شب سوم محرم حسن خلج سال 1400

تمام جان مرا درد بی حساب گرفته/برای رفتن من لحظه هم شتاب گرفته/نه سخت نیست بپوشاند از تو صورت خود را/برای آن که پس از تو به آستین حجاب گرفته/به گونه ام اثر دست زجر مانده نظر کن/چگونه چهره من را به پنجه قاب گرفته/بابا چرا رنگ لبت چون ارغوانه/گمانم جای چوب خیزرانه/سپرده عمه به من گریه بر لب و دهنت را/عزای سوختنت را ببین رباب گرفته/اسیر پنجه داغم ای از تنور رسیده/شهید مجلس صحبم ای از شراب گرفته

عاشق ترین گلم که به پای تو پرپرم/دیگر فراق را نه تحمل نیاورم/خانه خراب و حال دل خسته ام خراب/ویران کن این خرابه وامانده بر سرم/از درد داغ و داغ فراق تو روز و شب/یک چشمه محن پر آتش و خون چشم دیگرم/با رفتن تو رفت امیدم به زندگی/آه ای نفس ببر ببری سوی دلبرم/دیگر چه سود حلم و صبوری در این قفس/وقتی امید نیست که یک روز می پرم/بابا تمام شد نفس آخر من است/مردم چه خوب شد که نشد جان به در برم/بلبل بیا و بر سر نعشم ترانه کن/عاشقترین گلم که به پای تو پرپرم

ای جان از هجران رقیه ت میمیره/داغت بابایی جونم و می گیره/به دادم برس نمونده هیچ راهی/حتی برا آهی/به شام تیرم تو ماهی/برا دیدنت این لحظه آخر/دل میزنه پرپر/لکنت زبون گرفته دختر/ببین حال منو/قد چونان دال منو/زخم پر و بال منو/بی تو میمرم/بابا مردم از بس دادن آزارم/بردن لباس پاره در بازارم/برگرد و بیا بشمر تو زخمامو/آبله پامو ببین کبودی چشامو/شب من بیا گوشه ویرونه/بی تو غریبونه پروانه مرد از تازیونه/من الذی ایتمنی تو پاره قلب منی/چرا تو خونین دهنی بابای خوبم/چشمم قربون چشمای گریونت/مثل دندونم افتاده دندونت/چشمم گریونه چشمای گریونت/مثل دندونم افتاده دندونت/می دونی چقدر دلم بغل می خواد/وقتی سرت افتاد از روی نی رقیه جون داد/نمی بینمت دیگه با این چشما/حس می کنم اما سوخته محاسن تو بابا/سوخته تموم پیرهنم/میشه خرابه مدفنم/شکر خدا بی کفنم/مثل تو بابا