شب دوم محرم مهدی میرداماد سال 1400

پنجره دل را بگشا/به سوی کربلا/زود معطر کن /جان را ز بوی کربلا/نور می آید /قافله حسین ازدور می آید/بپیوند به این خیل آسمانی/مبادا روند و تو جا بمانی/لک لبیک ابا عبدالله/بگذر از این دنیا برخیز به یاری امام/خیر اگر خواهی ای دل حسین و والسلام/یار می خواهد همرهی حسین ایثار می خواهد/گلو تازه کن خسته ای سراپا/بنوش از شراب طهور مولا/لک لبیک ابا عبدالله

انگاری توی دل من آتیشه/بگو کنارم می مونی همیشه/این جا کجاست دلشوره دارم اما/میگم ایشالا که چیزی نمیشه/ایشالا که دعای من می گیره/سر تو روی نیزه ها نمیره/ایشالا که نمیذاره اباالفضل/چادر خواهرش آتیش بگیره/چه سخته باورش/اینا تو رو می کشن آخرش/ایشالا اصغرت/نمیشه پاره پاره حنجرش/جلوی مادرش/حسین من حسین من/ضیاء هر دو عین من/ایشالا دل خونه ی غم نمیشه/یه مو هم از سر ما کم نمیشه/همش میگم غمت نباشه زینب/هیچ کسی وارد حرم نمیشه/ایشالا که خیمه نمیشه غارت/محاله خواهرت بره اسارت/من میگم اینا هر چیم که باشن/کاری ندارن با لباس پاره ت

وقف حسینه همیشه گریه های نوکر/با گریه میگم حسین من غریب مادر/هر کی مریضه روی لبش اسم تو برده/شفا گرفته یه ذره تربتت رو خورده/بدون روضه هات حسین جان از زنده بودنم سیرم/شده خودم تنهایی برات عزا میگیرم