شهادت حضرت امام محمد باقر (ع)،‌ سید رضا نریمانی

راندن درماندگان اصلا نمی آید به تو /جز عطا، ای آسمان اصلا نمی آید به تو /دلشکسته آمدم سویت، پناه آورده ام /دل شکستن بی گمان اصلا نمی آید به تو / من سرم خورده به سنگ و ناتوان برگشته ام /قهر با این ناتوان اصلا نمی آید به تو /حق من این است رسوایم کنی با این وجود /حضرت صاحب زمان اصلا نمی آید به تو / ما عزاداران زهراییم، پس با این حساب /بستن در رویمان اصلا نمی آید به تو***مرا با یک نظر، اهل نظر کن /مرا تا زنده ام اهل سحر کن /اگر هر جا که من هستم نیایی /بیا من می روم، زین جا گذر کن /اگر رد می شوی از این محله /نگاهی بر گدای بی وفا کن /پس از آنکه گذشتی از گناهم /نصیبم یک سفر کرب و بلا کن /نگرانم نکند من به محرم نرسم***روی در خون سر انگشت مرا می بینی /خانه ات را کسی اندازه ی من در نزده /گر به زهرا برسد نامه ی ما نیست غمی /هر کسی بچه ی بد را زده، مادر نزده

غروب و دلتنگی، چشم به خورشید می دوزه /تو این همه غربت دلم براتون می سوزه /نبردی از حرم نصیبی /بالا سرِ تو نیست حبیبی /تو شهر جدتم غریبی /امام باقر، امام باقر /غریبی و یه خادم و یه پرده داری نداری /این شبا حتی یه نفر زائری داری، نداری /تو مدینه یه روضه و یه عزاداری نداری /حتی کنار خاکتم شمع مزاری نداری /یا مظلوم امام باقر***می سوزه قلبم چون دلم پر از رنج و درده /الهی اون روزا بره دیگه بر نگرده / روزی که شمر دلا رو خون کرد /خون به دل پیر و جوون کرد /نیزه ای شاه رو سرنگون کرد /ای وای از این غم ، ای وای از این غم / مگه یادم میره عمو علقمه رفت و نیومد /علی اکبر زیر لب با زمزمه رفت نیومد /وقتی که شیرخوار وسطِ این همهمه رفت نیومد /نفس ارباب جلو چشم فاطمه رفت نیومد /یا مظلوم امام باقر***چه جور بخونم باز مصیبت کربلا رو /مهمونیِ کاخ و سرِ تو تشت طلا رو / یکی یه چوب خیزرون داشت /رو لبشم زخم زبون داشت /چشمای ما با گریه خون داشت /ای وای از این غم ، ای وای از این غم /همه تماشا اومدن، دور ماها غلغله بود /نشد بایستم روی پام چون کف پام آبله بود /عمه رو می زدن ولی بین ماها فاصله بود /نشد سپر شم من براش، به گردنم سلسله بود /یا مظلوم امام باقر

حبیبم، تو دنیایی که هستم آقا غریبم /رفیقم، تو تنهام نذاشتی قد یک دقیقه م، حسین جان /بمونه، دو خط شعر نوشتم رقیه ت بخونه /نوشتم، من هر وقت بهت فکر کنم تو بهشتم، حسین جان /عزیزم، می خوام باز دو قطره برات اشک بریزم /امیدم، به هر چی که می خواستم اینجا رسیدم، حسین جان /نمردم، دیدی مادرم رو زیارت آوردم /تو دیدی، خودم رو به آقام اباالفضل سپردم، حسین جان /درسته گاهی آبروت رو بردم /چوب گناهامو همیشه خوردم /حال خرابم رو خودت درست کن /من همه چی مو به خودت سپردم /حسین من حسین عزیز زهرا***خرابم، نمازم قضا شد ولی من تو خوابم /می ترسم، چی میشه قیامت حساب و کتابم /پناهم، به جون رقیه آقا چشم به راهم /گداتم، شب اول قبر کی میده نجاتم، حسین جان /هی به دلم میگم خدا رو داری /قول آقات امام رضا رو داری /دوست دارم آقا صبح روز محشر /بگی غمت نباشه ما رو داری /حسین من حسین عزیز زهرا

