شب دوم محرم حسن خلج سال 1400

کاروان با وقار وارد شد/یار ما با نگار وارد شد/آینه با تمام آینه ها/بین گرد و غبار وارد شد/در یمینش زهیر زانو زد/و حبیب از یسار وارد شد/آمده بر سر قرار اما/خواهرش بی قرار وارد شد/خواهر تک سوار در محمل/بین هجده سوار وارد شد/دختری نیز با دو تا خلخال/با دو تا گوشوار وارد شد/روبرو نیز سی هزار نفر/لشگر نیزه دار وارد شد/شمر در قتله گاه وارد شد/بعد از آن یک سپاه وارد شد/گوییا وقت ذبح اعظم شد/بدن شاه نامنظم شد/شاه افتاد بی رمق اما/چکمه در پای شمر محکم شد

میان این همه مخلوق برگزیده شدم/برای گریه به داغ تو آفریده شدم/اگرچه وصل نصیبم نشد ، اما خدا را شکر/یکی دو بار حوالی یار دیده شدم/اگر که اهل توام ، کار من نه کار تو بود/رمیده از همه جا سمت تو کشیده شدم/اگرچه هیچ ندارم ، سلاح گریه که هست/به لطف خشکی لب هات آبدیده شدم/نبود آتش داغ تو خام می ماندم/به مجلس تو رسیدم اگر رسیده شدم/به ذکر نام شریفت گذشت عمرمن و/خوشم که پیش نگاه خودت خمیده شدم

اینجا از دوری از غربت لبریزه/اشکام پنهونی رو گونم میریزه/می بینی حسین دستای لرزونم/حال پریشونم بی تو چطور زنده بمونم/گردش چشات منو پر از غم کرد/اسیر ماتم کرد برا تو دلواپسم کرد/تو تک سوار زینبی دار و ندار زینبی/تنها نگار زینبی تنهام نزاری/شرح حال من گرمای این منزلمی سوزه جانم بالای این محمل/به زینب نگو جدایی در پیشه/قلبم پر آتیشه نگو سرت سوار نیزه میشه/نگو سهم من طناب و زنجیره/انگار که تقدیره آتیش به معجرم می گیره/باید برم با اضطراب بدون محرم و نقاب/میون مجلس شراب تنهام نزاری