شب پنجم محرم 1400 - محمود کریمی

مناجات - بدجور دلم اسیر مرداب شده چون رابطه‌ام با تو شکرآب شده امروز چه فایده نباشی، فردا بر طاقچه، عکس نوکرت قاب شده همه آهوان صحرا سر خود نهاده بر کف به امید آنکه روزی به شکار خواهی آمد

زمینه - با تو رها می‌شه، دل از رنج و محن نام تو شد ذکر علی‌الدّوام من ای پسر اوّل فاطمه، مدد یا حسن بن حضرت اباالحسن ذکر علی‌الدّوام من دلبر من و امام من به محضرت سلام من یا سیّدی یا حسن شیری و شیرزاده‌ی شیر خدا حک شده اسمت روی شمشیر خدا بر سر اصحاب جمل، نازل شد با نگاهت، خشم نفس‌گیر خدا نجل علی، شیر جمل فرمانده‌ی خیرالعمل در شجاعت ضرب‌المثل یا سیّدی یا حسن صاحب بیرق سیاه کربلا بانی موکبای راه کربلا امیر عالم، بوده تحت امر تو دست تو رو بوسیده شاه کربلا شاه شهید، شاه کرم باب‌النّجات، باب‌النّعم او بی‌کفن، تو بی‌حرم یا سیّدی یا حسن روضه‌ی تو راز دل محرّمه ای که تویی محرم راز فاطمه می‌تپه قلب زینب و حسین برات مطیع محض توئه، شاه علقمه تو و حسین، شمس و قمر هر دو غریب از هرنظر شیب‌الخضیب، پاره جگر یا حسین یا حسن

روضه - خواهرم؛ جون تو و جون حرم خواهرم؛ جون تو و دسته‌گل برادرم اگه آماده‌شدی؛ وقت جداییمونه باید این بچّه‌یتیم پیش خودت بمونه دخترا جدا نشن از پیش مادراشون توو گوش کسی یه‌وقت گوشواره جانمونه دل من نگرونه برادر زادمونه می‌ترسم خودش بیاد؛ خودشو به مقتل برسونه برادرم؛ تنها نذار خواهرتو برادرم؛ یکم بمون تا ببوسم حنجرتو این که جون به لب می‌شه با گریه کردن تو جایی آروم نمی‌شه جز روی دامن تو هنو هیچی نشده، جون به لبش رسیده وای اگه ببینه خنجر روی گردن تو ببینه تووی مقتل، پر از خونه تن تو چه جوری بمونه، ببینه پرپر زدن تو ای خدا؛ عمو جونم می‌خواد بره چیکار کنم! چرا منو نمی‌بره عمّه‌جون؛ طاقت موندن می‌دونی ندارم کاش منم یه نامه داشتم که براش بیارم کاش توو نامه‌ی بابام، اسم منم میومد یا منو ببر عمو یا که بمون کنارم شبیه علی‌اصغر، فداییتو نگاه کن یه شمشیر بده و جنگیدن منو نگا کن عمّه‌جون؛ میون میدونو ببین عمّه‌جون؛ بذار برم، عمو جون افتاد رو زمین عمّه! تا دیر نشده، بذار برم توو میدون نگاه‌کن بالا و پایین میره شمشیراشون دیگه نه می‌بینمش، نه می‌شنوم صداشو صدای عمو دیگه گم‌شده توو صداشون یکی از بین لشکر داره میاد با خنجر ببین عمّه بهش آب نمیدن لحظه‌ی آخر

روضه - ای حسینم به سمت گودال از خیمه دویدم من شمر جلوتر بود دیر رسیدم من سر تو غوغا بود ناله کشیدم من سر تو را بردن دیر رسیدم من یه گوشه ی گودال مادرو دیدم من که رفته بود از حال دیر رسیدم من

واحد - عاقل ندیدم، عاشق و دیوونت نباشه عاشق ندیدم، دربه‌در خونه‌ات نباشه من فقط عشقو تووی دلای اباالفضلی دیدم کفر اگه نبود، همه عاشقاتو می‌پرستیدم آسمون اگه صد تا ماه دیگم بیاره بازم پیش برق چشای تو، کم می‌آره اگه لیلی می‌دیدت، جای همه مجنونی می‌کرد اگه یعقوب می‌دیدت، یوسفشو قربونی می‌کرد رفته اختیار دل دیوونم ز دستم چشمای خمارتو ندیده، مست مستم اومدم گره ز کارم وا کنی، گرفتارت شدم پی درمون دلم اومدم و بیمارت شدم

سینه زنی - مظلوم حسن آقا حسن غریب حسن تنها حسن ای کریم آل عبا سبط اول مصطفی ای کریم آل عبا نجل رشید مرتضی ای کریم آل عبا محرم قلب فاطمه ای کریم آل عبا امام شاه کربلا ای کریم آل عبا

جفت - بین میدان غرق اشک و آهم ای عمو پای برهنه پی ذوالجناحم ای عمو ای عموی بی‌کس و بی‌سپاهم ای عمو من با تو در میان قتلگاهم ای عمو من غرق اشک و آهم ای شاه بی‌سپاهم من با تو راهی آن گودال قتلگاهم ای عمو من می‌آیم به جای اکبر تو ای عمو نیزه‌داران همه دور و بر تو ای عمو زخمی از نیزه شده پیکر تو ای عمو می‌آید ناله‌های مادر تو ای عمو غرق خون پیکر تو؛ دشمن دور و بر تو آید از بین خیمه، ناله‌های خواهر تو یا من عینی الیک یا ثارالله یابن الحیدر یا من قلبی لدیک یا ثارالله یابن الحیدر ذکری لک لبّیک یا ثارالله یابن الحیدر صلّ الله علیک یا ثارالله یابن الحیدر یا امین‌الله، یابن الحیدر ابی عبدالله، یابن الحیدر

تک - جان ما وقف یاری دینه همه‌ی درس عاشورا اینه ای شمشیر حق؛ قاتل باطل مددی مولا، یا ابوفاضل بر لبان پسر امّ‌بنین رجز حیدر امیرالمومنین این عزا یعنی هیهات از ذلّت تا ابد بالاست، سر این ملّت ملّت بیدار، ملّت آگاه رهبر ملّت، ابی‌عبدالله به وعده‌ی الهی دارد یقین شیعه‌ی حیدر امیرالمومنین کابوس دشمن، اسم عبّاسه شاگرد عبّاس، دشمن‌شناسه اصلاً اباالفضل یعنی اطاعت مطیع محض امر ولایت ناصر ولایت و ناصر دین پسر حیدر امیرالمومنین