شهادت امام محمد تقی (ع)،‌ سید رضا نریمانی

هیچ امیدی نباشد بر من و احوال من /مستحق هیچ پروازی نباشد بال من /کارهای من وصالت را به تاخیر افکند /بوی هجران می دهد پرونده ی اعمال من /من دگر آن نوکر خوب و قدیمی نیستم /این لباس نوکری گریَد بر این احوال من /بارها دستم گرفتی و نمک گیرت شدم /بارها شد جای من تو آمدی دنبال من /بارها خوردم زمین، از جا بلندم کرده ای /شکر یک نعمت نکرد آخر زبان لال من /یاد آن حال و هوای خلوت با تو به خیر /با دعای خویش ده تغییر سوء حال من /تا دم آخر منم شرمنده ی احسان تو /من گنه کردم تو کردی گریه براحوال من***جان بر لب است از غم جانان دعا کنید /شاید به سر رسد شب هجران دعا کنید /یا ایها الرئوف شما واسطه شوید /با بی کسیم، حضرت سلطان دعا کنید /ما آمدیم اذن محرم به ما دهید /آقا برای ماه عزامان دعا کنید /ما گریه می کنیم که یک روز جان دهیم /از داغ خشکی لب عطشان دعا کنید

قدمش ناگهان شتاب گرفت /طرفش رفت و ظرف آب گرفت /آب را که بر روی زمین تا ریخت /در همان لحظه قلب زهرا ریخت /روضه کوتاه، نکته سر بسته /حجره تاریک، حجره در بسته /جگری رفته رفته سم می خورد /پشت در دست ها به هم می خورد /عرش را ناله ای تکان می داد /تشنه ای روی خاک جان می داد /زهر بی تاب کرد جانش را /سوخت تا آب کرد جانش را /مثل اکبر شده ولی بهتر /ظاهر جسمش از علی بهتر /این جوان، آن جوان تفاوت داشت /زخم زهر و سنان تفاوت داشت /این جوان پیکرش که سالم بود /جگرش نه، سرش که سالم بود /موقع دفن لااقل سر داشت /بدنش می شد از زمین برداشت /به تنش پای نیزه باز نشد /در نهایت عبا نیاز نشد /بگذرم؟ نگذرم؟ نمی دانم /وسط چند روضه حیرانم /تا بفهمم گریز آخر را /می روم بیت های دیگر را /تشنه در آفتاب بنویسم /از زبان رباب بنویسم /آدم تشنه تار می بیند /همه جا را بخار می بیند /بدتر اینکه غبار هم باشد /یک بیابان سوار هم باشد /تازه حالا حساب کن دورش /چند تا نیزه دار هم باشد /در میان هجوم نامردان /خواهری بی قرار هم باشد***تو رو اعدا زدن، تک و تنها زدن /تو شلوغی چقدر به تنت پا زدن /همه جا شد غبار بس که رد شد سوار /جای نعلاست روی تن تو یادگار /به خاک ماتمم نشوندن، تو رو به قتلگاه کشوندن /فاتحة الکتاب زهرا، فاتحه تو با نیزه خوندن

جوون بودی، پر از درد و پر از ماتم /جوون بودی، واسه زخمات نبود مرهم /جوون بودی /ای بی وفا زمونه، چی سر تو آورد تو خونه /نفرین به بی وفایی که تن آقام نیمه جونه /نفس نفس زدی به یاد مادرت /کسی پیشت نبود دمای آخرت /یا جوادالائمه***دلت خونه که تنهایی توی خونه ت /دلت خونه، غم و غصه روی شونه ت /دلت خونه /کف می زنن کنیزا، سر تو رو خاک میذاری /با یاد مادرت با چشمای گریون خون می باری /میون هلهله زدی تو دست و پا /رو خاک حجره ای مثل امام رضا /یا جوادالائمه***غریب موندی تو غربت بی کس و تنها /غریب موندی مثل جدت تو هم آقا /غریب موندی /اشک چشمات دوباره تو غریبی داره می باره /با یاد اون تنی که میون گودال سر نداره /به روی نیزه ها سر تو بی بدن /فدای غربتت غریب بی کفن /نفس نفس زدی به یاد مادرت /کسی پیشت نبود دمای آخرت /حسین حسین

