ولادت امام رضا (ع)، سید رضا نریمانی

بی تو خشکم، با تو دریا /بی تو هیچم با تو آقام آقا /میشه ضامنم بشی مگه من از آهو کمترم /می دونم خودت میای برا نفسای آخرم /من فقط روبرو ایوون تو زانو می زنم /می شینم ناله ی "یا ضامن آهو" می زنم /همیشه با مژه هام صحنتو جارو می زنم /بی تو خشکم، با تو دریا /بی تو هیچم با تو آقام آقا***بی تو دردم، با تو درمون /بی تو زردم، با تو باد و بارون /دل وابسته ی من شده پریشون مشهدت /من اویسم، نفست منو می کشونه مشهدت /نفست مرهم رو دردای لاعلاجمه /بارم افتاده زمین نگاهت احتیاجمه /من گداتم که گدایی تو تخت و تاجمه /بی تو خشکم، با تو دریا /بی تو هیچم با تو آقام آقا***بی تو ای وای، با تو ای جان /حرفم اینه خاک پاتم سلطان /می دونم زیارتت نه به قسمت و نه همته /هر کی زائرت بشه خود خدا گفته دعوته /به همه یه کربلا بده شب تولدت /اومدم که عیدیمو بگیرم از دست خودت /کاشکی باشم همیشه نوکر پابست خودت

السلامُ علی الشَمس آلِ طه /با امام رضا رقم خورد فال ماها /گل خوشبو، فاطمه خو /به به از راه اومد ضامن آهو /قلبم دیگه از تاب و تب و غصه رها شد /میلاد رضا شد، اسپند بسوزونید /من همراه نقاره خونه ش میشم هم آواز /پس شما بیایید این سرود رو بخونید /آزاد آزاد تا پنجره فولاد /میره دلم و نماز می خونم تو گوهرشاد /گنبد تا گنبد، مرقد تا مرقد /هیچ جا واسه ایرونی نمیشه مثل مشهد /تو بگو با من ضامن آهو /یا اباالحسن ضامن آهو***بی قرار بی قرار بی قرارم /تا بیام و سر روی ضریح بذارم /به چه اسمی، چه حروفی /قربونت برم که اینقدره رئوفی /دلتنگی یه حس ناگزیره تو وجودم /هنگام سجودم مستم و هوایی /گفتم که حرم جای همه است حتی گنهکار /پس حرز تو بردار ای شیخ بهایی /اینجا حریم سلطان کریمه /راه حَرمت تا خود عرش مستقیمه /عشاق کجایید، باید بیایید /صورت روی سنگفرش قلمروش بسایید*** مهربونی می کنه کرب و بلا بذل /واسه هر کی که بگه یه یا اباالفضل /توی صحنش روبروشه /هر کی که عاشق روضه ی عموشه /امشب خبر از عالم بالا رسید این جور /چشم حسودا کور نجمه شده مادر /دوم علی از نسل علی حیدر کرار /سرمست علمدار، شد وارث حیدر /اگه بی پناهی، یک دم نگاهی /کن سوی حرم تا بگیری عیدی شاهی /اگه مستمندی وقتشه بخندی /سلطان اومده به زلف اون دخیل ببندی

مرغ دل امشب دوباره نغمه خونه /دریای شوق از چشمای ما روونه /پای شیدایی از امشب در میونه /جشن شادی از زمین تا آسمونه /پریشونم و می زنم دل به دریا /رسیده آروم و قرار همه بی قرارا /همونی که شد امید همه ناامیدا /جانی و جانانی، برکت ایرانی /بَه چقدر آقاجون بهت میاد سلطانی /چه کنم وابسته شدم به هوای صحن و سرات /دل من دیوونه شده، می میرم برات***هر چی که دارم من آقا از تو دارم /دین وایمانم تویی دار و ندارم /سایه ی لطفت همیشه رو سر من /از همون اول به تو افتاده کارم /کبوتر دل هوایی گنبد طلاته /اگه من آبرویی دارم از اون نیم نگاته /تویی اون آقای کریمی که حاتم گداته /عشق عالم گیرم، من برات می میرم /درمون دردامو تو حرم می گیرم /همیشه عاشق می مونه دلی که دائم می خونه /یه صدا با خادمای نقاره خونه /چه کنم وابسته شدم به هوای صحن و سرات /دل من دیوونه شده، می میرم برات***تو لیلایی، من به عشق تو اسیرم /ناچیزم اما تویی خیر کثیرم /خیلی بی تابم برای مشهد تو /من نوکر آقا تویی نعم الامیرم /حاجتامو یکی یکی محضر تو میارم /آرزوم اینه که یه روزی به پات سر بذارم /گدایی خونه تون عمری شده اعتبارم /پنجره فولادو تو بغل می گیرم /آخرش از دستت کربلا می گیرم /زیر این ایوون طلا، میمون این صحن و سرا /تو منو راهی می کنی تا کرب و بلا /چه کنم وابسته شدم به هوای صحن و سرات /دل من دیوونه شده، می میرم برات