می کُشند هر کجا می رسه صدای "یا علی" /اِنتَقِم مُنتَقِم، العجل بگو یه "یا علی" /زاریا، یمن، دمشق، بحرین به انتظار که تیغ ذوالفقار در نیامه /اوج عزت و شرف، بیداریِ دلا شبیه کربلا تو قیامه /حق می ماند، ظلم می میرد /آهِ مظلوم دامنِ ظالم می گیرد /العجل بقیة الله

آمده ذی الحجه و افتاده ام یاد منا /من شدم عمری اسیر خاطرات کربلا /در لوای علم کارم روضه خوانی بوده است /چند سالم بوده که قَدّم کمانی بوده است /باقرم آن کس که پیرم کرده اند از کودکی /موقعِ دشنام سیرم کرده اند از کودکی /گرچه بر سجاده کارِ من دعا بوده فقط /منبرِ من روضه های کربلا بوده فقط /قال باقر، قال صادق می شود آخر حسین /نوحه ام حالا شده "ای کشته ی بی سر حسین" /سوختم که پیکرم تشییع شد با "یا حسین" /چون که در گودال رفته زیرِ دست و پا حسین /زخم کاری شد ولی با جان من کاری نداشت /کاش این زنجیرها در حبس بیماری نداشت /دومین مردی که در زنجیر می آمد منم /هی زمین می خورد و گاهی دیر می آمد منم /زیر پایم آبله با خار می بینم هنوز /آنقدر شلاق خوردم تار می بینم هنوز /آه و زاری در بیابان داشتیم و خواب نَه /سوختم وقتی که آتش بوده اما آب نَه /یا اباعبدالله، یا اباعبدالله

حرم آرامشی داره، دوای چشم کم سومه /حرم آرامشی داره که با اسمش دل آرومه /حرم آرامشی داره که تو هیچ جای دنیا نیست /حرم آرامشی داره که تو هیچ جایی پیدا نیست /حرم اونه که عمری پای عکس اون زانو زدم /حرم اونه که روزی صد هزار دفعه بِهش رو زدم /حرم اونه تو رؤیا، اونو با مژه م جارو زدم /دنیام حرمه، عقبام حرمه /من قشنگترین رویام حرمه /امروزم حرمه، فردام حرمه /عکس روبرو چشمام حرمه /هستیم حرمه، مستیم حرمه /اون که از خدا می خوام حرمه /آقام یا حسین، آقام یا حسین ***دل من وقتی می گیره، می شینم روضه گوش میدم /وقتی از غصه ها سیره، می شینم روضه گوش میدم /به خدا بهتر از ذکرت دیگه آوایی نشنیدم /توی اسمت چه سری هست، اینو هیچ وقت نفهمیدم /اونی که بی تو باشه چه جوری دلش آروم میشه /اونی که با تو باشه دیگه از بهشت محروم میشه /اونی که بی تو باشه به بیچارگی محکوم میشه / با تو امیرم، بی تو اسیرم /از تو دور بشم آقا می میرم /با تو آرومم، بی تو نمونم /آب خوش بی تو آقا حرومم /با تو می مونم، بی تو خزونم /من تو آتیشم باشم می خونم /دنیام حرمه، عقبام حرمه /من قشنگترین رویام حرمه /امروزم حرمه، فردام حرمه /عکس روبرو چشمام حرمه /هستیم حرمه، مستیم حرمه /اون که از خدا می خوام حرمه /آقام یا حسین، آقام یا حسین

منو یه کم ببین، سینه زنیمو هم ببین /ببین که خیس شدم، عرق نوکریمه این /دلم یه جوریه ولی پر از صبوریه /چقدر شهید دارن میارن از تو سوریه /منم باید برم، آره برم سرم بره /نزارم هیچ حرومی طرف حرم بره /یه روزی هم بیاد نفس آخرم بره /منم یه مادرم، پسرمو دوستش دارم /ولی جوونمو به دست بی بی می سپارم /بی بی قبول کنه بشه مدافع حرم /قسم به اون بدن که چیدنش روی حصیر /منم شبیه اون عقیله ای که شد اسیر /به غیر زیبایی نمی بینم تو این مسیر***سپردمت به خدا و به ریگ های بیابان /سپردمت به غبار و به خارهای مغیلان /سپردمت به وحوش و به شیرهای درنده /به مردمان دهاتی، به آهوان پریشان /به باد گفتم اگه شد مرتبت بکند /که تا خمیده نگردد دوباره مادرجان /سپردمت به هر آن چه که هست اما تو /سپردی ام به که رفتی، به دلقکان، به کنیزان /به شمر و خولی و اخنث، به حرمله، به سنان