیدن را/بارها از دل شب یک تنه بیرون آمد/رفت از میسره از میمنه بیرون آمد/آن طرف محو تماشای علی حضرت ماه/گفت: لاحول ولاقوه الابالله/رفتی از خویش، که از خویش به وحدت برسی/پسرم! چند قدم مانده به بعثت برسی/نفس نیزه و شمشیر و سپر بند آمد/به تماشای نبرد تو خداوند آمد/ناگهان گرد و غبار خطر آرام نشست/دیدمت خرم و خندان قدح باده به دست

جوون بابا رفته توون بابا/بعیده بی تو زنده بمونه بابا/عصای پیریمو ازم گرفتن بابا/جلوی چشمای من بابا/تو رو زدن ببین باباتو کشتن بابا/لیلای حرم رعنای حرم/پسرم پسرم/بی تو چه کنه بابای حرم/نفس بابا رفته بابا/یکی به دادم باید برسه بابا/تو یک عبا نمیشه جا علی اکبرهام/داری میریزی از رو دستام/واسه جمع آوری تو یه لشگر می خوام/تو صد نفرو من یک نفرم/پسرم پسرم/جسمت رو چه جور خیمه ببرم/لیلای حرم رعنای حرم/پسرم پسرم

به هیبت علی به صورت نبی/به قامت علی به سیرت نبی/تو زمزمی جهان در کمال تشنه لبی ست/که حسن خلق تو آیینه خصال نبی ست/در میدان زنده شد یاد مولا علی/تو با هر ضربه ای می گفتی یا علی/لبیک یا علی/عزیز حرم جوان حسین/امید حرم توان حسین/پدر شنیده السنا انا الحق از زبان تو/ببین که دور تو گردیده عمه زینب تو/ بر لبها ان یکاد دلها را می بری/الله اکبر از این رزم حیدری/لبیک یا علی