شب دوم محرم 95 - محمدحسین پویانفر

روضه - با اشک و آه و زمزمه، نوحوا علی الحسین با اضطراب و واهمه، نوحوا علی الحسین فرموده است حضرت صادق به شیعیان ای شیعیان من! همه نوحوا علی الحسین باید پس از سلام به تو، زود گریه کرد یعنی که بی مقدمه نوحوا علی الحسین باید تمام وقت برای تو ضجه زد ممتد، بدون خاتمه نوحوا علی الحسین در مجلس حسین نباید سکوت کرد در ازدحام و همهمه نوحوا علی الحسین شب‌های جمعه فاطمه هم نوحه می‌کند با ناله‌های فاطمه نوحوا علی الحسین پشت حسین فاطمه در علقمه شکست پس در کنار علقمه نوحوا علی الحسین هم ناله صدای غم انگیز زینبیم با زینب مکرمه نوحوا علی الحسین

دودمه - خیمه ها می شود برپا کربلا می شود غوغا همه جا ذکر یا زهرا ای وای ازین صحرا به امیر حرم جانم صاحب این علم جانم همه جا ذکر یا زهرا ای وای ای وای ازین صحرا

دودمه - بر ایوان کربلا دیدم این نوشته را حسین منی و انا من حسین سمعت قال خاتم النبییین حسین منی و انا من حسین

روضه و مناجات - ستر ناموس نبوت چون حجاب زینب است محتجب لفظ حجاب از احتجاب زینب است دانش آموز علی خواهر ناموس دین کی دهد معجر ز سر، قرآن کتاب زینب است از مزارش گر صدای سوز و سازی بشنوی آن صدای سوزش قلب کباب زینب است از میان تربتش بوی حسین آید برون کهنه پیراهن گمان در مزار زینب است جامه ی یاران سیاه و محمل و پرچم سیاه آری آری این سیاهی یادگار زینب است پرچمت گر سرنگون شد من نگه می دارمش غم مخور بعد از تو پشتیبان پرچم زینب است ملجأ اهل حرم تا ظهر اگر عباس بود شب نگه بان در کنار نهر علقم زینب است

شور - کربلا اعوذ بالله من الکرب و البلا کربلا این رسم مهمان داری است از گلوی میهمان خون جاری است یا ز دست قاتلش خنجر بگیر یا ره گودال بر مادر بگیر ای ملائک رشک در هامون کنید شمر را از قتلگه بیرون کنید کربلا نیزه ها قتلگاه آه آه آه کربلا کربلا آه آه آه