درای حجره بسته بود و نگاهش پر از درد /می بینی روزگار بی وفایی با آقا چه ها کرد /هم می سوزه، هم آه می کشه /هم می باره فلک از غمش /هم می خندن به اشک چشماش /من می میرم برا ماتمش /دست و پا می زنه، بمیرم بمیرم /ناله ها می زنه، بمیرم بمیرم /اسم زهرا رو کنج حجره هی صدا می زنه، بمیرم /بمیرم پسر امام رضا بمیرم***خونه بی کس و غریبه، غمش بی حسابه /تموم ناله هاش یه عمره بدون جوابه /سر میذاره به روی زمین /ای وای، ای وای رُخش شد کبود /خیری آقام تو دنیا ندید / این بی رحمی نه حقش نبود /روی خاکا به یاد زهرا، بمیرم بمیرم /خیلی دلگیره از زمونه بمیرم بمیرم /میره اما دلش شکسته، داره از مادرش نشونه، بمیرم /بمیرم پسر امام رضا بمیرم***تو لحظه های آخر تو رسیده مرادش /تموم روضه های کربلا رو میاره به یادش /شد گریه کار ابن الرضا /تشنه لب بود دم آخرش /می دونه کربلا لب تشنه /جدش تو گودال جدا شد سرش /دست و پا می زنه، بمیرم بمیرم /ناله ها می زنه، بمیرم بمیرم /اسم زهرا رو کنج حجره هی صدا می زنه، بمیرم /نانجیبی که بی حیا شد واویلا /فاطمه دید سرش جدا شد /جسمش رو می کشیدن و بعد تا سه روز پیکرش رها شد /واویلا از عزای کربلا

بدون تو آقا زندگی چه بی معناست /ولی همه عمرم با تو مثل عاشوراست /گریه برای تو رزق منه هر سال /نگاه تو میشه مُحَوّلُ الاحوال /اشکای نم نمی دارم، ای کعبه زمزمی دارم /هر لحظه بی قرارم کن، با عشقت عالمی دارم /اباعبدالله حسین ثار الله***سوره ی "و الفجر"ت آیه آیه ماتم شد /چون "وَ لیالٍ عَشر" ده شب محرّم شد /گریه برای تو نشون ایمانه /حلاوت ذکرت شیرین تر از جانه /با شور و غیرت و اخلاص، هر گوشه خیمه ای برپاست /هر کس که خادمت باشه می گیره دستشو عباس /اباعبدالله حسین ثار الله***آقا قبولم کن اربعین منم باشم /قدم قدم می خوام راهی حرم باشم /گریه برای تو چراغ راه ماست /از اول جاده کرب و بلا پیداست /چشمامون غرق بارونه، مشتاق تو دلامونه /با یاد خشکی لب هات، زائرت تشنه می مونه /اباعبدالله حسین ثار الله

این روضه ی ماست رضوان حسین /جبریل امین دربان حسین /تا می خوری آب با گریه بگو /قربان لبِ عطشان حسین /ای تشنه لب افتاده به خاک /افتادی لب دریای فرات /ای کشته ی اشک، ای زنده ی عشق /آقای منی، جانم به فدات / شد دلخوشیِ نوکر حرمت / کی می رسونیم به کرب و بلات / ای راه نجات اباعبدالله / جانم به فدات اباعبدالله / اربابم حسین اباعبدالله*** هم جانه و هم جانانه حسین / اوج کرم و احسانه حسین / تا می خوری آب با گریه بگو / قربان لب عطشان حسین /دستاتو به شیش گوشه برسون /چون راه نجات، راه حرمه /دستاتو بذار تو دست عَلم /عباس علی ماه حرمه /روزی تو بگیر از دست حسین /اربابت حسین شاه کَرمه /خیر و برکات اباعبدالله /جانم به فدات اباعبدالله /اربابم حسین اباعبدالله

مسیر زندگیمو سمت خودت عوض کن /نوکریمو حسین جان خالص و بی غرض کن /دنیای من تویی ولی دنیا منو کرده اسیر /بدی هامو به روم نیار، بیا و دستمو بگیر /با چشمای بارونی هر شب من می خوابم /همه رهام کردن الا تو ای اربابم /تو رو به جون زهرا دریابم دریابم /دریابم منو اربابم***می سوزم و می سازم با غصه ی جدایی /اسیرتم یه عمره، می ترسم از رهایی /اشک غمت پاک می کنه چشم های پر گناهمو /آرزومه یه روز ببندم به نگاهت، نگاهمو /خوشبخته هر کی با تو دنیاشو می سازه /اونی که دوسِت داره بی حد و اندازه /درِ خونه ت یک عمره روی نوکر بازه /دریابم منو اربابم***ذره با نیم نگاهت می تابه مثل خورشید /تنها نذاریم آقا، من به تو دارم امید /توی سیاهی شب اول قبر پیشم بیا /بیا بگو نوکرمه، منو بخر تو رو خدا /نذر تو کردم من تو این دنیا چشمامو /تویی کسی که فردا می گیری دستامو /نعم الامیری، من خوب می شناسم آقامو /دریابم منو اربابم

در جنگ ز دستان عدویش سپر افتاد /در جان و دل لشگریان این خبر افتاد /تا بوده علی بوده و تا هست علی هست /با آل علی هر که در افتاد ور افتاد /مرده بودم، زنده شدم، به مرتضی بنده شدم /جرعه ای از عشق علی خوردم و پاینده شدم /حیدر مددی، حیدر