منو
شهادت امام محمدتقی جواد (ع) 95 - محمود کریمی

شهادت امام محمدتقی جواد (ع) 95 - محمود کریمی

  • 5 تعداد قطعات
  • 2 دقیقه مدت قطعه
  • 321 دریافت شده
مرثیه خوانی شهادت امام محمدتقی جواد (ع) با صدای محمود کریمی، 1395

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 2:43
    مناجات - لم داده ام به تکیه گه لن ترانی اتمن سخت راحتم که ندارم نشانی اتاول تو از پیاله هستی چشیده ایما نیز خورده ایم ز جام دهانی اتدر پیری ات به جای خدا تکیه می کنیوقتی رَوی به دوش نبی در جوانی اتقنبر که خود لیاقت قنبر شدن نداشتافتاد بین جذبه قنبر کشانی ات
  • 12:55
    زمینه - ادرکنی یا جواد الأمه چشامو تو غم تو به دست گریه دادم الا یا اهل عالم من گدای جوادم غریبی و نمونده کسی برا تو تا ببینه اشک و آه تو غریبی و غریبونه مثل رضا حجره میشه قتلگاه تو غریبی و وقتی از نفس افتادی غم نگاهتو به این قفس دادی دیگه برای همیشه آزادی چشام و تو غم تو به دست گریه دادم الا یا اهل عالم من گدای جوادم می باره تا قیامت آسمون اگه چشماتو به آسمون بدی سرتو رو دامن می گیره رضا لحظه ای که تشنه جون بدی با چهرا ای که به رنگ مهتابه لبای تشنت تو حسرت آبه دل ملائک برا تو بی تابه فدای تو منم که گدای خونه زادم الا یا اهل عالم من گدای جوادم بالا سر تو وقتی سه روز و سه شب بال و پر زدن کبوترا زمین و آسمون ناله می زدن ای بی کفن شهید کربلا عالم فدای تنی که شد بی سر سری به نیزه برابر خواهر تنی پر از زخم به دامن مادر منم اونی که خاک حریم کاظمین ام منم اونی که هلاک کربلای حسینم
  • 2:34
    شور - این ماهی فتاده به دریای خون که هست زخم ستاره بر تنش افزون حسین توست این شاه کم سپاه که با خیل اشگ و آه خرگاه زین جهان زده بیرون حسین توست این قالب طپان که چنین مانده بر زمین شاه شهید ناشده مدفون حسین توست چون روی در بقیع به زهرا خطاب کرد وحش زمین و مرغ هوا را کباب کرد کای مونس شکسته دلان حال ما ببین ما را غریب و بی کس و بی آشنا ببین اولاد خویش را که شفیعان محشرند در ورطه ی عقوبت اهل جفا ببین تنهای کشتگان همه در خاک و خون نگر سرهای سروران همه بر نیزه ها ببین آن سر که بود بر سر دوش نبی مدام یک نیزه اش ز دوش مخالف جدا ببین آن تن که بود پرورشش در کنار تو غلطان به خاک معرکه ی کربلا ببینیا بضعةالرسول ز ابن زیاد دادکو خاک اهل بیت رسالت به باد داد
  • 4:33
    واحد - برخوان غم چو عالمیان را صلا زدند اول صلا به سلسله ی انبیا زدند نوبت به اولیا چو رسید آسمان طپید زان ضربتی که بر سر شیر خدا زدند آن در که جبرئیل امین بود خادمش اهل ستم به پهلوی خیرالنسا زدند پس آتشی ز اخگر الماس ریزه ها افروختند و بر حسن مجتبی زدند وانگه سرادقی که ملک محرمش نبود کندند از مدینه و در کربلا زدند وز تیشه ی ستیزه در آن دشت، کوفیان بس نخلها ز گلشن آل عبا زدند پس ضربتی کزان جگر مصطفی درید بر حلق تشنه ی خلف مرتضی زدند اهل حرم دریده گریبان، گشوده مو فریاد بر در حرم کبریا زدند روح الامین نهاده به زانو سر حجاب تاریک شد ز دیدن آن چشم آفتاب
  • 5:45
    واحد - سلطان توس است و اذن در گاه قبل از محرم کرب و بلا میدهد باز این شاه قبل از محرم سلطان توس است و عشق آقا جواد الائمه داده علی اکبرش را یک ماه قبل از محرم سلطان توس است و یعقوب با این تفاوت که یوسف افتاده با دست دشمن در چاه قبل از محرم باید که رزق خودش را پیش جواد الائمه از روضه ی سم بگیرد مداح قبل از محرم با روضه ی این جوان که خیلی شبیه حسین است گردیده مختار اشکم خون خواه قبل از محرم سم آمده تا گلویش تشنست و مشک عمویش انگار و که تیر و خورده در راه قبل از محرم چون حجره گودال باشد سم است و سم ستوران یعنی تمام است و کار شمر آه قبل از محرم در اصل قبل از محرم در اصل را من و تو اکبر شده اربا اربا یک ماه قبل از محرم مادر ببین که دختر مامون چه کار کرد قلبم چو دانه دانه ی سرخ انار کرد من پای خود ز سوز عطش بر زمین زدم او هم به پای کوبی خود افتخار کرد من از شراره جگرم ناله می زدم او می شنید و خنده ی دیوانه وار کرد

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است.

تصاویر

پایگاه دعا و نغمه های مذهبی