شهادت امام محمد تقی (ع)،‌ سید رضا نریمانی

درد من جان کندن آقاست زیر نیزه ها /حاجت درمان ندارم، مبتلاتر می شوم /روضه نمی خواهد تنی که سر ندارد /قربان آن آقا که انگشتر ندارد***از صدای نفس نفس زدنت همسر تو چقدر شاکی بود /شده پیراهن تنت تازه مثل آن چادری که خاکی بود /تا صدایِ غریبی ات نرسد با کنیزانِ خانه کف می زد /ناله ای از مدینه فاطمه و ناله ای حیدر از نجف می زد /و کنیزی که آب آورد و تو به یادِ هلال افتادی /همسرت کاسه را شکست و سپس تشنه مثل حسین افتادی /پیکر تو ز پشت بام افتاد ولی آقا به خون نشسته نشد /به لبِ پلّه خورد لب هایت ولی دندان تو شکسته نشد /چقَدَر خوب وقتِ تَدفینَت سهم قبرت به جز گلاب نشد /و از آن بهتر اینکه در یک طشت سَرَت آلوده یِ شراب نشد

آقای من قربون اون صحن و سرات شم /دلم می خواد خادم اون کبوترات شم /دلم اسیر کاظمینه /همیشه من سنگتو می زنم به سینه /تا که یه روز امام رضا منو ببینه /دلم برات به شور و شینه /به عشق تو دل از زمونه می کنم /هوای تو گرفته روضه خوندنم /تا جون دارم برا تو سینه می زنم /وای غریب آقام***غریبی و کسی ازت خبر نداره /غریب تره اون کسی که خواهر نداره /شکسته بالی و دلت خون /بگو چرا چشمات یه کاسه خون شده /تنت تو حجره غرق خاک و خون شده /بگو چرا تن تو نیمه جون شده /به عشق تو دل از زمونه می کنم /هوای تو گرفته روضه خوندنم /تا جون دارم برا تو سینه می زنم /وای غریب آقام***غریبی و دور و برت غائله کردن /کنیزکا دور و برت هلهله کردن /با تشنگی بردنت از حال /درسته که دل تو از مدینه خون بود /تن تو هم سه روز به زیر آسمون بود /دلا بمیره واسه گودال /آخه نبود مدینه مثل کربلا /تنت نشد غارت قوم بی حیا /برات بگم که چی گذشت تو قتلگاه /یکی می خواد بازم یه شر به پا کنه /یکی می خواد سر از تنش جدا کنه /زینب نبینه اینا رو خدا کنه /یکی نشست با چکمه روی پیکرش /سر از قفا برید جلوی مادرش /یکی برید انگشت و با انگشترش / وای غریب آقام

دشمنانت یک طرف، آن آشنا از یک طرف /بی وفایی یک طرف، زهر جفا از یک طرف /کلّ عالم خون بگرید در عزای تو کم است /ارضیان از یک طرف، اهل سما از یک طرف /ارباً اربا شد دلت از فتنه ی نامردی اش /زهر کاری یک طرف، رقاصه ها از یک طرف /تشنه ای و طالب آبی و آن ها یک طرف /بر زمین می ریزد آب آن بی حیا از یک طرف /می کشد جسم تو را تا بام خانه، پیکرت /می خورد بر کنج پله بی هوا از یک طرف /خاطرات کوچه و گودال پیرت کرده اند /داغ مادر یک طرف، کرب و بلا از یک طرف /تشنگی تاب و توانش را ربود و ناگهان /بر زمین افتاد از زین شاه ما از یک طرف /پیرمردان آمدند و بهر قربت می زدند /با لگد از یک طرف، چوب عصا از یک طرف /کربلا بال کبوتر نیست، جانم را گرفت /باد داغ از یک طرف، زلف رها از یک طرف

کرب و بلا همیشه بوده برام یه مکتب /سلام من به تل زینبیه و زینب /ان شاءالله که تو حرمش سلام ما رو هم رسوند /شهیدی که جنازه شم رو خاکای سوریه موند /عکس شهیدشو آورد یه شب تو روضه مادرش /عکسی که توی کربلا گرفته بود با پسرش /هر دم هر شب "یا حسین یا حسین" می گفت /نذر زینب "یا حسین یا حسین" می گفت /حسین حسین آرام جانم، حسین حسین روح و روانم***فدای عاشقی که عشقو به ما نشون داد /تو کربلا به عشقِ حسین دو تا جوون داد /هوای نوکریمو داشت نگاه لطف و کَرمش /دست خدا پشت سرِ مدافعان حرمش /عقیلة العرب مدد که روز استقامته /موقع استراحتِ ما بعد از شهادته /دارن میرن رفقا رفقا آقا /میشن جزو شهدا شهدا آقا /حسین حسین آرام جانم، حسین حسین روح و روانم

لیلای منی، مجنون تو ام /هر شب تو حرم مهمون تو ام /من با تو باشم آروم می گیرم /آرامشمو مدیون تو ام /سینه نزنم دیوونه میشم /چون کارم اینه، گریون تو ام / لحظات خوبمو تو هیئتم /مادرت به روضه ها میارتم /می دونه که عاشق زیارتم / آرامشم، تنها خواهشم /هر جا که تو باشی اونجا خوشم /آخر خودم رو برات می کُشم /یه کاری کن دیوونه شم /حسین وای، حسین وای***تو روضه ی تو پرپر می زنم /با سینه زنی من در می زنم /اسمت "یا حسین" مستم می کنه /با اسم حسین ساغر می زنم /چون عشق تو ریخته توی دلم /بوسه به پای مادر می زنم /اسم تو دلیل استجابته /همه زندگیم به زیر قبته /آرزوی نوکرت شهادته / بیچارم و ببین آوارم و /دوری گره می زنه کارمو /خیلی آقا تو رو دوست دارم و / واسه حرم خمارم و / آرامشم، تنها خواهشم /هر جا که تو باشی اونجا خوشم /آخر خودم رو برات می کُشم /یه کاری کن دیوونه شم /حسین وای، حسین وای

منو یکم ببین، سینه زنیمو هم ببین /ببین که خیس شدم، عرق نوکریمه این /دلم یه جوریه ولی پر از صبوریه /چقدر شهید دارن میارن از تو سوریه /منم باید برم، آره برم سرم بره /نزارم هیچ حرومی طرف حرم بره /یه روزی هم بیاد نفس آخرم بره /حسین آقام آقام***یه دست گل دارم، برای این حرم میدم /گلم که چیزی نیست، برا حرم سرم میدم /برای قربونی اسماعیلو میدم با عشق /خودم با بچه هام فدای بانوی دمشق /منم یه مادرم، پسرمو دوسش دارم /ولی جَوونمو به دست بی بی می سپارم /بی بی قبول کنه، بشه مدافع حرم /حسین آقام آقام***اونا که از جنون یک کلمه نفهمیدن /شبیه شامیا به گریه هام می خندیدن /کنایه می زنن، دلمو می سوزونن و /می خوان با حرفاشون خالی کنن دل منو /قسم به او بدن که چیدنش روی حصیر /منم شبیه اون عقیله ای که شد اسیر /به غیر زیبایی نمی بینم تو این مسیر /حسین آقام آقام***سایه ی سرم تا که تو رفتی همسرم /همش بهونه ی تو رو می گیره دخترم /به جای لالایی روضه براش می خونم و /دم "بابا بابا"ش داره می گیره جونمو /گناه دخترم چی بوده که بابا ندید /گلم بابا می خواد، جواب ناله شو بدید /فقط رقیه جون صدای بچه مو شنید /حسین آقام آقام