شب چهارم محرم 96 - محمدحسین پویانفر

روضه - تا مرا در گناه دید حسین زودتر از همه دوید حسین باید از او فقط شنید خدا باید از ما فقط شنید: حسین گل مردم به ما چه مربوط است گل ما را که آفرید حسین در ازای دو قطره خون گلوش از خدا خلق را خرید حسین حج نرفتیم، کربلا رفتیم کعبه را سمت ما کشید حسین کعبه هم در طواف می‌گوید لک لبیک یا شهید، حسین آنقدر داد زد ته گودال تا به داد همه رسید حسین نیزه‌ها هر کدام طعمی داشت همه را یک به یک چشید حسین از زرنگی نیزه‌دار نبود به خدا نیزه را ندید حسین*** امام حسین الهی بشم فدات فدای اون ترکای رو لبات یه عمریه آقا از عنایتت سینه زن بودم میون هیئتتات نوکرتم تو کس و کارمی و توی اوج بی کسی یارمی و خدا رو شکر تو تب و تاب منی آبروم اینه تو ارباب منی آرزومه جون بدم تو روضه هات برا خشکی و ترک های لبات جون بکنم میون سینه زنی واسه اینکه تو آقا بی کفنی یک نفری تو میون قتلگاه تو رو تنها گیر آوردن یه سپاه خاک به سرم بریدن سر تو رو کشیدن معجر خواهر تو رو

واحد - دل به عشق تو دادم ز کف میام به پابوست از نجف سر نمازای صحن تو ملائک ایستادن صف به صف رؤیام اینه یه نماز تو حرم تا که سایه ت باشه روی سرم اربابی و صاحب و نوکرم من لی غیرک یا حبیبی حسین پیچیده تو روضه دم به دم شمیم عطر سیب حرم چی می شه که امسال اربعین بیام زیارت با مادرم من چی دارم غیر این پرچما من چی دارم غیر این روضه ها من چی دارم غیر کرب و بلا

شور - کشتی نجاتی حسین عالی درجاتی حسین تو آب حیاتی حسین تا مستم مست از نام حسین لبریز از جام حسین منم عبد و غلام حسین دین و دنیا دارم در این خونه جا دارم مثل زهرا مادر مثل حیدر بابا دارم ای قبله ی عالم حسین ای صاحب پرچم حسین ای شور محرم حسین عشقم نام زیبای حسین عشقم سقای حسین شب کرب و بلای حسین تا این دنیا دنیاست علم عباست بالاست روزی نوکرها توی دستای بی بی زهراست تا لحظه ی آخر حسین من عبدم و نوکر حسین تو شاهی و سرور حسین سر می ذارم رو تربت تو خونمه هیئت تو صدقه سر دولت تو پایان و آغازم به غلامی تو می نازم یادم دادی جز تو به کس دیگه ای رو نندازم