شب ششم محرم 1400، مجید بنی فاطمه

راضی شدی از نوکر یا نه /عشقت رو میدم به دنیا نه /اشکی که می باره از چشمام میدم به دریا نه /من که گریه می کنم مادرت نگاهم می ندازه /تو بهشت کنار تو خونه ای برام می سازه /زندگیم امام حسین، گریه هام حسین شیرینه /بمیرم برای تو، پیش پای تو، عشق اینه /جون ناقابلی دارم، به تو بیشتر از این بدهکارم /حسین جانم حسین جانم حسین جانم***دنیای بی گریه زندونه، خوشبختی چشمای گریونه /غیر از همین "یا حسین" گفتن چیزی نمی مونه /تو صدای قلبمی، بهترین غمی، نایابی /برای من همه کسی، تو مقدسی، اربابی /ضربان من حسین، جان من حسین، محبوبم /با تو خوبه حال من، بی تو هر نفس آشوبم /آسمونی ترین حالم، تویی تکیه گاهم تو این عالم /حسین جانم، حسین جانم، حسین جانم

هم پریشان حسینم، هم پریشان حسن /ای به قربان حسین و ای به قربان حسن /روز اول مادرم چشمان من را نذر کرد /این یکی آن حسین و آن یکی آن حسن /هر شبی که فاطمه بر روضه هامان می رسد /هست گریان حسین و هست گریان حسن /نه که دنیا، دینمان را هم کریمان می دهند /من که ایمان دارم از اول به قرآن حسن /زیر ایوان نجف دیدم که روزی می رسد /"یا حسن جان" می نویسم زیر ایوان حسن /هر کجا رفتم دیدم کار دست مجتباست /بشکند دستم نباشد گر به دامان حسن /نه که تنها این دو شب، کل محرم می شویم /شب به شب، تکیه به تکیه باز مهمان حسن /قاسمش وقتی به میدان زد حسین آهسته گفت /می رود جان حسین و می رود جان حسن /شد حسن، یک ضربه زد ازرق همان جا شد دو تا /نعره زد عباس ای جانم به قربان حسن /روضه های ما همه لطف امام مجتباست /شکر هر شب می روم در زیر باران حسن /پیش زهرا آبروداری کنیم و آوریم /هی گلاب و دسته گل یاد یتیمان حسن

بیا عمو، بیا ببین که اومده بابا عمو /این همه نیزه اومد از کجا عمو /بیا که موندم زیر دست و پا عمو /موهام عمو، کشیده شد شکسته بازوهام عمو /سنگا همش خورده به ابروهام عمو /شبیه زهرا شده پهلوهام عمو /چی میشه جسم بی زره که مونده زیر مرکبا /دیگه حتی بعیده که جا شه این تن روی عبا /زخمای تنم می سوزه ولی من آخر شدم هم قد علی

تو چشمای اهل حرم زنده شده یاد حسن /قیامته وقت وداع با شاخ شمشاد حسن /مادرش دور سرش عمامه می بنده براش /از چشماش معلومه که می خواد بره پیش باباش /با صداش وقت رجز زمین می لرزه زیر پاش /بوسه به جای باباش می زنه به روش اباالفضل /وای که چقدر عزیزه برای عموش اباالفضل

به میدان می شود عازم /میان "و ان یکاد" و بغض و اشک و آه و اندوه بنی هاشم /جناب شاهزاده حضرت قاسم /و در صحرا طنین انداز شد صوت رجزهایش "انا القاسم" / شده آماده ی خیرالعمل قاسم، پر از شوق عسل قاسم /انا ابن المجتبی قاسم، عزیز و یاور خون خدا قاسم /تجلی حسن در کربلا قاسم /کفن پوش آمده در قلب میدان بلا قاسم /قیامت می شود پا می گذارد هر کجا قاسم /به یغما می برد گویا سپاه کوفه را قاسم /قمر قاسم، ثمر قاسم، حسن قاسم /دلیر هر مصاف تن به تن قاسم /به جای جوشن آورده کفن قاسم /قدم می زد به آرامی /ندارد جنگ با این نوجوان انگار فرجامی /که ناگه از دل لشگر روان شد با پسرهایش به میدان ازرق شامی /گرفته تیغ بُران را به کف قاسم /سراپا غرق در شور و شعف قاسم /مدد می گیرد از شاه نجف قاسم /یکایک راهی آتش نمود آن دم پسرها را /به یک دم سوخت جان بی جگرها را /شبیه برگ پاییزی به خاک انداخت سرها را /غضبناک ازرق آمد در پی قاسم /که ناگه نوجوان مجتبی در خشم تیغ خود سهیمش کرد /و راهی جحیمش کرد، به یک ضربت دو نیمش کرد /سراسر کربلا آشوب طوفان شد /تمام دشت لبریز از سواران شد /نگاه نجمه گریان شد، دل خیمه پریشان شد /همین که دوره اش کردند کار لشگر بی رحم آسان شد /و کوفی ها عجب رسم بدی دارند، بنا بر سنگباران شد /پرش زخمی، تنش زخمی /سرش زخمی، تمام پیکرش زخمی /و پهلویش شبیه مادرش زخمی /به زیر سُم مرکب یاس آل الله پرپر شد /قد و بالای قاسم مثل اکبر شد

ای غریبی که لب تشنه بریدند سرت /لاله سان سوخت ز داغ علی اصغر جگرت / تشنه لب هیچ مسلمان نکُشد کافر را /تو چه کردی که لب تشنه بریدند سرت /بی کَس و تشنه لب و خسته و مجروح و غریب /نه انیسی به کنار و نه طبیبی به سرت /کَس به پهلوی تو نَنشست به جز نیزه و تیر /کَس نیامد به جز از خنجر و پیکان، به برت /ناله ی فاطمه، خشک و تر عالم سوزد /گر لب خشک تو را بنگرد و چشم ترت /گاه در شام به طشت زر و گاهی در دیر /گه به خاکستر و گاهی به سنان است سرت***ای جان جهان من، ای کهف امان من /ای سِر نهان من، ای عشق عیان من /نامت هیجان من، ضرب ضربان من /درد تو به جان من، حیدر حیدر حیدر /ای نقش نگین من، ای حصن حصین من /ای مهر جبین من، عشق من و دین من /ای آب حیات من، ای راه نجات من /ای صوم و صلاة من، شاه عرصات من /حیدر حیدر حیدر، حیدر حیدر حیدر /آواره و سرگشتم، تا وقت سحر گشتم/امشب به تو برگشتم، ای جان نجف حیدر/سلطان نجف حیدر، ما را ببر از هیئت، ایوان نجف حیدر/حیدر حیدر حیدر، حیدر حیدر حیدر