تشکر ز خالق نهایت ندارد / که حمد خداوند غایت ندارد /بزرگی و الطاف و احسان سبحان / به رحمت و نعمت نهایت ندارد /اگرچه کسی هست در ناز و نعمت /چه دارد اگر او ولایت ندارد /ز توحید کَس بی ولایت نگوید / دل بی ولایت هدایت ندارد /بدون رضا ره به توحید هرگز / که اصلا خدایش رضایت ندارد /خدا را ز روی رضا می توان دید / که گفته کلامم روایت ندارد؟ /حدیثی که با سلسله نقل گردد / به ردّش کسی هیچ آیت ندارد /ز شرط و شروطی که فرمود آقا /عیان شد به ما جز عنایت ندارد / ز سمت شلمچه رسیده است مهمان /چه حصن حصینی شده خاک ایران /نشابور بود و خدای مجسم /نقاب از رخ خویش برداشت یک دم /قلم ها ز دستان حضّار افتاد /خدا هست این یا نبیّ مکرّم /تحیّر ز چشمان پر اشک می ریخت /و انگشت حیرت به دندان عالم /مه روی یوسف کجا و جمالش /که خورشید تابید از شرق عالم /عنان دار ناقه به فریاد می گفت /که "مَن مثلی؟" ای خیل اولاد آدم /به آرامی از بین مردم جدا شد /و دریافت آن پیرزن را امامم /نگو سنگ سلمانی آنجا طلا شد /خوشا احتضار و وصالی فراهم /و ایران سراسر شده فرش راهش /ز هر شهر گل بود با خیر مقدم /قدمگاه او شد دژی در خراسان /که هرگز نباشد ز دشمن هراسش /قدومی که آورد نور خدا را / بقا را، عطا را، صفا را، وفا را /به یاران ایرانی خود رسانده / سلام علی و رسول خدا را /اگرچه به ظاهر به تبعید آمد / بنا کرد امّا مسیر ولا را /به یک دم ولیعهد موسی بن جعفر /نکرده ولیعهدیِ اشقیا را /شناسانده شد عالم آل احمد /عیان کرد مظلومی مرتضی را /احادیث جعلی همه برملا شد / عَلم کرد فرمایش مصطفی را /به اعجاز و علم و جهاد و شهادت / نشان داد اوصاف خیرالنّسا را /پی یاری اش خواهرش خواهد آورد / ز شهر مدینه به قم کربلا را /مرامش خدایی، مقامش خدایی / قیامش خدایی، پیامش خدایی /خدایی که روز جزا آفریده /جنان را به عشق رضا آفریده /جنان و جهان و زمین و زمان را /طفیل رضا بهر ما آفریده /گل سرسبد در میان رئوفان /رئوفی ز آل عبا آفریده /میان حریمش ضریحی چو کعبه / برای طواف شما آفریده /

میان حریمش ضریحی چو کعبه / برای طواف شما آفریده /به صحن و رواق و شبستان کویش /فضای نماز و دعا آفریده /به زوار چون من گنهکار آقا /خطاپوشی هل اَتی آفریده /برای پناه و امان محبین / حدیث شریف کساء آفریده /به سر درب باب الجوادش نوشته / کَرم را ز ابن الرّضا آفریده /ندارد بهشت این همه باغ رضوان / بهشتم خراسان و ذکرم رضا جان /زیارت به صحن عتیقش مهیا / کرامت ز دست شفیقش مهیا /به بالاسرش با دو رکعت نماز است / دعاهای قلب رقیقش مهیا /کنار گدا و غلامش نشیند /و سفره برای رفیقش مهیا /نه آهو، نه اشتر، نه سگ را براند /ضمانت ز لطف دقیقش مهیا /ز فیروزه اش آسمانی منور /عطا از نگین عقیقش مهیا /اگر بندگی خواهی و پادشاهی / به آزادگی در طریقش مهیا /دل سوخته دارد و ابر رحمت /شفاعت میان حریقش مهیا /اگر خصم سرسختی داری مخور غم / پی انتقام است تیغش مهیا /غریب است امّا غریبه نواز است / و او عاشق اهل سوز و نیاز است

ساز دلم کوکه با ترانه ی عشقت /حالم دلم خوبه با بهانه ی عشقت /سر سفره ات مهمون از بس کَرم داری، کَرم داری /دوره راهم اما تو قلبم حرم داری، حرم داری /بی نظیری ای پادشاه کریم من، کریم من /تو رو دوست دارم ای رفیق قدیم من، قدیم من /دل رو زدم به نامت ای عشق /ای عشق سرت سلامت ای عشق /سلطان به حُسنت فتبارک، سلطان تولدت مبارک***کبوتر تو میشم بال و پرم وا شه /آهو میشم چشم تو ضامن من باشه /در خونه ت می خونم امشب نگاهم کن، نگاهم کن /بساط عشق و نوکری رو فراهم کن، فراهم کن / می خونم امشب با چکاوک سلطان تولدت مبارک***نقاره زن می زنه ملودی عشقو /از نوای قلب ما می گیره سرمشقو /سرود این مِیخونه با من رضاجانم، رضا جانم /در و دیوار می خونه با من رضا جانم، رضا جانم /این بهترین تصنیفه بی شک، سلطان تولدت مبارک

سوز همیشه ی جگرم باش یا حسین /من سینه می زنم سپرم باش یا حسین /در طول عمر جز تو پناهی نداشتم /مثل گذشته ها پدرم باش یا حسین /هر روز مادرم سر سجاده گفته است /خیلی مواظب پسرم باش یا حسین /باشد قرار بعدی ما اربعین حرم /مُهر قبولی گذرم باش یا حسین /سربازهای لشگر یا زینب تو ایم /حرز مدافعان حرم باش یا حسین***روضه نمی خواهد تنی که سر ندارد /قربان آن آقا که انگشتر ندارد /جایی برای بوسه ی مادر ندارد /یک جای سالم اندر آن پیکر ندارد