شب اول محرم 1400 - میثم مطیعی

زمزمه - آهای آهای حسینیا، علم شده توو کربلا، بیرق مشکی عزا محرم از راه رسید... میاد صدای پای اشک، تنگه دلم برای اشک، روضه و های های اشک محرم از راه رسید... فاطمه رسید، با چشم بارونی تووی مُشتشه، پیراهنی خونی از قد خمش، حرفاشو میخونی وای حسین، لب‌تشنه‌ی بی سر وای حسین، ای غریب مادر وای حسین، وای حسین «وای حسین» من از توام تنهاترم، نمی‌بینی توو کوچه‌ها، مسلم تو چه بی کسه من اشتبا کردم نیا... کاری ازم برنمیاد، هرچی میگم نیا حسین، صدام بهت نمیرسه من اشتبا کردم نیا... بیعتا شکس، این مردم بی عارن کوفیا همه، سرگرم دینارن واسه کشتنت، قصد قربت دارن ای حسین، اگه میشه ای مرد ای حسین، جون مسلم برگرد! ای حسین، ای حسین «وای حسین» میدونی نقشه‌شون چیه؟ میخوان که تشنه جون بدی، تو و تموم بچه‌هات نیا به خاطر رباب... وای از دمی که نوحه‌ی، یه مادری بلند میشه، موج مزن آب فرات نیا به خاطر رباب... حرمله داره، سه شعبه میاره توو خیالشه، گلوی شیرخواره فکر و ذکرشه، غارت گهواره وای حسین، اصغر رو برگردون وای حسین، جون میده دور از جون وای حسین، وای حسین «وای حسین» شاعر : سید مهدی سرخان

زمینه - امیر بی سپاه، نیا که مال و جاه غصه‌ی اهل کوفه شد قلوبهم معک، سیوفهم علیک قصه‌ی اهل کوفه شد با دست بیعتی که به دست ما گذاشتن حالا مارو تنها گذاشتن اونایی که نامه نوشتن رو وعده‌هاشون پا گذاشتن برگرد حسین! می‌بینم دریای خون برگرد حسین! می‌بینی داغ جوون «حسین! پدر و مادرم به فدات» یه جوری کاش می‌شد، که می‌رسید بهت پیام مسلم غریب حسین من نیا، وفای کوفیا فقط سرابه و فریب اون مردمی که به پای حرفام نشستن حالا همه بیعت شکستن همونا که نامه نوشتن حالا دیگه دستامو بستن برگرد حسین! رحمی نیس توو این دیار برگرد حسین! زینب رو اینجا نیار «حسین! پدر و مادرم به فدات» هزارتا مثل من، فدای تو بشن فدای اشک بچه‌هات چطور بگم آقا، تو رو خدا نیا به خاطر مخدرات کوفه یه روزی دست زینب رو می‌بنده یه روزی به اشکاش می‌خنده الهی که خواهر نبینه سری روی نیزه بلنده برگرد حسین! این مهمونی غربته برگرد حسین! اینجا حرف غارته «حسین! پدر و مادرم به فدات» شاعر : محمد رضا رضایی

روضه

زمینه - فریادش طوفان صحرا صحرا چشمانش گریان دریا دریا خسته، لب‌تشنه، تنها تنها آه و واویلا نفس آخرش آتش زده به دل ها: میا به کوفه، میا به کوفه برسان ای صبا فریاد او به مولا: میا به کوفه، میا به کوفه ای کشته‌ی عشق، ای سردار تنها پایان تو شد آغاز عاشورا تنها و بی یار و سرگردان در شهر رسوای بی‌دردان می‌جنگد مردی با نامردان آه و واویلا همه بیعت شکستند و نشستند و نمانده یاری برای مسلم، برای مسلم همه ترسو، همه دنیاپرستند و نمانده یاری برای مسلم، برای مسلم ای کشته‌ی عشق، ای سردار تنها پایان تو شد آغاز عاشورا شاعر : دکتر محمدمهدی سیار

شور - سید و مولا حسین، آرام دل ها حسین زمزمه عاشقان، یاحسین و یاحسین ندارم غیر تو فکر و خیالی بنفسی انت و اهلی و مالی روضه های مقتل را، مثل باران می گرییم در غم تو این شبها، با شهیدان می گرییم اشک ما مرثیه خوان فرات است مولای ما قتیل العبرات است با ولایت می مانیم، شور ما از عاشوراست ای عاشقان بسم الله، راه قدس از کربلاست تنها نگذارم در میدان، ولی را مولایم رهبرم سِید علی را کل یوم عاشورا، کل ارض کربلا وارث خون حسین، مهدی زهرا بیا یار مظلومان کی میرسی از راه العجل العجل یا حجةَ الله شاعر : محمد مهدی سیار و میلاد عرفان پور